«م. مؤید» از بیمارستان مرخص شد
م. مؤید از بیمارستان مرخص شد.
خبرگزاری ایسنا: این شاعر هنگام ترخیص از بیمارستان مسیح دانشوری تهران در گفتوگویی اظهار کرد: شکر که از بیمارستان مرخص شدم و رفع نگرانی شده است. الآن هم به خانهام در لاهیجان میروم.
مؤید که تودهای از زیر زبانش برداشته شده و جواب پاتولوژیاش خوب بوده در عین حال باز آزمایش دیگری هم دارد که باید به خاطر آن چند روز دیگر دوباره به تهران بیاید.
م. مؤید (حسین مهدوی) که ساکن لاهیجان است به تازگی در بیمارستان مسیح دانشوری تهران تحت عمل جراحی قرار گرفته است.
محمدحسین مهدوی سعیدی که با نام شعریِ م. مؤیّد شناخته میشود، متولد ۱۳۲۲ در نجفِ اشرف است و از شاعران مدرن و موج نو به حساب میآید. شعرهای او از دهه ۴۰ در مجلات ادبی به چاپ رسیده، اما نخستین مجموعه شعرش با نام «مگر با لبخنده ماه» در سال ۱۳۷۳ از سوی نشر محراب اندیشه راهی بازار کتاب شده است.
«گلی اما آفتابگردان» (نامجوفرد، ۱۳۸۰) دومین دفتر از شعرهای منتشرشده اوست که جایزه شعر امروز ایران (کارنامه) را به دست آورده است. «تو کجاست؟» (آئینه جنوب، ۱۳۸۴)، «سیمابهای سیمین» (ثالث، ۱۳۸۵)، «پروانه بیخویشیِ من» (فرهنگ ایلیا، ۱۳۸۶)، «نرگسِ هنوز» (تکا، ۱۳۸۶)، «بیخوانشِ پرندگان» (داستانسرا، ۱۳۸۹)، «سهبار میگویم گل سرخ» (فصل پنجم، ۱۳۹۰)، «دستاسِ هنوز میچرخد» (فرهنگ ایلیا، ۱۳۹۰)، «به سپیدیِ تاجمحل» (داستانسرا، ۱۳۹۰)، «پندار آبی» (طرحوارهها) (شبچراغ، ۱۳۹۱)، «زیر درختِ آفتاب» (فصل پنجم، ۱۳۹۱) و «درخشش شبانه سیب سایه» (انتشارات داستانسرا، ۱۳۹۳) از دیگر دفتر شعرهای م. مؤید به شمار میروند. همچنین کتابی با نام «حسینِ علی درود خداوند بر او» (شرکت چاپ و نشر بینالملل، ۱۳۸۶) در کارنامه او دیده میشود.
مؤید که تودهای از زیر زبانش برداشته شده و جواب پاتولوژیاش خوب بوده در عین حال باز آزمایش دیگری هم دارد که باید به خاطر آن چند روز دیگر دوباره به تهران بیاید.
م. مؤید (حسین مهدوی) که ساکن لاهیجان است به تازگی در بیمارستان مسیح دانشوری تهران تحت عمل جراحی قرار گرفته است.
محمدحسین مهدوی سعیدی که با نام شعریِ م. مؤیّد شناخته میشود، متولد ۱۳۲۲ در نجفِ اشرف است و از شاعران مدرن و موج نو به حساب میآید. شعرهای او از دهه ۴۰ در مجلات ادبی به چاپ رسیده، اما نخستین مجموعه شعرش با نام «مگر با لبخنده ماه» در سال ۱۳۷۳ از سوی نشر محراب اندیشه راهی بازار کتاب شده است.
«گلی اما آفتابگردان» (نامجوفرد، ۱۳۸۰) دومین دفتر از شعرهای منتشرشده اوست که جایزه شعر امروز ایران (کارنامه) را به دست آورده است. «تو کجاست؟» (آئینه جنوب، ۱۳۸۴)، «سیمابهای سیمین» (ثالث، ۱۳۸۵)، «پروانه بیخویشیِ من» (فرهنگ ایلیا، ۱۳۸۶)، «نرگسِ هنوز» (تکا، ۱۳۸۶)، «بیخوانشِ پرندگان» (داستانسرا، ۱۳۸۹)، «سهبار میگویم گل سرخ» (فصل پنجم، ۱۳۹۰)، «دستاسِ هنوز میچرخد» (فرهنگ ایلیا، ۱۳۹۰)، «به سپیدیِ تاجمحل» (داستانسرا، ۱۳۹۰)، «پندار آبی» (طرحوارهها) (شبچراغ، ۱۳۹۱)، «زیر درختِ آفتاب» (فصل پنجم، ۱۳۹۱) و «درخشش شبانه سیب سایه» (انتشارات داستانسرا، ۱۳۹۳) از دیگر دفتر شعرهای م. مؤید به شمار میروند. همچنین کتابی با نام «حسینِ علی درود خداوند بر او» (شرکت چاپ و نشر بینالملل، ۱۳۸۶) در کارنامه او دیده میشود.
پ
ارسال نظر