مردم در خوزستان برای آب شور هم پول می‌دهند
آب نیست، اگر هم باشد آنقدر گل‌آلود و شور است که عملاً بی‌استفاده است. بسیاری از روستاییان آبادان از شوری بیش از حد آب، کارشان به درمانگاه کشیده شده و دچار عفونت چشم و مشکلات پوستی شده‌اند.
روزنامه جوان: آب نيست، اگر هم باشد آنقدر گل‌آلود و شور است كه عملاً بي‌استفاده است. بسياري از روستاييان آبادان از شوري بيش از حد آب، كارشان به درمانگاه كشيده شده و دچار عفونت چشم و مشكلات پوستي شده‌اند. بدتر آنكه اهالي خوزستان بابت آب گل‌آلود و شور، بهاي زيادي مي‌پردازند، چراكه بايد در هر خانه دستگاه تصفيه آب وجود داشته باشد كه برق زيادي مصرف مي‌كند و در نهايت بعد از هزينه آب در هر خانه هم، آب تصفيه نشده و كثيف به دست مردم مي‌رسد!
تقريباً همه مي‌دانند كه آب در آبادان شور است و گل‌آلود بودن آن هم سال‌هاست مطرح مي‌شود، اما بي‌تفاوتي مسئولان در حل اين مشكل به حدي رسيده كه ديگر كسي توان اعتراض به اين شرايط را هم ندارد! مدت‌هاست كه جهادگران به آبادان رفته و آستين همت بالا زده‌اند تا خودشان به داد مردم اين شهر برسند. جهادگران هم ديگر از كمك مسئولان نااميد شده‌اند و مي‌گويند در حد توانشان هر كاري كه از دستشان بربيايد انجام مي‌دهند، اما متأسفانه حل اين معضل همت مسئولان را مي‌طلبد و به دست آنهاست كه اين مشكل برطرف مي‌شود.
آب شور و تصفيه نشده بلاي جان خوزستاني‌ها
مريم بيك‌پور از جهادگراني است كه از چندين سال قبل به آبادان آمده و در كنار مردم اين شهر زندگي مي‌كند تا مشكلات آنها را از نزديك ببيند و براي رفع آن تلاش كند. اين خانم جهادگر در رابطه با مشكلات اخير آب در آبادان به خبرنگار «جوان» مي‌گويد: «شوري آب به حدي است كه بيماران پوستي و عفونت چشمي زيادي به دليل استفاده از آب بي‌كيفيت به بهداري مراجعه كرده‌اند؛ عملاً اين آب قابل استفاده نيست و امان روستاييان را بريده‌است.» او با بيان اينكه بزرگ‌ترين مشكل مردم خوزستان، آب است، اظهار مي‌دارد:«يك ماه و نيم گذشته درگير مشكلات آبي شديم و به سمت قطعي آب رفتيم تا جايي كه مردم تا يك هفته آب نداشتند. بعد از اعتراضات و پيگيري‌ها و وقتي آب به دست روستاييان رسيد، آبي گل‌آلوده و شور بود كه هر روز هم از روز قبل شورتر شد.»
اين خانم جهادگر درباره بيماري‌هاي ناشي از شوري بيش از حد آب اظهار مي‌دارد:«مردم به دليل شرايط نامناسب بهداشتي و آب غيربهداشتي دچار بيماري‌هاي قارچي و صدفي شده‌اند و جهادگراني چون من از رسيدگي به مشكلات همه ساكنان اينجا عاجزند. همچنين شوري آب در اينجا موجب مشكلات پوستي، عفوني، گوارشي و چشمي شده‌است. پوست ساكنان اينجا پوسته‌پوسته شده و مژه‌ها و ابروهايشان هم خوره گرفته‌است. علاوه بر اين بيماري‌ها، زمين كشاورزان خشك شده و دام‌ها هم در حال تلف شدن هستند. حتي مهماناني داشتيم كه يك هفته به روستاهاي آبادان سر زدند كه از مشكلات آبي اينجا عاصي شده‌بودند.»
