نقاش «دیوانه» را می‌شناسید؟؟
«دیوانه» عنوان نمایشگاه جدیدش است. نمایشگاهی از آثار علی اکبر صادقی که شاید به شادی تخیلات یک کودک باشد و شاید هم به خواب‌هایی مانند باشد که هر کدام از ما چه در بزرگسالی و چه در کودکی یک بار آن‌ها را دیده‌ایم.
ایسنا: «دیوانه» عنوان نمایشگاه جدیدش است. نمایشگاهی از آثار علی اکبر صادقی که شاید به شادی تخیلات یک کودک باشد و شاید هم به خواب‌هایی مانند باشد که هر کدام از ما چه در بزرگسالی و چه در کودکی یک بار آن‌ها را دیده‌ایم.
علی اکبر صادقی یکی از معدود هنرمندانی محسوب می‌شود که شاید بتوان گفت ویژگی‌های ظاهری او به آثاری که خلق می‌کند، شباهت دارد.
کارها هیجان دارند، صادقی هم در چشمان خود همواره یک هیجانی دارد که نمی توان درست حدس زد این هیجان از چه جنسی و برای چیست؟ البته شاید بتوان علت این هیجان را در گفته‌ی خود این هنرمند جست‌وجو کرد که می‌گوید: «همه همیشه میگن این نقاشی‌ها رو چطوری میکشی و چطوری فکر میکنی؟ من همیشه میگم برای اینکه من دیوانه هستم!»
اما این «دیوانه» به عنوان پدر سورئالیسم ایران شناخته می‌شود. دیوانه‌ای که خواب‌های کودکانی را نقاشی می کند که پدرانشان در راه آزادی شهید شده‌اند.
آنچه در ادامه می‌خوانید شرحی است از دنیای رنگی علی اکبر صادقی که به روایت ایسنا از جدیدترین نمایشگاهش با عنوان «دیوانه» به نگارش درآمده است:
گالری نسبتا درحال سپری کردن شرایط خلوتی است، اما با این حال در بین همین تعداد کم بازدیدکنندگان در این روز تعطیل، افرادی پیدا می‌شوند که به دنبال خرید پوسترهایی از علی اکبر صادقی به قیمت یک میلیون تومان هستند. قیمتی که شاید برای آثار دیوانه‌ی نقاشی سورئال حتی کم هم به نظر برسد.
آثاری که این هنرمند از جنس خواب کودکان خلق کرده، شاید اگر در مقابل کودکی قرار گیرد، حس ترسی را در او ایجاد کند اما با این حال چنین به نظر می‌رسد که آنچه این هنرمند برای راه نجات از این احساس در نظر گرفته، تنوع رنگی است که هیچ حسی در درون مخاطب ایجاد نمی‌کند، مگر هیجان.
مجسمه‌هایی که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده‌اند و تصویر آنان را در پایین‌تر مشاهده می‌کنید، بیشتر شبیه به ماسک‌ها یا شخصیت‌هایی هستند که در کارتون «مولان» شاید آنان را دیده باشید و برایتان آشنا به نظر برسند. اما صادقی برای خلق این مجسمه‌های ماسک مانند نه از کارتون بلکه از خواب و خیال کودکان بهره برده است.
یکی از نکات جالبی که در این نمایشگاه به چشم می خورد، چهره خود علی اکبر صادقی در چندین تابلو با رنگ‌های متنوع به عنوان سوژه است. تصویری سرشار از هیجان که شاید با دیدن چهره واقعی هنرمند با اخم‌هایی در صورت، بعید بدانید شخصیت نقاشی شده در این تابلوها علی اکبر صادقی باشد، اما خودش است.
مجسمه‌هایی که در این نمایشگاه کنار تابلوهای نقاشی به نمایش گذاشته شده‌اند، چنین به نظر می رسد که قطعه‌ای جدا شده از تابلو هستند که در قالب حجم از اثری دوبعدی بیرون آمده اند.
ارسال نظر