قیافه احتمالی موجودات فضایی این شکلی است

انسلادوس قمر مشهور زحل یکی از نامزدهای حضور حیات در منظومه شمسی بود که بسیاری از فاکتورهای مورد نیاز را در خود داشت. از اقیاس‌های وسیع با شوری و PH مناسب تا ساختارهایی زیر سطح یخی که انرژی گرمایی و مواد مغذی را به بیرون پرتاب می‌کنند. اما در این میان یک چیز کم بود، فسفر.

فسفر به عنوان یکی از شش عنصر ضروری برای زندگی در نظر گرفته می شود. برای DNA حیاتی است و همچنین در ATP سلول‌های ما یافت می‌شود.

حال با پیدا شدن فسفر در انسلادوس، بیش از هر زمانی امیدها برای یافت حیات فرازمینی جایی در همین منظومه شمسی نیرو گرفته‌اند.

حیات فرازمینی چه شکلی خواهد داشت؟

با کشف فسفر در انسلادوس، بد نیست بپرسیم که اشکال حیات فرازمینی بالقوه واقعاً چه شکلی خواهند بود؟

شاید پاسخ این پرسش را در مقاله‌ای از محققان دانشگاه آکسفورد که در مجله بین المللی اختربیولوژی در سال 2017 منتشر شده است، بتوان پیدا کرد.

سام لوین، محقق سابق دانشگاه آکسفورد در توضیح مقاله می‌گوید: «آنچه که ما مطرح می‌کردیم این بود که می‌توان در واقع از نظریه تکامل برای انجام تمام این پیش‌بینی‌ها درباره حیات در سیارات دیگر حتی قبل از اینکه آن را پیدا کنیم، استفاده کنیم. بافت، رنگ و انواع اندام‌های حسی ممکن است فراتر و دیوانه‌وارتر از تصورات بهترین طراحان صحنه فیلم‌های علمی تخیلی ما باشد، اما جنبه‌هایی در طراحی و عملکرد ارگانیسم وجود دارد که بسیار آشنا خواهد بود»

زندگی در انسلادوس یا سیاره دیگری، ممکن است بیوشیمی کاملاً متفاوتی با آنچه ما در زمین می‌بینیم داشته باشد. حتی ممکن است از DNA تشکیل نشده باشد. با این حال، به گفته لوین زیست شناسی تکاملی مستقل از بلوک ساختمانی زیر آن صادق است.

موجودی که در مقاله آنها توضیح داده شده است، که آنها آن را "Octomite" نامیده اند، شبیه نوعی تاردیگرید یا خرس آبی است که از موجودیت‌های سلسله مراتبی با علایق تکاملی همسو تشکیل شده است که در آن هر بخش می تواند در یک کار خاص متخصص شود.

البته باید در نظر داشت که درباره مکانی بسیار متفاوت از زمین صحبت می‌کنیم. ویژگی‌های هر گونه حیات در انسلادوس تحت شرایط محیطی بسیار متفاوتی نسبت به ما در اینجا روی زمین تکامل یافته است.

به گفته لوین ممکن است با محیطی کامل تاریک طرف باشیم. اگر بتوانیم یک اکولوژی کامل را پیدا کنیم که میلیاردها سال در تاریکی تکامل یافته است. مطمئناً انتظار نداریم که چشم پیدا کنیم، اما سایر اندام های حسی ممکن است بسیار قدرتمندتر شوند.