«ریچارد آتن‌بورو» درگذشت
«ریچارد آتن‌بورو»، بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده سرشناس انگلیسی و برنده جایزه اسکار در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
خبرگزاری ایسنا: «ریچارد آتن بورو» چهره نامدار سینمای انگلیس و هالیوود که روز گذشته (۲۴ اوت) در ۹۰ سالگی درگذشت، برای کارگردانی فیلم «گاندی» محصول ۱۹۸۳ موفق به کسب جایزه اسکار شد.
وی که بیشتر شهرت خود را برای فیلم‌های «فرار بزرگ»، «پارک ژوراسیک»، «معجزه در خیابان سی‌وچهارم» و «برایتون راک» بدست آورد، برای اولین‌بار در ۱۸ سالگی وارد دنیای بازیگری شد و در طول حیات خود در بیش از ۸۰ فیلم نقش‌آفرینی داشت.
وی به عنوان کارگردان ۱۲ فیلم را مقابل دوربین برد که اولین آنها «اوه چه جنگ دوست داشتنی» بود که در سال ۱۹۶۹ ساخت. پس از آن فیلم‌های «پلی در دوردست» (۱۹۷۷)، «چاپلین» (۱۹۹۲)، «سرزمین سایه‌ها» (۱۹۹۲) را ساخت و آخرین فیلم او در مقام کارگردان در سال ۲۰۰۷ با نام «بستن حلقه» ساخته شد.
«اَتن‌بورو» کار در سینما را با فیلم دو کارگردان مهم سینما (دیوید لین و نوئل کاوارد) در «آنطوری که خدمت می‌کنیم» محصول ۱۹۴۲ آغاز کرد. پس از آن «پیتر اوستینف» او را در فیلم «مدرسه و رازها» (۱۹۴۶) بکار گرفت و در همان سال در فیلم «پلکانی به آسمان» مقابل دوربین رفت.
اواخر دهه ۴۰ و ۵۰ «آتن بورو» سعی در تثبیت خود به عنوان یک بازیگر نقش اصلی در سینمای انگلیس داشت تا اینکه در سال ۱۹۵۹ در فیلم کمدی «من کاملاً خوبم جک» بعد از سال‌ها اثری مهم و قابل اعتنا بازی کرد.
دهه ۶۰ دوره شکوفایی استعدادهای پنهان آتن‌بورو بود. سال ۱۹۶۳ در فیلم تحسین‌برانگیز «فرار بزرگ» به همراه استیو مک‌کوئین حضور خاطره‌انگیزی داشت. پس از آن بازی‌های آتن‌بورو قدرتمندتر از گذشته شد و در سال ۱۹۶۴ به خاطر بازی در دو فیلم «نشست در یک بعدازظهر مرطوب» و «تفنگ‌های باتاسی» جایزه معتبر بافتا را دریافت کرد.
در سال ۱۹۶۵ آتن‌بورو درفیلم «پرواز بر فراز فونیکس» (ساخته رابرت آلدریچ) به همراه جیمز استوارت، پیتر فینچ و ارنست بورگناین بازی کرد. در سالهای ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ در دو فیلم «دانه‌های شن» (رابرت وایز) و فیلم «دکتر دولیتل» ایفای نقش کرد که برای هر دو فیلم جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرد.
دستاورد آتن‌بورو در دهه ۷۰ در مقام بازیگر چندان درخور توجه نبود که فیلم‌های «رزباد» و «فاکتور انسانی» از آن جمله هستند. اگر چه ساخت دو فیلم «جادو» (با بازی آنتونی هاپکینز) و «پلی در دوردست» با بازی بزرگان سینما (از جمله لارنس اولیویه، رابرت ردفورد، مایکل کین، شون کانری و درک بوگارد) و همچنین حضور در فیلم «شطرنج بازان» (ساتیاجیت رای) اعتباری به فعالیت‌های این سینماگر در دهه ۷۰ داده است.
