«ابوموسی» همیشه زیر پرچم ایران
پرچم ایران در «ابوموسی»، بالا رفت، جیغ امارات هم در سازمان‌ملل. پس از اینکه ایران در بخش‌های باقیمانده جزیره «ابوموسی» پرچم سبز و سپید و قرمز را برافراشت، دولت امارات از این اقدام تهران به سازمان‌ملل شکایت کرد.
روزنامه شرق: پرچم ایران در «ابوموسی»، بالا رفت، جیغ امارات هم در سازمان‌ملل. پس از اینکه ایران در بخش‌های باقیمانده جزیره «ابوموسی» پرچم سبز و سپید و قرمز را برافراشت، دولت امارات از این اقدام تهران به سازمان‌ملل شکایت کرد.
ایسنا نوشت: «لانا زکی نسیبه»، سفیر امارات در سازمان‌ملل، در نامه‌ای به «بان‌کی‌مون»، دبیرکل سازمان‌ملل مدعی شد که «دولت امارات نسبت به این اقدام شدیدا معترض است و آن را نقض آشکار تفاهمنامه سال ۱۹۷۱ می‌داند.» او مدعی شد که «این تفاهمنامه حق حاکمیت جزیره ابوموسی یا هر بخشی از آن را به ایران منتقل نمی‌کند.»
سفیر و نماینده امارات در ادامه مدعی شد: «بر اساس این تفاهمنامه دولت امارات از ایران می‌خواهد تا تمامی اقدامات انجام‌شده خود را در این جزیره ملغی کرده و پرچم ایران را نیز از آنجا پایین بکشد و به تفاهمنامه مذکور با دقت بیشتری بنگرد.»
در پاسخ به این ادعای امارات، «حسین دهقان»، نماینده ایران در سازمان‌ملل طی نامه‌ای به «بان‌کی‌مون» با تاکید بر حق حاکمیت کامل ایران بر جزایر سه‌گانه گفت که «تصمیمات و اقدامات مسوولان ایرانی در این خصوص همواره بر اساس اصل حاکمیت و سلامت منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران است.»در ادامه جنگ نامه‌ای «تهران» و «ابوظبی»، نماینده ایران در سازمان‌ملل، محتوای نامه امارات را به‌منزله دخالت در امور داخلی ایران توصیف کرد و افزود: «ایران همواره قاطعانه با این امر مخالف است.» «دهقان» همچنین بر حق حفظ اراضی و حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه و غیرقابل‌مذاکره‌بودن آن تاکید کرد. او در ادامه نامه‌اش به «سیاست دوستی و حسن همجواری» ایران با کشورهای همسایه اشاره کرد و گفت: «تهران در این راستا یک‌بار دیگر آمادگی‌اش را برای ورود به مذاکرات دوجانبه با دولت امارات به‌منظور ادامه تقویت روابط دوجانبه و ازبین‌بردن سوءتفاهمات موجود میان دو کشور اعلام می‌دارد.»
اما اماراتی‌ها که همچنان مصمم هستند موضوع حاکمیت قطعی ایران بر جزایر سه‌گانه را زیر سوال ببرند، در نامه‌شان به دبیرکل گفته‌اند که «هرساله دولت امارات از طریق مجمع عمومی سازمان‌ملل از ایران می‌خواهد تا مساله جزایر سه‌گانه را از طریق دادگاه بین‌المللی لاهه یا انجام مذاکرات در چارچوب زمانی مورد توافق حل کند.»
این اولین‌بار نیست که دولت ۴۳ساله امارات علیه حاکمیت ملی ایران در مورد جزایر سه‌گانه مواضع خصمانه اتخاذ می‌کند. اما این دولت، همواره از مقامات ایران در دولت‌های مختلف یک جواب دریافت کرده است: «موضوع مالکیت ایران بر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، قابل مذاکره نیست.»
