سرقت صندوقِ اماناتِ بانک را حتما تماشا کنید!

کافه سینما: فیلم نفوذی Inside Man (۲۰۰۶) یک فیلم مهیج با داستان سرفت و محصول سال ۲۰۰۶ به کارگردانی اسپایک لی و به نویسندگی راسل گویرتز است.

به‌نوشته‌ی وبسایتِ یک پزشک، در این فیلم دنزل واشنگتن در نقش کارآگاه کیت فریزر، مذاکره‌کننده گروگان پلیس نیویورک، کلایو اوون در نقش دالتون راسل، مغز متفکری که دزدی را سازماندهی می‌کند و جودی فاستر در نقش مادلین وایت، دلال قدرت منهتن که به درخواست بانک وارد ماجرا شده، بازی می‌کنند.

مردی که خود را دالتون راسل معرفی می‌کند در فضای کوچک و تاریک یک سلول نشسته. او اعلام می‌کند که یک سرقت عالی از بانک را انجام داده است.

سپس فیلم به شما داستان سرقت از بانک را نشان می‌دهد:

در نیویورک، سارقان نقابدار، کنترل یک بانک منهتن را به دست گرفته و مشتریان و کارمندان را به گروگان می‌گیرند. آن‌ها گروگان‌ها را به گروه‌هایی تقسیم می‌کنند و در اتاق‌های مختلف نگه می‌دارند و آن‌ها را مجبور می‌کنند تا لباس‌هایی شبیه لباس‌های خود بپوشند، گروگان‌ها را در میان اتاق‌های مختلف می‌چرخانند و گهگاهی آدم‌های خودشان را به‌صورت مخفیانه در گروه‌ها قرار می‌دهند. آن‌ها همچنین به نوبت روی یک پروژه نامشخص کار می‌کنند که شامل تخریب کف یکی از انبار‌های بانک است.

پلیس بانک را محاصره کرده و کارآگاهان کیت فریزر و بیل میچل مسئولیت مذاکرات را بر عهده می‌گیرند. راسل، سردسته دزدان، تقاضای غذا می‌کند. پلیس پیتزا‌هایی می‌فرستد که در جعبه‌هایشان دستگاه‌های شنود مخفی دارد …

هنگامی که آرتور کیس، رئیس هیئت مدیره و مؤسس بانک، از سرقات ملع می‌شود، مادلین وایت مرموز را استخدام می‌کند تا سعی کند از محتویات صندوق امانات خود در بانک محافظت کند.

فیلم یک مثلث کم‌نظیر بازیگری دارد: واشنگتن، اوون و جودی فاستر که اولی پس از مالکوم ایکس (۱۹۹۲) دوباره کنار لی قرار گرفته، دومی پدیدهٔ بازیگری هزارهٔ تازه است و سومی هم از گزیده کارترین ستاره‌های هالیوود بوده است. فیلم یک نقطهٔ اتکای سوم هم دارد؛ فیلم‌نامهٔ گیوورتس. ایده این داستان در جریان تعطیلات به ذهن این وکیل سابق رسید.

این فیلم در لوکیشن در شهر نیویورک فیلمبرداری شد. خود بانک هم یک بانک سابق وال استریت تعطیل شده بود که مکانی عالی برای این فیلم بود.

این فیلم در ایالات متحده و کانادا بیش از ۸۸ میلیون دلار فروش داشت و دومین فیلم پرفروش لی شد. مجموع فروش جهانی آن به بیش از ۱۸۴ میلیون دلار رسید.

در آمریکای شمالی، این فیلم بیست و دومین فیلم پرفروش سال ۲۰۰۶ بود، در حالی که در جایگاه بیست و یکم به عنوان پردرآمدترین فیلم منتشر شده در سراسر جهان قرار گرفت.

در مجموع این فیلم سرگرم‌کننده است اما منقدهای مانند راجبر ایبرت یا پیتر بردشاو از گاردین، روی خوشی به فیلم نشان نداده بودند و فیلم را فاقد ارزش هنری و حتی غیرمنطقی می‌دانستند.

در سال ۲۰۱۱ اعلام شد که برنامه‌های ساخت Inside Man 2 لغو شده است.