این ادویه خوشبو را بخورید تا از مرگ در امان باشید

دارچین حاوی میزان قابل توجهی از ترکیبات با قدرت آنتی اکسیدانی است و به همین دلیل با رادیکال‌های آزادی که باعث پیری سلول‌ها می‌شود مقابله می‌کند. دارچین فعالیت مغز را افزایش می‌دهد و فشارهای عصبی را از بین می‌برد. ترکیباتی در دارچین دیده شده است که از بروز زوال عقل و مشخصا آلزایمر جلوگیری می کنند. این ترکیبات شاملcinnamaldehyde, epicatechins, CEppt (Cinnamon Extract precipitate) می باشند.

عصاره دارچین به طور موثر مانع انباشتگی آمیلوئید بتا و پروتئین تائو که از مشخصه های بیماری آلزایمر هستند می شود. همچنین دارچین مانع از ایجاد سمیت در سلول‌های سیستم عصبی در مدل‌های بالینی و حیوانات آزمایشگاهی می شود. در واقع دارچین دارای اثرات محافظت کننده سیستم عصبی است که باعث پیشگیری و کنترل استرس اکسیداتیو و پروتئین های التهابی می شود. دارچین و به ویژه ماده موثر "سینامالدئید" به نظر می رسد ترکیب موثر و ایمن برای درمان و پیشگیری از شروع و یا پیشرفت آلزایمر است.

در تحقیقی که توسط محققان دانشگاه راش آمریکا با همکاری مرکز پزشکی امور بازنشستگان «جیمز براون» در شیکاگو ارائه شده است بهبود در عملکرد مغز موش‌های آزمایشگاهی و بهتر شدن فرآیند یادگیری در آن‌ها پس از استفاده از درمان‌های مبتنی بر دارچین بخوبی مشخص است. این دانشمندان اثر درمانی فوق را مرتبط با حضور ترکیب شیمیایی «بنزوات سدیم» در دارچین می دانند. این ترکیب زمانی آزاد می‌شود که دارچین درون بدن خرد شود. دکتر پاهان می‌گوید: ما درباره این که چرا و چگونه تغییراتی در مغز افرادی روی می‌دهد که توانایی چشمگیری در یادگیری ندارند، هنوز چیز زیادی نمی‌دانیم. به طور کلی در مغز افرادی که در امر یادگیری ضعف دارند سطح پروتئین GABRA۵ هیپوکامپوس بالا و در مقابل میزان CREB در سطح پایینی قرار دارد، اما مشخص شده که پس از یک ماه درمان مبتنی بر دارچین این وضعیت به طور چشمگیری روند معکوس پیدا می‌کند.

همچنین مشخص شده این ادویه در کمک به کاهش روند پیشرفت بیماری پارکینسون نیز مؤثر است. در مطالعه ای که در موش‌های مبتلا به بیماری پارکینسون انجام شد، مصرف دارچین به محافظت از نورون‌ها کمک کرده و باعث بهبود عملکرد عضلانی گردید. البته توصیه می‌شود دارچین از نوع سریلانکایی و نه چینی استفاده شود، زیرا نوع سریلانکایی دارچین حاوی ترکیبات سمی کومارینی به میزان کمتری است. این ترکیبات بر عملکرد کبد تأثیر منفی می‌گذارند.