در مورد ادعاهای امارات‌متحده‌عربی، دکتر «یوسف مولایی» استاد حقوق بین‌الملل، به «شرق» می‌گوید: «موضوع حاکمیت بر سرزمین‌های ایران قابل بحث نیست.» او نامه اخیر نمایندگی امارات در سازمان‌ملل به دبیرکل را «یک بازی سیاسی» توصیف کرد که فاقد اعتبار است. او دستاورد این نامه را «بیشترشدن اختلافات منطقه‌ای ارزیابی کرد که می‌تواند زمینه‌ساز حضور برخی قدرت‌های فرامنطقه‌ای در این موضوع شود». او با بیان اینکه «این ادعاها در چارچوب حقوق بین‌الملل هیچ معنا و مفهومی ندارد» گفت: «ایران حق حاکمیت تاریخی و بلامنازعی بر این سه جزیره دارد و بنا بر حقوق بین‌الملل، حق ایران، نه می‌تواند موضوع مذاکره باشد و نه موضوع اختلاف.» «مولایی» نامه امارات را «سیاسی» دانست، چراکه به نظر او، این مساله پیش از این در سال ۱۹۷۱ مختومه شده و دیگر قابل طرح نیست. این استاد دانشگاه همچنین اقدام اخیر امارات را برخلاف موازین حسن‌همجواری خواند و باز هم تاکید کرد که «حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه منطبق بر حقوق بین‌الملل است و هیچ خدشه‌ای به آن وارد نیست.»
پیش از این نیز امارات در ادامه مواضع غیردوستانه دولت امارات درخصوص جزایر سه‌گانه، به خود اجازه داد تا سفر «محمود احمدی‌نژاد» رییس دولت دهم به «ابوموسی» در فروردین ۱۳۹۱ را محل اعتراض خود بداند. آنها مدعی شده بودند که این اقدام «احمدی‌نژاد»، «تجاوز به حاکمیت امارات بر سرزمینش» و «مانعی بر سر راه تمامی تلاش‌های امارات برای یافتن راه‌حلی مسالمت‌آمیز جهت پایان اشغال جزایر توسط ایران است.» البته پس از این ادعاها، «حسین امیرعبداللهیان» سفر رییس دولت را در راستای سفرهای استانی مرسوم در دولت احمدی‌نژاد توصیف کرد. پارلمان این شیخ‌نشین همچنین در بیانیه‌ای، پا را فراتر نهاده و به سخنان احمدی‌نژاد در ابوموسی هم اعتراض کرده بود. احمدی‌نژاد در سخنرانی‌اش در این جزیره گفته بود: «این خیلی ناپسند است که به دیگران اجازه دهیم در سرزمین ما پایگاه نظامی ایجاد کرده و از ما علیه دیگر ملت‌های منطقه استفاده کنند و هزینه‌های اقدامات را نیز از پول نفت و امکانات خودمان محاسبه کنند.»
تا سال ۱۹۷۱ میلادی «شارجه» (یکی از هفت شیخ‌نشین امارات) تحت‌الحمایه انگلستان بود. بحرین نیز با اینکه رسما یکی از استان‌های ایران محسوب می‌شد در اشغال و تحت‌الحمایه لندن بود. پس از اینکه انگلستان تصمیم گرفت از منطقه خلیج‌فارس عقب‌نشینی کند، در یک نظرسنجی زیرنظر «اوتانت» دبیرکل وقت سازمان‌ملل، بحرین استقلال یافت. در سال ۱۹۷۱ پس از توافق ایران و انگلیس و پیش از خروج نیروهای نظامی بریتانیا از منطقه و تاسیس کشور امارات‌متحده‌عربی، ابوموسی به‌همراه تنب بزرگ و تنب کوچک پس از نزدیک به ۷۰سال، سرانجام طبق قرارداد ۱۹۷۱ بین ایران و شارجه به ایران بازگردانده شد. چندسال پس از آن قرارداد و تشکیل کشوری به‌نام امارات‌متحده‌عربی، این کشور جدیدالتاسیس بر قراردادی که آن زمان شیخ شارجه آن را امضا کرده، «اما» و «اگر» وارد کرد.
