رابطه مزد کارگران و چلوکباب با ارزش پول ملی
مقايسه هزينه زندگي، معيشت و سبد مصرفي خانوارها طي چند دهه اخير، همواره يكي از موضوعات مورد مناقشه بين سياسيون و اقتصاددانان بوده است. از يك سو برخي افراد وضعيت معيشتي فعلي را بهتر از گذشته دانسته و از سوي ديگر اقتصاددانان مقايسه شرايط فعلي را بدون درنظر گرفتن افزايش نرخ جمعيت، تورم، قدرت خريد پول ملي و... گمراهكننده ميدانند. با اين حال بازار مقايسه بين آنچه وجود داشته و آنچه اكنون وجود دارد، همچنان داغ است.
روزنامه اعتماد: مقايسه هزينه زندگي، معيشت و سبد مصرفي خانوارها طي چند دهه اخير، همواره يكي از موضوعات مورد مناقشه بين سياسيون و اقتصاددانان بوده است. از يك سو برخي افراد وضعيت معيشتي فعلي را بهتر از گذشته دانسته و از سوي ديگر اقتصاددانان مقايسه شرايط فعلي را بدون درنظر گرفتن افزايش نرخ جمعيت، تورم، قدرت خريد پول ملي و... گمراهكننده ميدانند. با اين حال بازار مقايسه بين آنچه وجود داشته و آنچه اكنون وجود دارد، همچنان داغ است.
در آخرين اظهارنظر نيز امام جمعه مشهد وضعيتي كه هماكنون در كشور وجود دارد را مناسبتر از دهههاي گذشته ميداند. او براي مقايسه وضعيت از دو وعده ساده و گران نان، پنير و انگور و يك دست چلوكباب كوبيده استفاده كرده و گفته بود كه در گذشته كارگران بيش از يكسوم مزد روزانه خود را تنها براي خريد يك وعده ساده هزينه ميكردند در حالي كه هماكنون يكسوم مزد افراد براي خريد يك دست چلوكباب هزينه ميشود.
با بررسي قيمتها در سال ۵۵ و آذر سال جاري (با استناد به آخرين داده مركز آمار درخصوص تورم و قيمت برخي اقلام خوراكي) متوسط مزد روزانه افراد حدود ۱۶ تومان بود. بنابراين براي خريد يك وعده شامل يك عدد نان، ۲۰۰ گرم پنير و ۳۰۰ گرم انگور در آن سال يك فرد بايد حدود ۳.۵ تومان بپردازد، ۲۱ درصد از حقوق روزانه. همين فرد ميتوانست با حقوق روزانه خود دو دست چلوكباب به قيمت هر پرس ۶ تومان بخرد. اين در حالي است كه حداقل حقوق روزانه يك فرد در سال جاري ۸۸ هزار تومان و هر پرس چلوكباب نيز ۸۰ هزار تومان است؛ بنابراين يك كارگر بايد ۸۰درصد حداقل حقوق روزانه خود را براي خريد يك پرس چلوكباب هزينه كند. اما مقايسه هزينه ماهانه اين دو وعده غذايي براي خانوارها نيز نشان ميدهد كه خريد يك وعده غذاي ساده كه همان نان، پنير و انگور است، براي يك خانواده چهارنفري در سال ۵۵ حدود ۲.۷درصد و ۴ دست چلوكباب نيز ۵.۴درصد از حداقل حقوق ماهانه يك فرد را به خود اختصاص ميداد.
در حالي كه در سال جاري يك فرد با حداقل حقوق ماهانهاش مجبور است ۱۲درصد حقوقش را براي خريد چلوكباب بپردازد. البته كه تورم در سال ۵۵ حدود ۱۶درصد و در آذر سال جاري نيز ۴۳.۴درصد اعلام شده بود. بنابراين مقايسه بهبود وضعيت افراد با قيمت برخي اقلام بدون درنظر گرفتن ساير موارد تاثيرگذار تقريبا بيمعني خواهد بود. اما به راستي وضعيت معيشت افراد طي اين مدت چه تغييري كرده است؟
مقايسه هزينه در 45 سال اخير
جمعه گذشته امام جمعه مشهد صحبتهايي درخصوص مقايسه وضعيت فعلي كارگران با زماني كه دلار هفت تومان معامله ميشد، كرده بود. او به اين موضوع اشاره كرد كه در سالهايي كه دلار هفت تومان بوده، كارگران بيش از يكسوم مزد روزانه خود را براي خريد نان، پنير و انگور هزينه ميكردند. در حالي كه امروزه كارگران با يكسوم مزد خود براي ناهار حداقل يك دست چلوكباب ميخورند.
براساس دادههايي كه از سالهاي پيش از انقلاب منتشر شده، در سال ۵۵ حداقل دستمزد ماهانه ۴۵۶ تومان، نرخ تورم ۱۶.۶درصد و ميزان افزايش دستمزد نيز ۱۶درصد اعلام شده بود. در اين سال يك خانواده چهارنفري براي يك وعده غذايي شامل ۵ عدد نان سنگك، يك كيلو انگور و يك كيلو پنير بايد ۱۲.۵ تومان هزينه ميكردند؛ حدود ۲.۷درصد حداقل حقوق يك ماه. همچنين براي چهاردست چلوكباب كوبيده نيز به ميزان ۵.۴درصد از همان حقوق مصرف ميشد؛ هر دست ۶ تومان قيمتگذاري شده بود. يك كيلو گوشت گوسفند بدون استخوان نيز حدود ۲۳ تومان قيمت داشت؛ هر فرد با حداقل حقوق ماهانه خود ميتوانست حدود ۲۰ كيلو گوشت خريداري كند.