گراني سه برابري آب‌هاي دبه‌اي
بيك‌پور درباره گران شدن آب آشاميدني دبه‌اي نيز گلايه مي‌كند و مي‌گويد:«متأسفانه دبه 20 ليتري آب سه برابر گران‌تر شده و از هر نظر اين روستاها با مشكل تأمين آب مواجه شده‌اند.»
او با اشاره به وضعيت نامناسب تصفيه آب در آبادان مي‌گويد:«سال‌هاي سال است مردم به دليل تصفيه نامناسب آب ناچارند كه آب بخرند. آب بايد سه بار تصفيه شود تا قابل شرب باشد، با وضعيت آبي كه ما مشاهده مي‌كنيم به جرئت مي‌توانم بگويم كه يكبار هم به زور تصفيه شده‌است!» بيك‌پور به كمك‌هاي سپاه و بسيج اشاره مي‌كند و مي‌گويد:
«بسياري از مسئولان مردم خوزستان را فراموش كرده‌اند و اين مردم كه از كمك‌رساني مسئولان نااميد شده‌اند از ما درخواست كمك مي‌كنند. در اين مدت تا جايي كه مي‌توانستيم با بچه‌هاي بسيج و سپاه به ساكنان اين منطقه كمك كرديم و با خريد تانكر آب و بطري‌هاي آب معدني بخشي از مشكلاتشان را برطرف كرديم، اما اينها كافي نيست.» اين جهادگر ادامه مي‌دهد:«ديگر كسي نيست كه از مشكلات آب خوزستان و به خصوص آبادان و شادگان، خبر نداشته باشد. ما از دولت سيزدهم كمك ويژه براي رفع بحران آب اين مناطق مطالبه مي‌كنيم و اميدواريم كه مسئولان در دولت سيزدهم ياريمان كنند.»
دام‌ها تلف شدند، محصولات كشاورزي از بين رفت
در همين رابطه شيخ عادل مزعل‌زاده، جهادگر و مسئول فرهنگي حوزه ابوالفضل نيز به خبرنگار «جوان» مي‌گويد:«متأسفانه چند ماه است كه شوري آب به حدي زياد شده كه حتي نمي‌توانيم صورتمان را با آن بشوريم. ديگر بايد براي وضو گرفتن هم آب بخريم.»
او به آسيب‌هاي ناشي از شوري بيش از حد آب به كشاورزي و دامداري اشاره مي‌كند و مي‌گويد:«اين آب شور، حتي براي دام‌ها هم مناسب نيست و بايد براي رفع تشنگي دام‌ها، آب خريده شود! متأسفانه با وضعيت فعلي، دامداران و كشاورزان دچار مشكل شده‌اند و هيچ‌كس فريادرس آنها نيست.»
مزعل‌زاده به كمك خيرين اشاره مي‌كند و مي‌گويد: «خيرين زيادي اقدام به خريد و ارسال بطري‌هاي آب معدني براي ساكنان اين مناطق مي‌كنند،اما مشكلات بي‌آبي و شوري بيش از حد آب آنقدر زياد است كه با اين كمك‌ها حل نخواهد شد. رفع اين معضل نيازمند عزمي جدي از سوي مسئولان دولتي است كه بايد توجه بيشتري به آن شود.»
اين جهادگر در پاسخ به اين سؤال كه آيا مشكلات اخير آب در خوزستان را به گوش مسئولان رسانده‌اند، مي‌گويد:«از نمايندگان مجلس و مسئولان وزارت بهداشت پيگير حل مشكلات آبي بوديم و هستيم. برخي از آنها جلسه گذاشتند و صحبت‌ها را شنيدند، اما تا امروز اقدامي نكرده‌اند.»
اين آب كه به شدت شور است، بود و نبودش فرقي ندارد. استفاده از آب گل‌آلود و شور براي همسرم كه باردار است، بسيار خطر دارد و ما به ناچار براي شست و شوي ظروف هم از آب معدني استفاده مي‌كنيم. البته بايد بگويم كه اين آب شور را هم برخي از مناطق ندارند و مشكلات آنها از ما بيشتر است.»