ایسنا نوشت: «لانا زکی نسیبه»، سفیر امارات در سازمان‌ملل، در نامه‌ای به «بان‌کی‌مون»، دبیرکل سازمان‌ملل مدعی شد که «دولت امارات نسبت به این اقدام شدیدا معترض است و آن را نقض آشکار تفاهمنامه سال ۱۹۷۱ می‌داند.» او مدعی شد که «این تفاهمنامه حق حاکمیت جزیره ابوموسی یا هر بخشی از آن را به ایران منتقل نمی‌کند.»
سفیر و نماینده امارات در ادامه مدعی شد: «بر اساس این تفاهمنامه دولت امارات از ایران می‌خواهد تا تمامی اقدامات انجام‌شده خود را در این جزیره ملغی کرده و پرچم ایران را نیز از آنجا پایین بکشد و به تفاهمنامه مذکور با دقت بیشتری بنگرد.»
در پاسخ به این ادعای امارات، «حسین دهقان»، نماینده ایران در سازمان‌ملل طی نامه‌ای به «بان‌کی‌مون» با تاکید بر حق حاکمیت کامل ایران بر جزایر سه‌گانه گفت که «تصمیمات و اقدامات مسوولان ایرانی در این خصوص همواره بر اساس اصل حاکمیت و سلامت منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران است.»در ادامه جنگ نامه‌ای «تهران» و «ابوظبی»، نماینده ایران در سازمان‌ملل، محتوای نامه امارات را به‌منزله دخالت در امور داخلی ایران توصیف کرد و افزود: «ایران همواره قاطعانه با این امر مخالف است.» «دهقان» همچنین بر حق حفظ اراضی و حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه و غیرقابل‌مذاکره‌بودن آن تاکید کرد. او در ادامه نامه‌اش به «سیاست دوستی و حسن همجواری» ایران با کشورهای همسایه اشاره کرد و گفت: «تهران در این راستا یک‌بار دیگر آمادگی‌اش را برای ورود به مذاکرات دوجانبه با دولت امارات به‌منظور ادامه تقویت روابط دوجانبه و ازبین‌بردن سوءتفاهمات موجود میان دو کشور اعلام می‌دارد.»
اما اماراتی‌ها که همچنان مصمم هستند موضوع حاکمیت قطعی ایران بر جزایر سه‌گانه را زیر سوال ببرند، در نامه‌شان به دبیرکل گفته‌اند که «هرساله دولت امارات از طریق مجمع عمومی سازمان‌ملل از ایران می‌خواهد تا مساله جزایر سه‌گانه را از طریق دادگاه بین‌المللی لاهه یا انجام مذاکرات در چارچوب زمانی مورد توافق حل کند.»
این اولین‌بار نیست که دولت ۴۳ساله امارات علیه حاکمیت ملی ایران در مورد جزایر سه‌گانه مواضع خصمانه اتخاذ می‌کند. اما این دولت، همواره از مقامات ایران در دولت‌های مختلف یک جواب دریافت کرده است: «موضوع مالکیت ایران بر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک، قابل مذاکره نیست.»
