چرا دهه هشتادیها به حرکات اروتیک در جمع علاقه دارند؟
روزنامه شرق در یادداشتی، به قلم قادر باستانی، روزنامه‌نگار تغییرات فرهنگی - اجتماعی در بین دهه هشتادیها را بررسی کرده است.
روزنامه شرق در یادداشتی، به قلم قادر باستانی، روزنامه‌نگار تغییرات فرهنگی - اجتماعی در بین دهه هشتادیها را بررسی کرده است.
در این یادداشت آمده:
* نمی‌دانم شما هم مواجه شدید یا نه، چند وقتی است من در محیط‌های عمومی شهر، صحنه‌های نامعمولی از روابط دخترکان و پسران در انظار عمومی می‌بینم؛ حرکاتی اروتیک که مختص خلوت و پستو است و آنها بی‌اعتنا به رهگذران، عاشق و معشوق به کارشان مشغول‌اند. شاید دلیل این پدیده اجتماعی، در بی‌عملی و فقدان راه‌حل دولت -به مفهوم عام- برای نیازهای فطری و طبیعی جوانان و تأکید بر ممنوعیت و لاجرم فراهم‌سازی بستر عصیان تدریجی نسل جدید باشد.
* گسترش ارتباطات زمینه را برای تغییر در دامنه روابط انسان‌ها از‌جمله روابط خصوصی مهیا کرده است. در گذشته، فاصله میان سن بلوغ با وقت ازدواج چندان طولانی نبود و خانواده‌ها از طریق کنترل اجتماعی، این روابط پیش از ازدواج را تنظیم می‌کردند. با پیشرفت صنعتی و تغییرات بزرگ در زیست انسانی، همه چیز دگرگون شده است. فاصله بلوغ تا ازدواج خیلی بالا رفته و روابط دختران و پسران دچار تغییرات عمده شده است. در ایران، این تغییرات با الگوی دولتی تضاد جدی دارد و همین امر خانواده‌ها، جوانان و متولیان امر را با چالش‌های انکارناپذیر مواجه کرده که هرچه می‌گذرد، بیشتر اسباب زحمت و دردسر می‌شود.
* در کشورهای دیگر، عموما دولت‌ها کاری با زندگی شخصی مردم ندارند و به رتق و فتق امور حاکمیتی می‌پردازند. ما الگویی خاص از زیست انسانی عرضه کرده‌ایم تا جامعه با این الگو سعادتمند شود. فقه خود را پویا می‌دانیم و آن را پاسخ‌گو به هر نیاز بشری -در هر شرایط و هر زمان- می‌پنداریم.
* اکنون راه‌حل ما برای پاسخ‌گویی به نیاز جوانان چیست؟ به‌طور معمول ازدواج را به‌عنوان راه‌حل پیش پای جوانان می‌گذاریم، اما خود نیک می‌دانیم که شرایط مهیا نیست و غالب جوانان امکان انتظار برای ارضای نیاز تا وقت ازدواج را ندارند. برابر آمارهای رسمی، متوسط سن ازدواج پسران، حدود 30 سال و برای دختران 25 سال است. یک پسر و دختر، دست‌کم 15 سال فاصله از نیاز تا ازدواج دارند. ما چه تمهیدی برای این دوره اندیشیدیم؟
* توصیه عمومی ما به جوانان، تقواپیشه‌کردن و ازدواج بود، اما به مرور زمان این توصیه‌ها برای نوجوانان و جوانانی که زندگی در جامعه جدید را تجربه می‌کردند، جوابگو نبود. برای همین متفکران دینی ما راه‌حل ازدواج موقت را ارائه دادند. همچنین شهید مطهری، هاشمی‌رفسنجانی و شهید بهشتی، طرح‌هایی برای ساماندهی این موضوع پیشنهاد کردند، اما ازدواج موقت و طرح‌های دیگر، با این دلیل که آسیب‌هایشان بیشتر از فوایدشان است، با مخالفت تند و شدیدی روبه‌رو شد؛ به همین دلیل هم در ردیف طرح‌های ناکارآمد و مسکوت باقی ماند.
* برخی این دگرگونی را حاصل تقلید از غرب می‌دانند، اما انتساب این تحولات به توطئه غربی‌ها، فرافکنی و نادیده‌گرفتن صورت‌مسئله و عوامل آن است. راه‌حل ما برای جوانان چه بوده؟ واقعا ما نتوانستیم راهکاری ارائه دهیم. خودمان هم می‌دانیم که توصیه به پرهیزگاری، روزه‌گرفتن، دوری از تحریکات، ازدواج موقت و نظایر آن، راه‌حل مقبول نیست.