سبد معيشتي يك خانواده ۴ نفري شامل: «يك كيلو گوشت گوسفندي، ۳۰ عدد تخممرغ، شكر، قند، چاي، روغن، حبوبات، ماست، پنير، شير، يك كيلو گوشت گاو، مرغ و ۱۰ كيلو برنج» حدود ۱۹۰ تومان ميشد؛ ۴۱.۶درصد حقوق ماهانه يك فرد. اين رقم در سالهاي بعدي به دليل تورم بالا و بعضا دو رقمي كشور، بيشتر شد. البته كه دولتها سعي داشتند با افزايش حداقل دستمزدها جلوي كوچك شدن سبد مصرفي افراد را بگيرند، اما اين امر در ميانمدت و بلندمدت باعث ماندگاري تورم و بالا رفتن شاخصهاي پولي مانند نقدينگي و پايه پولي شد.
هزينه يك سبد مصرفي؛ 790 هزار درصد بيشتر شده است
در سال جاري و براساس دادههاي مركز آمار يك فرد براي خريد وعده نان، انگور و پنير همچنين چهاردست چلوكباب بايد به ترتيب حدود ۱۰۰ هزار تومان و ۳۰۰ هزار تومان بپردازد كه حدود ۵درصد و ۱۲درصد حداقل حقوق ماهانهاش است. هزينه مصرفي يك خانواده ۴ نفري براي خريد سبد معيشتي شامل: «يك كيلو گوشت گوسفندي، ۳۰ عدد تخممرغ، شكر، قند، چاي، روغن، حبوبات، ماست، پنير، شير، يك كيلو گوشت گاو، مرغ و ۱۰ كيلو برنج» در آذرماه سال جاري و براساس دادههاي مركز آمار به حدود يك ميليون و ۵۰۰ هزار تومان رسيد كه حدود ۵۷درصد حداقل دستمزد يك كارگر است.
يك كارگر با حداقل حقوق اعلامي توسط وزارت كار ميتواند ۱۴ كيلو گوشت خريداري كند. مقايسه اين اعداد با آنچه پيشتر اعلام شد، نشان ميدهد كه هزينه خريد سبد يكساني از اقلام خوراكي براي يك خانواده ۴ نفره در آذرماه سال جاري ۷۹۰ هزار درصد بيشتر از سال ۵۵ هزينه ميبرد. در اين مدت حداقل دستمزد نيز از ۴۵۶ تومان به دو ميليون و ۶۵۵ هزار تومان رسيده؛ ۵۸۲ هزار درصد. تورم نيز در سال ۵۵، ۱۶.۶درصد و در آذر نيز ۴۳.۴درصد بود.
با كنار هم قرار دادن آنچه در اين مدت گذشته ميتوان به اين نتيجه رسيد كه شتاب هزينهها بيشتر از درآمدها بوده و وضعيت از منظر بالا رفتن هزينهها، بدتر شده است.
رويكردهاي پولي براي بهبود وضعيت اقتصاد
افزايش هزينهها و بالا رفتن تورم، نشأت گرفته از رويكردهايي است كه دولتها براي بهبود معيشت مردم اتخاذ ميكردند. اين رويكردها الزاما به بهتر شدن شرايط نينجاميد؛ اين را ميتوان از مقايسه متوسط رشد نقدينگي از دهه ۴۰ تا دهه گذشته نيز متوجه شد. براساس آن متوسط رشد اين شاخص پولي از دهه ۴۰ تا ۸۰ به ترتيب ۱۷، ۳۳، ۱۸.۴، ۲۷.۳ و ۲۷.۴ درصد بوده است.
البته كه تا سال ۹۸ رشد اين شاخص حدود ۲۷درصد بود، اما تاثير همزمان تحريم و كرونا بر اقتصاد كشور باعث شد كه رشد اين شاخص در آخرين سال از دهه ۹۰ به ۴۰.۶ درصد برسد و رقم ۳۴۶۷ هزار ميليارد براي آن ثبت شود. تا پيش از دهه ۹۰، بالاترين رشد سالانه نقدينگي به سالهاي ۵۳، ۸۵ و ۷۴ بود. با استناد به دادههاي رسمي رقم نقدينگي در سال ۱۳۵۷ حدود ۲۵۶ هزار ميليارد تومان بود كه در آبان ماه سال جاري به ۴۱۶۰ هزار ميليارد تومان رسيده؛ ۱۵۲۵درصد افزايش. به نظر نميرسد در شرايطي كه رشد نقدينگي بيش از ۴۰درصد بوده و انتظار ميرود تا پايان سال جاري رقم اين متغير پولي به ۴۴۰۰ هزار ميليارد تومان برسد، تغييري در معيشت و بهبود وضعيت سبد خوراكي افراد رخ دهد.
نظر کاربران
مردم مسخره خودتون کردید با این حقوق ها مخصوصا ما کارگرها یک اجاره خونه رو نمیشه داد چه برسه بخوای چلوکباب بخوری
واقعا خجالت نمی کشند رتبه فلاکت در دنیا را نگاه کنند در شاخص فلاکت رتبه دوم هستیم
خوب البته که قدرت خرید مردم خوراک و بهداشت مردم نسبت به قبل انقلاب بهتره اما این کافی نیست و تا عدالت واقعی خیلی فاصله است
پاسخ ها
بگیر بخواب طوطی جان :!!
از انسانی که نزدیک به ۹۰ سالش هست و ۴۷ سال از عمرش در رفا ه و آسایش بسر برده از درد جامعه و کارگران خبری نداره از این شخصیت نباید توقع بیشتری داشت
وقتی میگن سن بازنشستگی. یعنی دیگه عقل نمیکشه. باید استراحت وتفریح کرد