در مورد ادعاهای امارات‌متحده‌عربی، دکتر «یوسف مولایی» استاد حقوق بین‌الملل، به «شرق» می‌گوید: «موضوع حاکمیت بر سرزمین‌های ایران قابل بحث نیست.» او نامه اخیر نمایندگی امارات در سازمان‌ملل به دبیرکل را «یک بازی سیاسی» توصیف کرد که فاقد اعتبار است. او دستاورد این نامه را «بیشترشدن اختلافات منطقه‌ای ارزیابی کرد که می‌تواند زمینه‌ساز حضور برخی قدرت‌های فرامنطقه‌ای در این موضوع شود». او با بیان اینکه «این ادعاها در چارچوب حقوق بین‌الملل هیچ معنا و مفهومی ندارد» گفت: «ایران حق حاکمیت تاریخی و بلامنازعی بر این سه جزیره دارد و بنا بر حقوق بین‌الملل، حق ایران، نه می‌تواند موضوع مذاکره باشد و نه موضوع اختلاف.» «مولایی» نامه امارات را «سیاسی» دانست، چراکه به نظر او، این مساله پیش از این در سال ۱۹۷۱ مختومه شده و دیگر قابل طرح نیست. این استاد دانشگاه همچنین اقدام اخیر امارات را برخلاف موازین حسن‌همجواری خواند و باز هم تاکید کرد که «حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه منطبق بر حقوق بین‌الملل است و هیچ خدشه‌ای به آن وارد نیست.»
پیش از این نیز امارات در ادامه مواضع غیردوستانه دولت امارات درخصوص جزایر سه‌گانه، به خود اجازه داد تا سفر «محمود احمدی‌نژاد» رییس دولت دهم به «ابوموسی» در فروردین ۱۳۹۱ را محل اعتراض خود بداند. آنها مدعی شده بودند که این اقدام «احمدی‌نژاد»، «تجاوز به حاکمیت امارات بر سرزمینش» و «مانعی بر سر راه تمامی تلاش‌های امارات برای یافتن راه‌حلی مسالمت‌آمیز جهت پایان اشغال جزایر توسط ایران است.» البته پس از این ادعاها، «حسین امیرعبداللهیان» سفر رییس دولت را در راستای سفرهای استانی مرسوم در دولت احمدی‌نژاد توصیف کرد. پارلمان این شیخ‌نشین همچنین در بیانیه‌ای، پا را فراتر نهاده و به سخنان احمدی‌نژاد در ابوموسی هم اعتراض کرده بود. احمدی‌نژاد در سخنرانی‌اش در این جزیره گفته بود: «این خیلی ناپسند است که به دیگران اجازه دهیم در سرزمین ما پایگاه نظامی ایجاد کرده و از ما علیه دیگر ملت‌های منطقه استفاده کنند و هزینه‌های اقدامات را نیز از پول نفت و امکانات خودمان محاسبه کنند.»
تا سال ۱۹۷۱ میلادی «شارجه» (یکی از هفت شیخ‌نشین امارات) تحت‌الحمایه انگلستان بود. بحرین نیز با اینکه رسما یکی از استان‌های ایران محسوب می‌شد در اشغال و تحت‌الحمایه لندن بود. پس از اینکه انگلستان تصمیم گرفت از منطقه خلیج‌فارس عقب‌نشینی کند، در یک نظرسنجی زیرنظر «اوتانت» دبیرکل وقت سازمان‌ملل، بحرین استقلال یافت. در سال ۱۹۷۱ پس از توافق ایران و انگلیس و پیش از خروج نیروهای نظامی بریتانیا از منطقه و تاسیس کشور امارات‌متحده‌عربی، ابوموسی به‌همراه تنب بزرگ و تنب کوچک پس از نزدیک به ۷۰سال، سرانجام طبق قرارداد ۱۹۷۱ بین ایران و شارجه به ایران بازگردانده شد. چندسال پس از آن قرارداد و تشکیل کشوری به‌نام امارات‌متحده‌عربی، این کشور جدیدالتاسیس بر قراردادی که آن زمان شیخ شارجه آن را امضا کرده، «اما» و «اگر» وارد کرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
اگر دولت مردان ما با سياست درست و تعامل با دنيا و آشتي بين المللي قدم بردارند هيچ وقت كشور امارات كه جنگ با اين كشور فقط يك روز طول مي كشد همچين غلط اضافه اي نمي كند .
ساکت شو امارات تا استان بعدي ايران نشدي
این نشان از پس رفت ما است در دنیا که یه کشور تازه تاسیس پیشرفته برای ما شاخ و شانه میکشد
ساکت شو امارات تا استان بعدي ايران نشدي