یک دهکده بدون خورشید، خورشید خود را خلق کرد!
دهکده‌ی کوچک ایتالیایی نزدیک مرز سوئیس به لطف شهردار شهر، فرانکو میدالی یکی از آن خیال‌پردازانی که توانست خورشید را ظاهر کند حتی وقتی که خورشید توانایی تابیده شدنِ مستقیم به شهر را نداشت.
فرادید: «ویگانِلا» یک شهر ایتالیایی واقع در رشته کوه‌های آلپ در منطقه‌ی پیه‌مونته است. در دسامبر سال ۲۰۱۰، جمعیت این شهر ۲۰۴ نفر بود. شاید فکر کنید ویگانلا یک شهر کوهستانی کوچک مانند بسیاری از شهر‌های کوهستانی دیگر است، اما اشتباه می‌کنید.
این شهر تا سال ۲۰۰۶ هر سال ۸۳ روز در سایه بود (یعنی از ۱۱ نوامبر تا ۲ فوریه). ویگانلا در دامنه‌ی یک دره‌ی شیب‌دار بنا شده است، بنابراین در دوره‌ی ذکرشده خورشید ناپدید و پشت یکی از کوه‌هایی که شهر را احاطه کرده پنهان می‌شود.
سال ۲۰۰۵ فرانکو میدالی شهردار آن زمان و معماری به نام جیاکومو بونزانی فکر جالبی به ذهن‌شان رسید. ساکنان شهر دیگر نمی‌توانستند آن روز‌های تاریک و سرد را تحمل کنند. در نتیجه، میدالی و بونزانی امکان تحقق رویای شهردار را بررسی کردند و آن رویا آوردنِ دوباره‌ی نور خورشید به ویگانلا بود.
جیاکومو بونزانی آینه‌ی غول‌پیکری با جهت‌گیری کنترل‌شده طراحی کرد که باید بالای دامنه‌ی کوه قرار می‌گرفت. این آینه‌ی غول‌پیکر ۱۴ ورقه فولادی با ۸ متر عرض و ۵ متر ارتفاع داشت. آینه طوری طراحی شده بود که به صورت خودکار بچرخد تا نور خورشید را تا زمانی که هست به سمت میدان شهر منعکس کند. در یک روز آفتابیِ زمستانی مردم شهر به لطفِ آینه ۵ تا ۶ ساعت از نور خورشید بهره‌مند می‌شدند. هیچ‌کس روی زمین تاکنون پروژه‌ای مانند این را اجرا نکرده است. وقتی فرانکو میدالی برای ساختن آینه از دولت صدهزار یورو کمک مالی درخواست کرد، فرماندار از دادن این بودجه به شهردار امتناع کرد و این رویا، رویا باقی ماند. میدالی و مردم شهر از دید دولت یک مشت خیال پرداز ساده به نظر می‌رسیدند.
تا پایان سال ۲۰۰۵، اوضاع تغییر کرد. این اقدام مهم به لطف اینترنت به شکلی باورنکردنی بر سر زبان‌ها افتاد. خبرنگاران، تصویربرداران و عکاسان برای تهیه‌ی گزارش از این پروژه به ویگانلا رفتند. دَنییِل سَندفورد خبرنگار انگلیسی از جیاکومو بونزانی نقل می‌کند: «از لحاظ نظری، ممکن است در آن دوره در روستا برف ببارد، اما تا زمانی که خورشید بالای دره می‌تابد، میدان شهر ویگانلا می‌تواند برف و نور خورشید را همزمان داشته باشد.»
وقتی خبرِ پروژه‌ی آینه‌ی غول‌پیکر به گوش دنیا رسید، دولت به ناچار بودجه‌ی لازم را در اختیارِ شهردار و معمار قرار داد. روز ۱۷ دسامبر سال ۲۰۰۶، فرانکو میدالی، جیاکومو بونزانی و سایر شهروندانِ ویگانلا از آینه پرده‌برداری کردند. برای نخستین بار از زمان تاسیس ویگانلا که به ۸ قرن پیش بازمی‌گردد، خورشید گرمابخشِ میدان شهر در فصل زمستان بوده است.
سال ۲۰۱۵ بخاطر عدمِ مراقبت از آینه استفاده نشد. سال بعد، تعمیرات لازم انجام شد و شهروندان ویگانلا دوباره لذتِ گرمای نور خورشید را تجربه کردند. فناوری مشابه این (آینه‌ی منعکس‌کننده‌ی نور خورشید) از سال ۲۰۱۳ در رویکان (شهر کوچکی در نروژ) استفاده شده است. رویکان از سپتامبر تا مارس تاریک می‌شود، بنابراین از آینه‌های زیادی برای منعکس کردن نور خورشید استفاده می‌کند. با وجود این، همه چیز از ویگانلا آغاز شد، دهکده‌ی کوچک ایتالیایی نزدیک مرز سوئیس به لطف شهردار شهر، فرانکو میدالی یکی از آن خیال‌پردازانی که توانست خورشید را ظاهر کند حتی وقتی که خورشید توانایی تابیده شدنِ مستقیم به شهر را نداشت.
ارسال نظر