* رویکردهای جوانان نسل جدید تغییر کرده و آنها نگرش متفاوتی به زندگی و روابط انسانی دارند. شاید اگر دخالت حوزه عمومی در زندگی خصوصی مردم نبود، شاهد چنین بی‌پروایی‌ها و پرده‌دری‌هایی نبودیم یا اینکه این معضلات به پای دولت نوشته نمی‌شد. نمونه آن ممنوعیت استفاده از اقامتگاه‌ها و هتل‌ها بدون داشتن مدارک محرمیت است.
* در ایران امروز، تحولات درون‌زا باعث شده دختران و پسران در سخن‌گفتن از امیال و روابط خود شرمنده نباشند و به‌صراحت به انتقاد از سنت‌ها بپردازند. تأخیر و کاهش میزان زاد و ولد هم تا حد زیادی ناشی از این نگرش است که افراد می‌خواهند برای بهره‌گیری خود از زندگی تلاش کنند و نه فداکاری برای فرزندان.
* از نگاه جامعه‌شناختی، مسئله نسل جدید را باید از زاویه تغییرات فرهنگی نگریست. شاید مسئله اصلی، شکست سیاست‌گذاری فرهنگی در حوزه جوانان است. آنجایی که عملکرد دولت در حوزه‌های سیاست‌گذاری عمومی، مقارن با ناکارآمدی است. از طرف دیگر، در ایران ما، همواره اخلاق فردی و اجتماعی، با آموزه‌های دینی انطباق داشته است.
* در چنین شرایطی، با فروریزش و ناکارآمدی سیاست‌گذاری عمومی در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و... خود‌به‌خود آموزه‌های اخلاقی نیز از حوزه‌های فردی و اجتماعی رخت برمی‌بندد. این همه در حالی است که جامعه هم در معرض محصولات فرهنگی جهانی است و تلاش می‌کند با مصرف این محصولات، خود را به‌روز و جهانی‌شده نشان دهد.
* در این میان، عملکرد ناکارآمد و نامقبول دولت در حوزه‌های سیاست‌گذاری عمومی، هم‌زمان که زمینه کنارنهادن اخلاق فردی و اجتماعی را -که در ایران دینی است- فراهم می‌کند، در نقش تسهیلگر پذیرش فرهنگ جهانی –غربی- توسط نسل جدید ظاهر می‌شود و به تغییرات فرهنگی به‌ویژه در نسل جدید شتاب می‌بخشد و می‌شود آنچه پیش از این در قاموس فرهنگی ایران و اسلام جایی نداشته است. به نظر من، این بستری است که در آن شکست سیاست‌گذاری فرهنگی اتفاق افتاده است.
* مخلص کلام اینکه متولیان امر اجازه دهند جامعه‌شناسان و متخصصان اجتماعی وارد شوند و تا دیر نشده، با خرد جمعی راه‌حلی ارائه کنند. همه ما در یک کشتی نشسته‌ایم و بی‌توجهی به پدیده‌های اجتماعی، گریز از واقعیت، خودفریبی و توهمات بیهوده، شرایط را برای همه‌مان بغرنج‌تر خواهد کرد. آنها آینده‌ساز کشور ما هستند و رویگردانی از مسائل و مشکلاتشان و پافشاری بر اشتباهات گذشته و تأکید بر نگاه تعصب‌آمیز، حاصلی جز رشد تقابل روزافزون نخواهد داشت. به فکر آینده این ملک و ملت باشیم.
نظر کاربران
باباشماخیلی فیلسوفید ها چه زود گرفتی
متاسفانه اجتماع مثه یه رودخونه یاجوب نیست که راهشومشخص کنن مثه یه سیله که راهشو خودش انتخاب میکنه
برو بابا .... به همه چی مردم گیر میدین .... خدا لعنتتون کنه
باسلام و احترام ،مقاله خوبی بود اما در عمل هیچ اتفاقی نیفتاده است و نمی افتاد. در پناه حق
کل دنیا همینه نسل جدید دوست داره دیده بشه
به انسان انقدر نباید گیر داد
قتل دزدی قمه کشی یه شغلی داشته باشی زندگی چند نسل رو نابود کنی این بد
کاری به کسی ندارن هر کاری میخوان بکنن
خوب میکنن
چون احمق تشریف دارن ...
