سرنخ‌هایی برای تشخیص اوتیسم در کودک

ایسنا: اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی رشدی است که بر نحوه برقراری ارتباط، رفتار یا تعامل افراد با دیگران تأثیر می گذارد و علائم این اختلال می تواند در افراد مختلف متفاوت به نظر برسد.

کودک مبتلا به اوتیسم در تعامل با دیگران مشکل دارد و مشکلات در مهارت های اجتماعی از شایع ترین نشانه های این اختلال است.

کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است بخواهند روابط نزدیکی با دیگران داشته باشند اما نمی دانند چگونه این کار را انجام دهند.

هرچه درمان اختلال طیف اوتیسم زودتر شروع شود، احتمال مؤثر بودن آن بیشتر می شود و به همین دلیل دانستن چگونگی شناسایی علائم و نشانه های آن بسیار مهم است.

به گزارش "وب ام دی"، اگر کودکی این نقاط عطف رشدی خاص را برآورده نکرد یا اگر بعد از مدتی برخی از این توانایی‌ها را از دست داد، بهتر است والدین به منظور بررسی بیشتر با پزشک اطفال کودک خود مشورت کنند.

برخی از رفتارهایی که ناتوانی یا تاخیر در انجام آنها می‌تواند نشانه این اختلال در کودک باشد، عبارتند از:

* یک کودک سالم به طور معمول تا شش ماهگی می‌تواند لبخند بزند.

* تا ۹ ماهگی حالات چهره یا صداها را تقلید می‌کند.

* تا ۱۲ ماهگی صداهایی را ادا می کند یا به صورت نامفهوم صحبت می‌کند.

* تا ۱۴ ماهگی حرکاتی را انجام می‌دهد.

* تا ۱۶ ماهگی با تک کلمات صحبت کرده و تا ۲۴ ماهگی از عبارات شامل دو کلمه یا بیشتر استفاده می‌کند.

* تا ۱۸ ماهگی بازی وانمودی که عموماً شامل نقش‌آفرینی می‌شود، انجام می‌دهد.