آیت الله مصباح: برخی ۸۰ سال عمر دارند اما...
آیت الله مصباح با بیان اینکه برخی مادرزادی و بعضی هم بر اثر عواملی «صُمٌّ بُکْمٌ» هستند، گفت: «این افراد در قیامت میگویند «لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ» اگر اهل شنیدن بودیم اکنون در جهنم نبودیم؛ تفاوت اصلی انسان و حیوان در همین توجه است. برخی ۸۰سال عمر دارند اما هنوز بیدار نشدهاند.»
آیتاللهمحمدتقی مصباحیزدی در نخستین جلسه درس اخلاق سال تحصیلی جدید در حسینیه حضرتامامخمینی(ره) قم گفت: «خداوند میفرماید غایت بسیاری از جنها و انسانها جهنم خواهد بود و این افراد کسانی هستند که نیروی عقلانی، تفکر و فهم صحیح به آنها داده شده اما از آن استفاده نمیکنند.»
او با بیان اینکه برخی مادرزادی و بعضی هم بر اثر عواملی «صُمٌّ بُکْمٌ» هستند، گفت: «این افراد در قیامت میگویند «لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ» اگر اهل شنیدن بودیم اکنون در جهنم نبودیم؛ تفاوت اصلی انسان و حیوان در همین توجه است. برخی ۸۰سال عمر دارند اما هنوز بیدار نشدهاند.»
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه «عبارتهای آگاهی، بیداری و هوشیاری در مقابل غفلت، غرور و مستی است»، گفت: «در روایات نیز این تعابیر بسیار بهکار رفته است؛ میفرماید مستیای که در اثر غفلت و غرور ایجاد میشود، دیرتر از مستی شراب برطرف میشود؛ افرادی را سراغ داریم که ۸۰سال زندگی کردهاند اما هنوز بیدار نشدهاند.» استاد اخلاق حوزه علمیه قم ادامه داد: «این تعبیرات مشخص میکند که از آدمی انتظار میرود با آگاهی فراتر از افق حیوانات حرکت کند؛ انسان باید در رفتارهایش هوشیار باشد و بیندیشد که کیست؟ کجاست و کجا خواهد رفت؟ اگر تابع غریزه خود باشد با حیوان فرقی نمیکند.»
او بر اساس قرآن مشکلات اصلی بشر را ناشی از غفلت دانست و گفت: «طبق فرمایش قرآن کسی که دچار غفلت شود مانند سگ و الاغ است؛ این مهمترین بدبختی بشر است که توجه نداشته باشد که چه مسوولیتی متوجه اوست و همواره با خود بگوید خوش باش و دم را غنیمت شمار.»
او با بیان اینکه «بنابر نظریه مأثور از قدمای فلاسفه یونان فلسفه اخلاق تعیین ملاک خوب و بدبودن است»، افزود: «آنچه در کتابهای ما آمده است و علمای ما تبعیت کردهاند، این است که قوای انسان به سهشکل تقسیمبندی میشوند، افراط، تفریط و اعتدال؛ در هرقوهای افراط و تفریط بد است و ملاک خوبی حدوسط و اعتدال است. اما رعایت اعتدال در همه امور فضیلت نیست چراکه گاهی در این زمینه تشکیک شده است اما چندان به این امر توجه نشده که آیا این حرف اساس عقلانی محکمی دارد که بگوییم در همهچیز حدوسط فضیلت است؟ مثلا افراط در عبادت، کسب علم و تقوا هم رذیلت است؟»
نظر کاربران
خوب که چی؟