آتن‌بورو در دهه ۸۰ از سینما به عنوان بازیگر کناره‌گیری کرد و سه فیلم را به عنوان کارگردان ساخت که بی‌شک موفق‌ترین دستاورد وی «گاندی» محصول ۱۹۸۲ بود؛ فیلمی حماسی از زندگی یکی از مهمترین و برجسته‌ترین مبارزان قرن بیستم که آتن‌بورو با این فیلم همه جوایز معتبر را به عنوان کارگردان دریافت کرد و فیلم نیز توانست ۸ جایزه اسکار بگیرد.
وی پس از این فیلم در سالهای ۱۹۸۵ و ۱۹۸۷ دو فیلم دیگر با نام‌های «دسته‌ی همسرایان» (با بازی مایکل داگلاس) و «فریاد آزادی» (با بازی دنزل واشنگتن) را ساخت. در سال ۱۹۹۲ آتن‌بورو بار دیگر تصمیم به ساخت زندگی یکی از هنرمندان بزرگ قرن بیستم یعنی «چارلی چاپلین» گرفت؛ اگرچه این فیلم موفقیت گاندی را نداشت، اما بار دیگر نام آتن‌بورو را بر سر زبان‌ها انداخت و وی را برای ساخت فیلم «سرزمین سایه‌ها» آماده کرد.
در سال ۱۹۹۳ استیون اسپیلبرگ توانست پس از ۱۶ سال آتن‌بورو را به عنوان بازیگر بر روی پرده‌ه نقره‌ای سینما بیاورد و فیلم پر هزینه و پر فروش «پارک ژوراسیک» را بسازد.
وی در سال ۱۹۷۶ به لقب "سر" مفتخر شد و در سال ۱۹۹۳ مقام "لورد" را نیز دریافت کرد. او بین سالهای ۱۹۶۹ تا سال ۱۹۸۲ مدیر باشگاه فوتبال چلسی بود.
از مهمترین دستاوردهای سینمایی آتن‌بورو می‌توان به دوربین جشنواره برلین در سال ۱۹۸۸، جایزه دستاورد سینمایی جشنواره شیکاگو در سال ۲۰۰۰، اسکار سینمای ایتالیا در سال ۱۹۸۳، جایزه ویژه انجمن کارگردانان آمریکا در سال ۱۹۸۳، جایزه دستاورد هنری از آکادمی فیلم اروپا در سال ۱۹۸۸، بهترین بازیگر جشنواره سن‌سباستین در سال ۱۹۶۴ اشاره کرد.
وی که بیشتر شهرت خود را برای فیلم‌های «فرار بزرگ»، «پارک ژوراسیک»، «معجزه در خیابان سی‌وچهارم» و «برایتون راک» بدست آورد، برای اولین‌بار در ۱۸ سالگی وارد دنیای بازیگری شد و در طول حیات خود در بیش از ۸۰ فیلم نقش‌آفرینی داشت.
وی به عنوان کارگردان ۱۲ فیلم را مقابل دوربین برد که اولین آنها «اوه چه جنگ دوست داشتنی» بود که در سال ۱۹۶۹ ساخت. پس از آن فیلم‌های «پلی در دوردست» (۱۹۷۷)، «چاپلین» (۱۹۹۲)، «سرزمین سایه‌ها» (۱۹۹۲) را ساخت و آخرین فیلم او در مقام کارگردان در سال ۲۰۰۷ با نام «بستن حلقه» ساخته شد.
«اَتن‌بورو» کار در سینما را با فیلم دو کارگردان مهم سینما (دیوید لین و نوئل کاوارد) در «آنطوری که خدمت می‌کنیم» محصول ۱۹۴۲ آغاز کرد. پس از آن «پیتر اوستینف» او را در فیلم «مدرسه و رازها» (۱۹۴۶) بکار گرفت و در همان سال در فیلم «پلکانی به آسمان» مقابل دوربین رفت.
