افراد دارای شخصیت مرزی را بشناسید!
اختلال شخصیت مرزی یکی از انواع اختلالات شخصیت است که بیثباتی در روابط میان فردی، خلق و خو، اهداف، عواطف، احساسات و و رفتار از مشخصههای آن است.
جامعه ۲۴: اختلال شخصیت مرزی یکی از انواع اختلالات شخصیت است که بیثباتی در روابط میان فردی، خلق و خو، اهداف، عواطف، احساسات و و رفتار از مشخصههای آن است. این اختلال یکی از معروفترین اختلالات شخصیتی براساس تقسیمبندی دیاسام است.
فرد مبتلا به این اختلال در واقع همواره بر روی لبه یک مرز یا خط در حال حرکت بوده و هر لحظه امکان دارد از یکسوی مرز سقوط کند. این افراد به دلیل داشتن عواطف ناپایدار یک لحظه شاد و لحظهای دیگر افسرده هستند. آنها در یک لحظه آرام و در لحظهای دیگر نزاعطلب هستند، تغییر سریع احساسات در این افراد کاملا ملموس است.
هسته اصلی این اختلال به عدم توانایی این افراد از درک عواطف و احساسات نسبت به خود و دیگران باز میگردد حالتی که از آن به عنوان حالتی برزخی یاد میشود به این معنا که این افراد نمیتوانند یک حس را به طور کامل تجربه کنند و پاسخهایی متناسب با آن از خود بروز دهند.
شیوع اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی در اوایل بزرگسالی یعنی حداقل در سن ۱۸ سالگی شروع شده و میزان شیوع این اختلال ۱.۶ درصد گزارش شده، ولی شیوع آن در بیماران روانی بستری ۲۰ درصد گزارش شده است.
مطالعات انجام شده نشان میدهد که این بیماری در میان زنان شایعتر از مردان است. همچنین ۶۰ تا ۸۰ درصد از زنان مبتلا به این اختلال در دوران کودکی و بلوغ خود مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند. علت قهر و کناره گیریهای این افراد آن است که جدایی و کنارهگیری یک راهبرد تطبیقی بر جای مانده از دوران کودکی آنهاست روشی که در دوران کودکی این افراد مناسب بوده، اما در بزرگسالی میتواند آثاری مخرب بر زندگی آنها و اطرافیانشان بر جای بگذارد.
ویژگیهای اختلال شخصیت مرزی
روابط متزلزل، رفتارهای پرخطر، زیادهروی در مصرف مواد مخدر و مشروبات الکل، خشم نابهجا و افراطی، رفتارهای خودتخریبی مانند خودزنی و خودکشی (معمولا ساختگی)، احساس پوچی، ترس از رها شدن و تنها ماندن، تصویر شخصی ناپایدار و عدم ارتباط با واقعیت و تفکرات پارانویایی گذرا از جمله مهمترین علائم ابتلا به این اختلال هستند.
اختلال شخصیت مرزی معمولا همراه با سایر اختلالات روانی است که شایعترین آنها شامل افسردگی، اختلال دوقطبی، اختلالات اضطرابی و اختلالات مربوط به خوردن میشود.
علل بروز اختلال شخصیت مرزی
متخصصان معتقدند ریشه ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را باید در عوامل ژنتیک و مغزی در کنار علل اکتسابی و بحرانهای دوران کودکی جستجو کرد، اما نقش تجارب دوران کودکی به ویژه سه سال اول زندگی در ابتلا به این بیماری بسیار مهم است.
از مهمترین عللی که میتوانند به بروز این اختلال در فرد منجر شوند میتوان به موارد زیر اشاره کرد: عدم ثبات مادر به دلایل مختلف، طرد در کودکی، عدم وجود دلبستگی امن در دوران کودکی، درگیری بین والدین، تنبیه کودک، بیتوجهی به احساسات کودک، تجربه آزارهای جنسی، جسمی و روانی.
همچنین ریسک ابتلا به این اختلال در افرادی که در کودکی در تلاش برای استقلال هویت و ابراز آن مورد تمسخر واقع شدهاند بیشتر بوده و این افراد در بزرگسالی احساس پوچی عمیقی کرده و تلاش میکنند احساس ارزشمندی را جایگزین این احساس در خود کنند.
ازدواج با فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی
ازدواج با فردی که مبتلا به اختلال شخصیت مرزی است بسیار پرچالش و مخاطره آمیز است. این فرد در ابتدای آشنایی بسیار هیجانزده بوده و از طرف مقابل خود یک بت تمام عیار میسازد به نحوی که این باور را ایجاد میکند که فرد مقابل نیمه دیگر اوست. البته نوع رفتار و واکنشهای فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، با توجه به ویژگیهای فردی با یکدیگر متفاوت است.
در شرایط مثبت این افراد برای خوشحال کردن طرف مقابل هر کاری میکنند، اما به دلیل عواطف ناپایدار این فرد بعد از مدت زمان کوتاهی طرف مقابل را به باد انتقاد گرفته و نه تنها او را مورد بیاحترامی قرار میدهد که به جای عشق شورانگیز ممکن است دچار نفرت از طرف مقابل شود.
این افراد در روابط خود آشفته و بیثبات هستند و برای ازدواج با چنین فردی حتما باید از مشاور کمک بگیرید.
چرا شیفته افرادی با شخصیت مرزی میشوید؟
اگر بارها عاشق و شیفته افرادی شدهاید که به این اختلال مبتلا هستند باید نگاهی دوباره به علائق خود درباره افراد بیندازید. شیفتگیهای مکرر نسبت به این افراد نشان میدهد که شما شیفته افرادی هستید که از این ویژگیها برخوردارند:
دمدمی مزاج و بی ثبات، عزت نفس ضعیف، عصبانی و خشن، تکرار قهر و افسردگی در طرف مقابل، آسیبزننده به روج و جسم شما.
تشخیص و درمان اختلال شخصیت مرزی
اگر فردی ۵ مورد یا تعداد بیشتری از علائم مطرح شده درباره شخصیت مرزی را به مدت یکسال داشته باشد ابتلای او به این اختلال مطرح میشود.
متخصصان بر این باورند که درمانهای روانشناختی برای اختلال شخصیت مرزی بسیار مهم هستند. درمان دارویی اگرچه صورت میگیرد، اما درمان اصلی این اختلال نیست با این حال افرادی که به تازگی درمانهای روانشناختی را آغاز کردهاند برای مدیریت علائم اختلال شخصیت مرزی میتوانند مورد دارو درمانی هم قرار گیرند.
برای درمان این اختلال چند روش درمانی مبتنی بر روانشناسی وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره میکنیم.
درمان رفتاری مبتنی بر گفتگو (DBT): این روش ویژه اختلال شخصیت مرزی طراحی شده و شامل درمان گروهی و فردی است در این روش با استفاده از یک رویکرد مبتنی بر مهارت، به فرد آموزش داده میشود که احساسات خود را مدیریت، اضطراب خود را کنترل و روابط را بهبود بخشد.
طرحواره درمانی متمرکز بر اختلال شخصیت مرزی: دراین روش به بیمار کمک میشود تا نیازهای ناخوشایندی را که باعث بروز الگوهای منفی در نگاه آنها به زندگی، روابط و باورهایشان شده است را شناسایی کند. این درمان برای تمرکز بر الگوهای مثبت کمک کرده و بهبود کیفیت زندگی را تضمین میکند.
آموزش پیشبینی پذیری احساسی و حل مسئله (STEPPS): این روش ۲۰ هفته طول میکشد و اعضای خانواده، دوستان و مراقبان فرد را با یکدیگر مرتبط میکند. این درمان در کنار سایر روشهای درمانی مورد استفاده قرار میگیرد.
مدیریت روانپزشکی اختلال شخصیت مرزی: این درمان، بر احساسات هیجانی در لحظات دشوار و با در نظر گرفتن زمینه بین فردی برای احساسات تمرکز میکند. در این درمان ممکن است داروها، گروههای درمانی، آموزش خانواده و درمانهای فردی ادغام شود.
ارسال نظر