تصاویری از برترین دراکولاهای تاریخ سینما

دیجی‌کالا: دقیقا یک قرن پیش، در سال ۱۹۲۲، اولین اقتباس از رمان «دراکولا» برام استوکر بر پرده سینماها نقش بست؛ «نوسفراتو» اثر فیلیپ مورنائو. به همین مناسبت تصمیم به انتخاب ۱۹ نقش‌آفرینی برتر از بازیگران مختلف در نقش این آریستوکرات باکره و خون‌خوار گرفتیم. این شما و این ۱۹ کنت دراکولای برتر تاریخ سینما.

۱۹) ریچارد راکس‌برا در ون هلسینگ (Van Helsing)

• کارگردان: استفن سامرز
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶ از ۱۰
• محصول: ۲۰۰۴

راکس‌برا که در این فیلم با گوشواره‌های خاص و مدل موی دم‌اسبی‌اش ظاهر شده بود، تماشاگران را به یاد سونی بونوی بازنشسته می‌انداخت. با وجود نمایش اغراق‌آمیز و تئاتری‌اش، او بیش از یک معشوق خطرناک، به فردی خسته‌کننده در یک مهمانی حوصله‌سربر می‌مانست. صحنه رقص او در «ون هسلینگ» از بهترین نمونه‌های رقص خون‌آشامی تاریخ سینما به شمار می‌رود.

۱۸) پل نشی در عشق بزرگ کنت دراکولا (Count Dracula’s Great Love)

• کارگردان: خاویر آگیره
• امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۲ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۳

این بازیگر هیکلی فیلم‌های ترسناک اسپانیایی که بیشتر در نقش‌های گرگینه‌اش به یاد آورده می‌شود، در «عشق بزرگ کنت دراکولا» در شمایل یک خون‌آشام واقعی و مالیخولیایی ظاهر می‌شود. پس از از راه رسیدن چهار دختر زیبارو از دریا، انواع مراسم آئینی خونین و اتفاقات عجیب و غریب در فیلم رخ می‌دهد.

۱۷) جرارد باتلر در دراکولا ۲۰۰۰ (Dracula ۲۰۰۰)

• کارگردان: پاتریک لوسیر
• امتیاز IMDb به فیلم: ۴.۹ از ۱۰
• محصول: ۲۰۰۰

«دراکولای ۲۰۰۰» یا ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ (بسته به اینکه در چه تاریخی فیلم در کشورهای مختلف اکران شده است) ماجرای دزدانی را روایت می‌کند که بی‌توجه به عواقب احتمالی، تابوت دراکولا را به نیواورلئان منتقل می‌کنند. اما با بیدار شدن دراکولا همه چیز بهم می‌ریزد. باتلر که هنگام بازی در این نقش آنچنان شناخته‌شده نبود، هنوز به توانایی‌هایش در ایفای نقش‌های اکشن نرسیده بود و جاذبه لازم را نداشت. با این حال داستان فیلم بسیار خلاقانه و بدیع بود.

۱۶) لوک ایوانز در ناگفته‌های دراکولا (Dracula Untold)

• کارگردان: گری شور
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۲ از ۱۰
• محصول: ۲۰۱۴

ناگفته‌ها؟ تا ۲۰۱۴ (زمان اکران فیلم) ما میلیون‌ها بار داستان‌هایی از ولاد سوم، ولاد به میخ‌کشنده و دراکولا دیده بودیم، البته نه در یک فیلم قرن پانزدهمی با جلوه‌های ویژه سنگین. ایوانز بیشتر مناسب نقش یک ابرقهرمان خرابکار است تا شیطانی ترسناک و همچنین به حد کافی بازیگر خوبی است که لیاقتش دراکولای بهتری باشد.

۱۵) شین کیشیدا در دریاچه دراکولا (Lake of Dracula) و دراکولای شیطانی (Evil of Dracula)

• نام فیلم: «دریاچه دراکولا» (Lake of Dracula)
• کارگردان: میشیو یاماموتو
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۲ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۱
• نام فیلم: «دراکولای شیطانی» (Evil of Dracula)
• کارگردان: میشیو یاماموتو
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۳ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۴

سه‌گانه خونین میشیو‌ یاماموتو بیش از آنکه تحت تأثیر افسانه‌های محلی ژاپنی باشد، از تولیدات شرکت فیلمسازی بریتانیایی همر (Hammer) تأثیر پذیرفته است. یاماموتو در این فیلم‌ها حس و‌ حال گوتیک بریتانیایی را با مناظر طبیعی جزیره هانشو در ژاپن ترکیب می‌کند که منجر به فیلم‌هایی با ریتم کند و غریب شده است. کیشیدا در نقش خون‌آشام، با صورتی سرد و بی‌احساس و چشمانی طلایی ظاهر می‌شود که در جلب نظر دختران جوان تخصص دارد.

۱۴) جرج همیلتون در عشق در گاز اول (Love at First Bite)

• کارگردان: استن دراگوتی
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۹

«کودکان شب… خفه شوید!» این کمدی رمانتیک بی‌ادعا از دراکولای خود مل بروکس هم هجویه‌ای مل‌ بروکسی‌تر است. همیلتون در نقش دراکولای آفتاب‌گرفته‌ای ظاهر می‌شود که توسط کمونیست‌ها از ترانسیلوانیا طرد می‌شود و برای یافتن یک دختر مدل مجله به منهتن می‌رود.

۱۳) ژانگ وی-جانگ در دراکولا: صفحاتی از خاطرات یک باکره (Pages from a Virgin’s Diary)

• کارگردان: گای مدین
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
• محصول: ۲۰۰۲

کارگردان کانادایی عجیب و غریب، گای مدین، در این فیلم سبک فیلمبرداری تار و ریتم کند مألوف فیلم‌هایش را با ساز و‌ کارهای مجلل در داستان برام استوکر تلفیق می‌کند؛ با همراهی موسیقی مالر‌ و ترکیبی از تصاویر سیاه و سفید و رگه‌هایی از رنگ. از مشخصات به‌یادماندنی فیلم دوئت‌های رویاگونه لوسی و مینا بود و غریبه آزارگری از شرق که هنگام چاقو خوردن به جای خون، سکه طلا از بدنش می‌ریزد.

۱۲) جان کارادین در خانه فرانکنشتاین (House of Frankenstein) و خانه دراکولا (House of Dracula)

• نام فیلم: «خانه فرانکنشتاین» (House of Frankenstein)
• کارگردان: ارل کنتون
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۲ از ۱۰
• محصول: ۱۹۴۴
• نام فیلم: «خانه دراکولا» (House of Dracula)
• کارگردان: ارل کنتون
• امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۷ از ۱۰
• محصول: ۱۹۴۵

صورت نحیف، چشمان خیره و سیبیل مرتب کارادین او را تبدیل به یک دراکولای درجه دوی ایده‌آل می کند. او برای دفعات بسیاری در این نقش حاضر شد که در این دو نمونه از بهترین‌های آن، او مردی زنباره است (قاعدتا با کمک نیروهایی مسخ‌کننده) که اما به راحتی در برابر نور خورشید مغلوب می‌شود.

۱۱) جک پالانس در دراکولای برام استوکر (Bram Stoker’s Dracula)

• کارگردان: دن کرتیس
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۴

پالانس با استخوان گونه خاص اسلاویایی‌اش انتخاب مشخص و واضحی برای نقش اصلی فیلم تلویزیونی دن کرتیس به شمار می‌آمد. این فیلمنامه ریچارد ماتسون اولین نمونه از تلفیق جهان دراکولا با ولاد سوم بود. ولاد سوم در این فیلم باور دارد که لوسی نیمه گمشده‌اش است. همچنین این فیلم اولین نمونه‌ای بود که در عنوانش به نام برام استوکر ادای دین کرد.

۱۰) اودو کی‌یر در خون برای دراکولا (Blood for Dracula)

• کارگردان: پل موریسی
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۴

دراکولا به دلیل مشکلات سلامتی به ایتالیای دهه ۲۰ سفر می‌کند تا مستأصلانه به دنبال خون باکرگان بگردد. اما قربانیان مدنظرش یکی پس از دیگری باکرگی‌شان را توسط کمونیست هوس‌بازی از دست می‌دهند. فیلم پل موریسی با ارجاع به جهان فرانکنشتاین همزمان زیبا و احمقانه است و کی‌یر در نقش یک خونخوار رو به انحطاط تماشایی ظاهر شده است.

۹) گری اولدمن در دراکولای برام استوکر (Bram Stoker’s Dracula)

• کارگردان: فرانسیس فورد کاپولا
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
• محصول: ۱۹۹۲

این ملودرام مجلل و باشکوه فرانسیس فورد کاپولا که عنوانش را از تله‌فیلم دن کرتیس وام می‌گیرد، داستان دراکولا را در عصر ویکتوریایی نقل می‌کند. ماجرای دراکولایی که اسیر عشق زنی می‌شود که معتقد است نیمه گمشده اوست. به غیر از مواقعی که اولدمن تبدیل به موش صحرایی یا بخار سبزرنگ می‌شود، دراکولای او با طراحی لباس خاص ایکو ایشیوکا به سطحی بالاتر از دراکولاهای سینمایی دیگر می‌رسد. با این حال شاید تنها نقطه ضعف عشق دیوانه‌وار گری اولدمن در فیلم باشد که آنچنان از او شمایلی ترسناک برای تماشاگر نمی‌سازد.

۸) کلیس بنگ در قوانین هیولا (The Rules of the Beast)

• نام سریال: «دراکولا» (Dracula)
• خالقان: مارک گیتیس و استیون موفات
• امتیاز IMDb به سریال: ۶.۸ از ۱۰
• محصول: ۲۰۲۰

بابت این تقلب متأسفم، اما در این لیست به اپیزود اول مینی‌سریال سه قسمتی «دراکولا» به عنوان یک فیلم مجزا نگاه می‌کنیم. این اپیزود که اتفاقا بهترین قسمت سریال هم هست، داستان دراکولایی نسبتا پیر است که با هر بار نوشیدن خون جاناتان هارکر جوان‌تر می‌شود. این دراکولای پرحرف و وحشی، ذاتا بدطینت است و حتی ذره‌ای جنبه انسانی نیز در وجودش یافت نمی‌شود.

۷) فرانک لانگلا در دراکولا (Dracula)

• کارگردان: جان بدهم
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۹

لانگلا پیش از این در یک تئاتر این نقش را ایفا کرده بود. فیلم جان بدهم به بخش رمانتیک قصه دراکولا و جنبه‌های هوس‌بازانه شخصیت او جان دوباره‌ای می‌دهد که منجر به خلق سکانس‌های عاشقانه نیمه-توهمی می‌شود. تنها نقطه ضعف هیکل و بدن امروزی لانگلا است که کمی از باورپذیری شخصیتش می‌کاهد.

۶) لان چینی جونیور در پسر دراکولا (Son of Dracula)

• کارگردان: رابرت سیودماک
• امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
• محصول: ۱۹۴۳

باور عمومی بر این است که انتخاب چینی با آن چهره عامی برای ایفای نقش کنت آلوکارد در ادای دین رابرت سیودماک به جهان هیولایی دراکولا، انتخاب مناسبی نبوده است. اما به این فکر کنید که او در نقش یک عاشق مجنون، قربانی فم فتال فیلم نوآر می‌شود و عملا تبدیل به یک شمایل تراژیک. ولی سپس زمان برخاستنش از باتلاق و آمادگی او برای تسخیر آن زن فرا می‌رسد، بی‌خبر از آن که زن هرزه هم در حال چیدن نقشه سقوط اوست.

۵) لوییس جردن در کنت دراکولا (Count Dracula)

• کارگردان: فیلیپ ساویل
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۷

این فیلم تلویزیونی حماسی یکی از وفادارترین آثار به داستان برام استوکر است. دراکولایی که جردن بازی می‌کند مردی در حال پیر شدن است که حسرتی ندارد و به جای پنهان کردن بی‌ملاحظگی و بی‌فکری‌اش، از آن لذت می‌برد. جلوه‌های ویژه فیلم با توجه به استانداردهای امروزی ابتدایی بنظر می‌رسند، ولی آن لحظه که جردن در حال خزیدن روی دیوار قلعه‌اش است حقیقتا تماشاگر را عصبی می‌کند.

۴) کلاوس کینسکی در نوسفراتوی خون‌آشام (Nosferatu the Vampyre)

• کارگردان: ورنر هرتزوگ
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
• محصول: ۱۹۷۹

ورنر هرتزوگ کینسکی را از عصبانی شدن پیش از فیلمبرداری منع کرده بود، به این دلیل که او در هنگام فیلمبرداری به اندازه کافی عصبی و کلافه باشد. همین باعث به ثمر پیوستن یکی از بهترین و کنترل‌شده‌ترین بازی‌های کینسکی شد. فیلم هرتزوگ به جای آنکه بازسازی دقیق فیلم کلاسیک مورنائو باشد، یک نسخه تازه و سبک‌پردازی‌شده از آن به حساب می‌آید.

۳) بلا لوگوسی در دراکولا (Dracula)

• کارگردانان: تاد براونینگ و کارل فرند
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
• محصول: ۱۹۳۱

بعد از گذشت ۹۰ سال از پیدایش همر، لستات و…، همچنان این لوگوسی است که با لباس رسمی، نگاه نافذ و لهجه تهدیدآمیز مجارستانی‌اش به عنوان الگوی ازلی ابدی دراکولا به یاد آورده می‌شود. نسخه اسپانیایی فیلم که در همان مکان‌ها هنگام شب فیلمبرداری شد، احتمالا فیلم روان‌تری باشد ولی دراکولای آن فیلم با بازی کارلوس ویلاریاس به هیچ عنوان نتوانست در حد لوگوسی ظاهر شود.

۲) مکس شرک در نوسفراتو (Nosferatu)

• کارگردان: فیلیپ مورنائو
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
• محصول: ۱۹۲۲

شرک تمام جنبه‌های دراکولا را به جز نام او نمایندگی می‌کند؛ نام او در فیلم احتمالا بخاطر قوانین کپی‌‌‌رایت گراف اورلوک است. جسدی بی‌مو و زننده با دندان‌هایی تیز که نقیضه کاملی برای پسرهای خون‌آشام‌ جوان و زیبا به حساب می‌آید. با این وجود این مسئله مانع از خودگذشتگی زن داستان برای تسلیم خود به او نمی‌شود.

۱) کریستوفر لی در دراکولا (Dracula) و بسیاری از دنباله‌های دیگر

• کارگردان: ترنس فیشر
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
• محصول: ۱۹۵۸

جانشین برحق شرک و لوگوسی نقش دراکولا را بیش از هر بازیگر دیگری ایفا کرد، که شامل بازی در یک فیلم کمدی جری لوییس، با سیبیل جوگندمی در «دراکولا» خسوس فرانکو و دراکولای فرانسوی‌زبانی در «دراکولای پدر و پسر» می‌شود. اما در قصه پریان‌های سیاه همر بود که لی دراکولای مألوفش را خلق کرد: قدبلند، تیره و با دندان‌های تیز؛ ترکیب ایده‌آلی از جذابیت و ترس.