دهه ۶۰ دوره شکوفایی استعدادهای پنهان آتن‌بورو بود. سال ۱۹۶۳ در فیلم تحسین‌برانگیز «فرار بزرگ» به همراه استیو مک‌کوئین حضور خاطره‌انگیزی داشت. پس از آن بازی‌های آتن‌بورو قدرتمندتر از گذشته شد و در سال ۱۹۶۴ به خاطر بازی در دو فیلم «نشست در یک بعدازظهر مرطوب» و «تفنگ‌های باتاسی» جایزه معتبر بافتا را دریافت کرد.
در سال ۱۹۶۵ آتن‌بورو درفیلم «پرواز بر فراز فونیکس» (ساخته رابرت آلدریچ) به همراه جیمز استوارت، پیتر فینچ و ارنست بورگناین بازی کرد. در سالهای ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ در دو فیلم «دانه‌های شن» (رابرت وایز) و فیلم «دکتر دولیتل» ایفای نقش کرد که برای هر دو فیلم جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرد.
دستاورد آتن‌بورو در دهه ۷۰ در مقام بازیگر چندان درخور توجه نبود که فیلم‌های «رزباد» و «فاکتور انسانی» از آن جمله هستند. اگر چه ساخت دو فیلم «جادو» (با بازی آنتونی هاپکینز) و «پلی در دوردست» با بازی بزرگان سینما (از جمله لارنس اولیویه، رابرت ردفورد، مایکل کین، شون کانری و درک بوگارد) و همچنین حضور در فیلم «شطرنج بازان» (ساتیاجیت رای) اعتباری به فعالیت‌های این سینماگر در دهه ۷۰ داده است.
آتن‌بورو در دهه ۸۰ از سینما به عنوان بازیگر کناره‌گیری کرد و سه فیلم را به عنوان کارگردان ساخت که بی‌شک موفق‌ترین دستاورد وی «گاندی» محصول ۱۹۸۲ بود؛ فیلمی حماسی از زندگی یکی از مهمترین و برجسته‌ترین مبارزان قرن بیستم که آتن‌بورو با این فیلم همه جوایز معتبر را به عنوان کارگردان دریافت کرد و فیلم نیز توانست ۸ جایزه اسکار بگیرد.
وی پس از این فیلم در سالهای ۱۹۸۵ و ۱۹۸۷ دو فیلم دیگر با نام‌های «دسته‌ی همسرایان» (با بازی مایکل داگلاس) و «فریاد آزادی» (با بازی دنزل واشنگتن) را ساخت. در سال ۱۹۹۲ آتن‌بورو بار دیگر تصمیم به ساخت زندگی یکی از هنرمندان بزرگ قرن بیستم یعنی «چارلی چاپلین» گرفت؛ اگرچه این فیلم موفقیت گاندی را نداشت، اما بار دیگر نام آتن‌بورو را بر سر زبان‌ها انداخت و وی را برای ساخت فیلم «سرزمین سایه‌ها» آماده کرد.
در سال ۱۹۹۳ استیون اسپیلبرگ توانست پس از ۱۶ سال آتن‌بورو را به عنوان بازیگر بر روی پرده‌ه نقره‌ای سینما بیاورد و فیلم پر هزینه و پر فروش «پارک ژوراسیک» را بسازد.
وی در سال ۱۹۷۶ به لقب "سر" مفتخر شد و در سال ۱۹۹۳ مقام "لورد" را نیز دریافت کرد. او بین سالهای ۱۹۶۹ تا سال ۱۹۸۲ مدیر باشگاه فوتبال چلسی بود.
از مهمترین دستاوردهای سینمایی آتن‌بورو می‌توان به دوربین جشنواره برلین در سال ۱۹۸۸، جایزه دستاورد سینمایی جشنواره شیکاگو در سال ۲۰۰۰، اسکار سینمای ایتالیا در سال ۱۹۸۳، جایزه ویژه انجمن کارگردانان آمریکا در سال ۱۹۸۳، جایزه دستاورد هنری از آکادمی فیلم اروپا در سال ۱۹۸۸، بهترین بازیگر جشنواره سن‌سباستین در سال ۱۹۶۴ اشاره کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر