بقایای وهم‌انگیز «شهرِ هرزگی» در اعماق دریا
در عمق آب‌های ساحلی شهر ناپل ایتالیا، بقایای خاموش و وهم‌آلود شهری را می‌توان دید که زمانی بزرگترین نویسندگان رومی آن را «بندرگاه هرزگی و فساد» توصیف می‌کردند.
فرادید: «بایا» (Baiae) یک شهر باستانی رومی است که در دوران رونقش یکی از زیباترین استراحتگاه‌های ساحلی در امپراطوری روم به حساب می‌آمد. تقریبا به مدت ۶۰۰ سال از سال ۱۰۰ قبل از میلاد تا ۵۰۰ میلادی، این شهر محل خوشگذرانی و تفریح ثروتمندان و اشراف روم بود.
علاوه بر محیط سرسبز و ساحل زیبا، این شهر به علت قرار گرفتن در یک منطقۀ آتشفشانی، دارای چشمه‌های آب گرم فراوانی بود که به جذابیت آن اضافه کرده بودند. مشهورترین شخصیت‌های سیاسی تاریخ روم مثل نرون، جولیوس سزار، کالیگولا و سپتیموس سوروس به این شهر رفت و آمد زیادی داشتند و در آنجا برای خودشان ویلا‌ها و قصر‌هایی ساخته بودند.
بایا پر از حمام‌های آب گرم، مجسمه‌ها، قصر‌ها و معابد خدایان گوناگون رومی بود؛ اما بیشترین شهرت این شهر به خاطر چیز دیگری بود: هرزگی و شهوت‌پرستیِ افسارگسیخته. امروزه گاهی این شهر را «لاس‌وگاس» دنیای باستان می‌نامند. این ویژگی را از نوشته‌های خود نویسندگان رومی عهد باستان می‌توان فهمید. مارکوس وارو، یکی از بزرگترین نویسندگان و خردمندان روم، دربارۀ بایا نوشته بود: «جایی که پیرمرد‌ها در آن دوباره پسر می‌شوند و پسر‌ها به دختر تبدیل می‌شوند». مقصود وارو از این عبارت اشاره به رواج همجنس‌بازی در این شهر بود.
سکستوس پروپرتیوس، شاعر قرن اول پیش از میلاد، بایا را «کنام هرزگی و فساد» توصیف کرده بود و سنکا، فیلسوف رواقی مشهور، در یکی از رسالات خودش این شهر را «گرداب تجمل» و «بندرگاه گناه» نامیده بود و مخاطب خودش را از زندگی در چنین شهری بر حذر داشته بود. مسالینا همسر امپراطور کلودیوس تنها یکی از ساکنان این شهر بود که آوازۀ فساد و شهوترانی‌اش در تاریخ ماندگار شده است.
این شهر در قرن پنجم میلادی با هجوم اقوام شمالی و سقوط امپراطوری روم تقریبا به پایان دوران خودش رسید و یک بار دیگر نیز در قرن هشتم میلادی به دست مسلمانان فتح شد. در قرن پانزدهم میلادی بایا به دلیل بیماری به تدریج خالی از سکنه شد. به علاوه، به علت فعالیت‌های آتشفشانی، بخشی از این شهر در طی زمان به زیر آب فرو رفت.
امروزه بقایای ویلا‌ها و بنا‌های باستانی بایا در عمق چندمتری آب‌های ساحلی قابل مشاهده هستند؛ مجسمه‌هایی که روزی زینت قصر‌های مجلل بودند حالا چند قرن است که در فضایی وهم‌آلود و خاموش در زیر آب ساکن شده‌اند. هنوز بقایای ستون‌ها، دیوار‌ها و موزائیک‌های رنگین رومی در عمق آب وجود دارد.
ویرانه‌های بایا امروز یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های باستانی زیر آب در تمام دنیاست. در اینجا منتخبی از تصاویر مربوط به این آثار باقی‌مانده را ملاحظه می‌کنید.
نظر کاربران
این همه تاریخ کی عبرت میگیره ؟؟
غیر ممکنه که مجسمه و سنگفرش بعد از چندین قرن انقدر خوب و سالم باقی مونده باشه. همه‌ی اینها جعلی و ساختگیه و هدفشون هم جلب توریسته. یعنی کاری تقریباً مشابه جعلیات در تخت‌جمشید
پاسخ ها
دقیقا تو آب امکان نداره مجسمه اینهمه مدت سالم مونده باشه
جعلیات؟! مرغ پخته از حرفت خنده اش میگیره برو بابا یذره مطالعه کن
هرجا پیشرفت داشته شد هرزگی ؟
آفرین به تو چه خوب فهمیدی .
دوست عزيز يه مجسمه با سنگ سخت هيچوقت خراب نمیشه فقط علفهای دریایی و سنگریزهای محکم بهش میچسبن و گاهی هم ممکنه خرابش کنن ولی این نوع سنگ اگه خالص باشه اصلا خراب نمیشه