پاسخ ها
نه مثل تو اونا کاری ندارن
کاش به دزدان بیت المال هم اینقدر گیر بدید
همه چیز را به گند کشیدید
بسیار مقاله وتحلیل خوب وبجایی بود،امیدوارم تصمیم گیرندگان واقع بین ترباشند
جالب بود.ولی این مشکلات در اولویت متاسفانه نیست.الان اب نیست بخوریم چه برسه اصلاح فرهنگی
شما که عاقل تشریف دارین کجای دنیا رو گرفتید
کاش فرق گیر دادن رو بفهمید با اصلاح جامعه. الان فاز روشنفکری برمیدارید پس فردا با بچه ۵ ساله تون میرید بیرون یه صحنه هایی میبینه که وااقعا مناسب سنش نیست میره تو ذهنش کلی سوال براش به وجود میاد و...
پاسخ ها
خب در اين حالت وظيفه ي والدين اون بچه 5 ساله س كه بتونه اين چالش ديدن صحنه هاي نامناسب براي بچه ش را حل كنه. وگرنه همون بچه دوسال بعد گوشي هوشمند ميگيره دستش (اگه الان دستش نباشه) و همه اونها و بدتر از اونها رو توي اينترنت ميبينه.
اگه والدينش عرضه ندارن اون يه مساله ديگه س نميتوني تقصير اجتماع بندازي.
الان دیگه ارتباطات نزدیک شده
خوب باید یه مسوول باسواد باشه که متوجه این مسئله بشه
استفاده بیش از اندازه از اینترنت چشم های بچه های این دوره زمونه رو باز کرده.
دیگه نه دختر آفتاب مهتاب ندیده ای وجود داره و نه پسر چشم و دل پاکی
اجازه بدین جونی بکنن اجازه بدین زندگیشون بکنن مگه یه دست گرفتن یه سر رو شونه گذاشتن چ اتفاقی رقم می زنه . بفهمین جوون
اینقدر با این حرفها و صحبتهای بی ربط ملت فریب ندین!!! یه فکری به حال گرانی های افسارگسیخته گرسنگی مردم تورم و اقتصاد از هم پاشیده بکنید. اختلاس هم که الا ماشالا که تازگی یه ۹۲ هزار میلیارد تومنش رو شده!! لعنت بر کسانی که ...
قرار هم نیست کسی راه مشخص کنه برا ملت!!!
مگه اینکه معصوم باشه
جوونا رو ازاد بذارید مثل همه کشورهای دیگه
دهه هشتاد نیستم و دهه شصتی هستم، اگه منظورتون از اروتیک، در آغوش گرفتن و این چیزا است که به نظرم اینا اروتیک نیست، احساسی هستش، اگه چیز دیگه ای منظورتون هستش که من ندیدم تو دهه هشتادی به وفور. ولی اگه دنبال صحنه ی اروتیک می‌گردید میتونید به کار اروتیکی که اقتصاد هر روز داره با مردم انجام میده اشاره کنید.
راهکار چیشد
ازدواج موقت جزوی از دین است و در شرایط ضروری توصیه شده و خانواده ها بیخود می‌کنند که از خدا کاتولیک تر بشن و مخالفت کنن
پدر و مادری که جلوی یک ازدواج سالم رو بگیره مخالف دین عمل کرده و گناه کاره ، سنت های بیخود قرار نیست دین خدا رو عوض کنه
خب حرف شما هم اشتباهه و هم درست، از یه طرف همه دهه هشتادی اینطوری نیستن و این بخاطر اینه که خانوادش این آدم رو برای این جامعه خوب تربیت کردن،و از یه طرف هم این دهه هشتادی هم که اینطوری هستن بخاطر تربیت بد و سهل انگاری خانواده ها هست،در کل این خانواده ها هستن که چطور بچشون رو تربیت کنن و تحویل جامعه بدن
مرغ کیلویی چنداروتیک؟
به همه موارد در رسانه پرداختن فقط حرف زدن الان هیچ کس و هیچ چیز در جای خود نیست ما الان کسانی شدیم بهترین میخواهیم ولی خودمون بهترین نیستیم
تحلیل بجایی است.اگر راه حلی منطقی ارائه بشه
انشالله باامید به خدا
دم گرم با آن جمله خوبت به آدم نادان هزار جمله بکو نمیفهمه ولی به انسان عاقل یک جمله بکو میفهمد
هرکس نوعی گذران می کنه کله گنده ها که دستشان باز و امضاشان برش داره زیر میز روی و اختلاص می می کنند جوانها دستشان جایی نمی رسه امضا هم ندارند به لج رئیس ورئیسا در ملاع عام معاشقه می کنند
دقیقا همینطوره...آفرین حرف حساب زدی