جنایت برای فرار از شکنجه‌گاه عاشق معتاد!

اعتمادآنلاین: زن جوان که مدعی است به خاطر شکنجه‌های بی‌امان مردی که عاشقش بود دست به قتل زده، جزئیات جنایت خونین را توضیح داد.

متهم که زنی ۳۴ ساله و مادر یک فرزند است، می‌گوید بعد از سه روز شکنجه سنگین در یک فرصت توانست مرد جوان به نام کامران را بکشد و فرار کند.

دو سال قبل اهالی ساختمانی در غرب تهران به پلیس گزارش دادند بوی تعفن از یکی از واحدهای آپارتمان به مشام می‌رسد. با حضور ماموران در محل و باز کردن در خانه مشخص شد مردی جوان در خانه به قتل رسیده و چند روزی هم از قتل او گذشته است.

همسایه‌ها به پلیس گفتند: صاحب این واحد آپارتمانی کامران است و جسد نیز متعلق به اوست. کامران ازدواج نکرده بود و تنها زندگی می‌کرد. او مدتی بود با یک زن رابطه داشت. البته ما خیلی در جریان رفت و آمدهای او نیستیم؛ اما آخرین بار سه روز قبل بود که کامران را دیدیم.

پلیس دوربین‌های مداربسته ساختمان را بررسی کرد و تصویر زنی که از خانه کامران خارج شده بود، به دست آمد. بررسی‌های بعدی نشان داد این زن ژاله نام دارد و به گفته همسایه‌ها به خانه مقتول رفت و آمد داشته است. با شناسایی و بازداشت ژاله او تحت بازجویی قرار گرفت.

ژاله 34 ساله قتل را انکار کرد اما پذیرفت که با مقتول رابطه داشته است. او مدعی شد سه روز قبل کامران را دیده و دیگر خبر ندارد چه اتفاقی برای او افتاده است. این زن بعد از چندین روز بازجویی در نهایت مجبور به اعتراف شد.

ژاله به ماموران گفت: من چند سال قبل از شوهرم جدا شدم و با دخترم زندگی می‌کردم. البته با شوهر سابقم رابطه خوبی داشتم اما زندگی مشترک ما به پایان رسیده بود، تا اینکه با کامران آشنا شدم. او ثروتمند بود و می‌توانست برایم زندگی آرامی ‌درست کند. تصمیم گرفتم قبل از ازدواج مدتی با او رابطه داشته باشم تا اشتباه گذشته را تکرار نکنم.

متهم ادامه داد: چند باری به خانه کامران رفتم و متوجه شدم او اعتیاد دارد. برای همین از ازدواج با کامران منصرف شدم. تا اینکه چند روز قبل از حادثه دوباره من را به خانه‌اش دعوت کرد. شوهر سابقم مرا رساند. البته او فکر می‌کرد من به مهمانی می‌روم و نمی‌دانست که با مردی رابطه دارم. وقتی وارد خانه کامران شدم فهمیدم مواد مصرف کرده است. اصلاً حالت عادی نداشت. به سمتم حمله کرد و مرا کتک زد.

او دست و پایم را بست. آب و غذا به من نمی‌داد و در این چند روز فقط کتک می‌خوردم. دیگر جانی برایم نمانده بود. کامران مرتب مواد مصرف می‌کرد. تا اینکه آخرین روز وقتی خوابش برد به سختی خودم را از تخت پایین انداختم، دستانم را باز کردم و شمشیری را که زیر تخت بود برداشتم و چند ضربه به کامران زدم، تلفن همراه و شمشیر را برداشتم و از خانه فرار کردم. او از من فیلم و عکس تهیه کرده بود و برای همین هم تلفن را برداشتم، بعد هم آن را شکستم و دور انداختم.

با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست پرونده برای رسیدگی به شعبه 2 دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. بعد از اینکه اولیای دم درخواست قصاص کردند متهم در جایگاه قرار گرفت. او اتهام را قبول کرد و گفت: چاره‌ای جز قتل کامران نداشتم. او مواد می‌کشید و من را کتک می‌زد. آن‌قدر شکنجه‌ام کرده بود که جانی نداشتم. از یک لحظه غفلت او استفاده کردم و شمشیر را برداشتم و زدم. البته به قصد کشت نزدم فقط می‌خواستم فرار کنم.

متهم درباره اینکه چطور متوجه شد زیر تخت شمشیر وجود دارد گفت: کامران به همه سوءظن داشت برای همین زیر تخت شمشیر نگهداری می‌کرد. او به شدت مرا اذیت کرد و من هم برای نجات خودم دست به این کار زدم. بعد با شوهر سابقم تماس گرفتم و گفتم بیاید. او مرا سوار ماشین کرد و برد اما نمی‌دانست چه کرده‌ام.

بعد از گفته‌های متهم و دفاعیات وکیل مدافع او، هیات قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.