دریاچه‌ای در شیراز که انگار از انیمیشن بیرون آمده
با گرم شدن هوا و افزایش تبخیر آب، غلظت نمک در دریاچه مهارلو شیراز بالا می‌رود و رنگ آن به قرمز تغییر پیدا می‌کند، این تغییر رنگ آب ناشی از وجود نوعی از جلبک در دریاچه است.
فارس نوشت: با گرم شدن هوا و افزایش تبخیر آب، غلظت نمک در دریاچه مهارلو شیراز بالا می‌رود و رنگ آن به قرمز تغییر پیدا می‌کند، این تغییر رنگ آب ناشی از وجود نوعی از جلبک در دریاچه است.
با شروع فصل گرما به علت افزایش دما آب دریاچه مهارلو در استان فارس تبخیر شده و باعث پایین آمدن سطح آب دریاچه و در نتیجه افزایش شوری وغلظت نمک می‌گردد که باعث رشد جلبک‌هایی به نام «دونالیلا سالینا» می‌شود. «جلبک دونالیلا سالینا»، نوعی ماده بتاکارتن ایجاد می‌کند که موجب تغییر رنگ آب دریاچه می‌شود. حضور همین جلبک در دریاچه باعث شده تا هیچ موجود زنده‌ای نتواند در این دریاچه زندگی کند، تنها موجود زندۀ ساکن در این دریاچۀ قرمز رنگ یک نوع سخت پوست آبی به نام آرتمیا است.
دریاچه مهارلو به علت شوری زیاد، ۳۰۰ گرم در لیتر و دمای نسبتاً بالا، محل رشد و تکثیر آرتمیا است.جانداری است سخت‌پوست که فقط در آب‌های شور زندگی می‌کند و جز خاص‌ترین موجودات آبی است که فقط در آب شور زندگی می‌کند. این موجودات کاملاً بدون دفاع هستند و به همین خاطر در آب‌های شدیداً شور زندگی می‌کنند که خبری از شکارچی در آن‌ها نیست. رشد و تکثیر بیش از حد این جلبک باعث می‌شود این کل سطح دریاچه را پوشانده و مانع تبادل اکسیژن با آب شود. در این شرایط کمبود اکسیژن، سمی تولید می‌شود که برای اکوسیستم دریاچه بسیار خطرناک است.
دریاچه مهارلو مانند بسیاری از تالاب‌ها و دریاچه‌های ایران با تهدیدات زیست محیطی متعددی از جمله خشکسالی مواجه است. این دریاچه در متعادل ساختن آب وهوای شهر شیراز موثر است و در زمستان از سرمای شدید و در تابستان به دلیل رطوبت حاصل از این دریاچه، از گرمای شدید جلوگیری می کند؛ اما در دهه های اخیر، این دریاچه به دلیل بارش کم و خشکسالی به کانون ریزگردها تبدیل شده و موجب آلودگی هوای منطقه می شود.
کم آبی و خشکسالی دریاچه مهارلو بر کشاورزی نیز تأثیرگذار است؛ به گونه ای که اگر دریاچه مهارلو به طور کامل خشک شود، با وزش باد، نمک‌های بستر دریاچه برخاسته و خاک‌های اطراف دریاچه جابه جا شده و باعث ایجاد مشکلاتی برای کشاورزان و در نهایت شور شدن زمین‌های کشاورزی می‌شود.
تهدید دیگری که گریبان دریاچه مهارلو است، آلودگی این دریاچه با آلاینده‌ها و فلزات سنگینی مانند سرب است که از طریق آب رودخانه‌ها و فاضلاب وارد آب مهارلو می‌شوند. تبخیر آب دریاچه مهارلو در فصل تابستان زیاد است و این موجب افزایش آلاینده‌ها و بیشتر شدن آن ها از حد مجاز می‌شود. برداشت‌های بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی و حفر چاه‌های غیرمجاز نیز بر اکوسیستم این دریاچه اثر گذاشته و موجب کاهش جمعیت و تنوع پرندگان مهاجر شده است.
دریاچه مهارلو که به آن تالاب مهارلو هم می گویند یکی از جاذبه های طبیعی استان فارس و شهر شیراز می باشد که در ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر شیراز واقع شده است. این دریاچه فصلی به دلیل جلبک هایی که در آن قرار دارد به دریاچه صورتی نیز شهرت پیدا کرده است.
ارسال نظر