راز انسان‌هایی که در غار وحشت نیمه‌شب کشته شدند
دانشمندان با بررسی دندان قربانیان مایا که در یک غار پیدا شده بودند، رشته‌های مرموزی را پیدا کرده‌اند که چند توضیح برایشان مطرح است.
دیجیاتو نوشت: دانشمندان با بررسی دندان قربانیان مایا که در یک غار پیدا شده بودند، رشته‌های مرموزی را پیدا کرده‌اند که چند توضیح برایشان مطرح است.
با گذشت بیش از ۱۵ سال از زمان کشف بیش از ۱۰۰ قربانی در غار موسوم به «وحشت نیمه‌شب» در کشور بلیز در آمریکای مرکزی، حالا محققان به یافته‌های جدیدی در خصوص این قربانیان خدای باران در فرهنگ مایا دست پیدا کرده‌اند. ظاهرا در دهان این افراد رشته‌های آبی رنگی وجود دارد که می‌توان دلایل مختلفی را برای وجود آن‌ها ارائه کرد.
گروهی از محققان در سال ۲۰۰۶ بیش از ۱۰ هزار قطعه استخوان را در غاری در بلیز پیدا کردند که معتقد بودند حداقل مربوط به ۱۱۸ نفر است و بسیاری از آن‌ها در زمان مرگ خود تحت فشار و آزار بوده‌اند. حالا پژوهشگران برای بررسی بیشتر این قربانیان نگاهی به دهان آن‌ها انداخته‌اند و به‌طور دقیق‌تر جرم دندان‌های آن‌ها را بررسی کرده‌اند.
دانشمندان در مقاله‌ای که آن را در مجله International Journal of Osteoarchaeology منتشر کرده‌اند، می‌گویند رشته‌های آبی رنگی را در دهان حداقل دو نفر از این قربانیان پیدا کرده‌اند. «ایمی چن» که ابتدا برای کشف وضعیت بهداشت دهان قربانیان این تحقیق را آغاز کرده بود، متوجه شد که بیماری خاصی بین آن‌ها وجود ندارد. در نتیجه به سراغ این رفت تا از طریق بررسی جرم دندان‌ها ببیند آن‌ها چه غذاهایی مصرف می‌کردند.
در دهان قربانیان مایا چه چیزی وجود داشت؟
بررسی‌ها نشان داد که این دندان‌ها حاوی رشته‌هایی عمدتاً از جنس پنبه هستند و تعدادی از آن‌ها رنگ آبی دارند. این رنگ برای فرهنگ مایاها اهمیت داشته و قبلا در دیگر بناهای آن‌ها دیده شده بود. رنگ آبی به ویژه در مراسم‌ها و به منظور نقاشی کردن بدن قربانیان استفاده می‌شد.
با این حال، چن و تیمش می‌گویند این احتمال وجود دارد که دهان قربانیان را قبل از مرگ با پارچه‌ای به رنگ آبی بسته بوده باشند. پژوهشگران می‌گویند نکته جالب این‌جاست که خیلی‌ها باور دارند جرم فقط می‌تواند نشان‌دهنده رژیم غذایی باشد، اما این مطالعه نشان داده که شاید بتوان اطلاعات بیشتری از این جرم‌ها به دست آورد.
با این وجود، چن و همکارانش اذعان کرده‌اند که تحقیقشان محدودیت‌هایی دارد. برای مثال، آن‌ها نمی‌دانند که این رشته‌ها چه زمانی در جرم دندان قربانیان به دام افتاده‌اند، چون سرعت تشکیل جرم در هر فرد متفاوت است. از سوی دیگر، دندان‌های کمی در این غار جرم داشتند و کار بررسی و مقایسه را برای آن‌ها سخت‌تر کرده بود.
ارسال نظر