زنی که بیش از یک قرن در خوزستان زندگی کرده است
آواز میخواند و روحیه میداد. آنقدر به رزمندهها محبت کرد که به مادر رزمنده ها شهرت پیدا کرد / او در دوران جنگ برخلاف اهالی دارخوین هرگز این شهر را ترک نکرد و ماند تا قوت قلب رزمندهها باشد. برایشان آشپزی میکرد یا حتی لباسهایشان را می شست. آواز میخواند و روحیه میداد. آنقدر به رزمندهها محبت کرد که به مادر رزمنده ها شهرت پیدا کرد. صدایش را وقتی میخواند همه دوست داشتند و با او دلشاد بودند.
عصر ایران: امروزیعنی ۴ تیرماه ۱۴۰۲ بیبی ۱۰۷ سالگیاش را آغاز کرد. بیبی لوعه حالا کهنسالترین زن خوزستان است. این عمر طولانی باعث شده حوادث زیادی را با چشم خودش ببیند. از هجوم انگلیسیها حدود ۹۰ سال قبل به آبادان و دارخوین تا حمله عراق و حصر آبادان. از ساخته شدن تلمبهخانه دارخوین توسط انگلیسیها تا بیرون کردن عراق و اعدام صدام. از لحظهای که دارخوین محل زادگاهش شهر شد تا روزی که یکی از مهمترین سنگرهای مقاومت هشت سال جنگ تحمیلی بود.
او در دوران جنگ برخلاف اهالی دارخوین هرگز این شهر را ترک نکرد و ماند تا قوت قلب رزمندهها باشد. برایشان آشپزی میکرد یا حتی لباسهایشان را می شست. آواز میخواند و روحیه میداد. آنقدر به رزمندهها محبت کرد که به مادر رزمنده ها شهرت پیدا کرد. صدایش را وقتی میخواند همه دوست داشتند و با او دلشاد بودند.
خانه او در تمام مدت هشت سال جنگ محل رفت و آمد سربازها و حتی فرماندههای جنگ بود. او با خیلیها در خانهاش ملاقات کرد. از قاسم سلیمانی گرفته تا صیاد شیرازی، محسن رضایی، شمخانی و حتی بنی صدر.
نامش لوعه ناصریان است. به بیبی لوعه و مادر دارخوین شهرت دارد. او را زنی مهربان و صلح طلب میشناسند. دوستدارانش میگویند تا زمانی که زنده است باید نام او در میراث بشری ایران ثبت شود.
این گزارش را ببینید تا با یکی از شگفتانگیزترین زنان ایران که در ۱۰۷ سالگی زنده و هشیار است، آشنا شوید.
نظر کاربران
واقعا زیباست
خدا حفظش بکند. مایه افتخاره