مسئولاني كه اعتراضات را مي‌شنوند اما كاري انجام نمي‌دهند!
عبدالرضا خسروي، جهادگر و معلم بازنشسته درباره وضعيت آب آبادان هم اينگونه به خبرنگار «جوان» توضيح مي‌دهد:«وضعيت آب شرب در آبادان طوري است كه حتي براي شست و شو هم نمي‌توان از آن استفاده كرد، زيرا كه آب هميشه گل‌آلود است و در اين مدت اخير به قدري شور شده كه سلامت ساكنان آبادان را به خطر انداخته‌است.»
او ادامه مي‌دهد:«بخشي از آب را براي آزمايش بردند و مشخص شد به قدري اين آب آلودگي و ميكروب دارد كه استفاده آن به سلامت مردم آسيب مي‌زند. به همين دليل ساكنان اين منطقه اعتراض كردند و پيگير رفع آلودگي آب شدند،اما متأسفانه گوشي نيست كه اين حرف‌ها را بشنود.»
خسروي اظهار مي‌دارد:«مردم به سازمان آبفاي آبادان مي‌روند و اعتراض مي‌كنند،اما متأسفانه در كيفيت آب هيچ تغييري ايجاد نمي‌شود. اين آب حتي براي شست و شوي خودرو هم مناسب نيست، زيرا كه به جاي تميز كردن آن، روي خودرو لكه‌هاي سفيد مي‌اندازد. در واقع ساكنان اين منطقه، پول زيادي را بابت آب مي‌پردازند كه عملاً به هيچ دردي نمي‌خورد!»
اين معلم بازنشسته با اعتراض به عملكرد نامناسب آبفاي آبادان ادامه مي‌دهد:«اگر بخشي از لوله‌كشي آب خراب شود بايد چند هفته با سازمان آبفا تماس بگيريم تا آن را درست كند! آخر هم آنقدر براي تعمير لوله‌ها نمي‌آيد كه خود مردم با پارچه و ابزار دم‌دستي، آنها را درست مي‌كنند و در واقع خودشان بايد مشكل خودشان را حل كنند!»
او مي‌گويد: «مشكلات آب در آبادان به قدري زياد است كه مردم هر روز براي رفع مشكلاتشان به سازمان آبفا مراجعه مي‌كنند. مسئولان اين سازمان هم كه مدام مي‌گويند پيگيري مي‌كنند، اما در عمل مي‌بينيم كه اتفاقي نمي‌افتد.»
خسروي با اشاره به بي‌مسئوليتي مسئولان مي‌گويد: «مسئولان براي چه كاري حقوق مي‌گيرند؟! براي شنيدن دردهاي مردم؟ يا براي حل مشكلات آنها؟ اگر قرار باشد كه مسئولان براي شنيدن و ديدن درد مردم حقوق بگيرند كه اين كار را هر كسي مي‌تواند انجام دهد. چرا بايد وضعيت زندگي مردم آبادان اينطور باشد؟!»
او در پايان به بهاي سنگين آب براي ساكنان آبادان و بي‌كيفيتي آن اشاره مي‌كند و اظهار مي‌دارد:«ساكنان اين منطقه بهاي بسيار زيادي را براي آب بي‌كيفيت در اينجا پرداخت مي‌كنند. زيرا كه هر خانه تصفيه آب دارد كه برق زيادي مصرف مي‌كند، فيلتر دستگاه نيز ماهانه 50هزارتومان خرج روي دستشان مي‌گذارد كه بايد تعويض شود، به علاوه اينكه پول آب را هم به سازمان آبفاي آبادان پرداخت مي‌كنند و در نهايت مي‌بينند كه آبي گل‌آلود و شور به دستشان مي‌رسد كه اصلاً مورد استفاده نيست.
حتي اگر آن را بجوشانند هم مورد استفاده نيست؛ چون بو مي‌دهد و بدمزه است! به همين دليل مجبور مي‌شوند آب آشاميدني را از طريق بطري و دبه تهيه و خريداري كنند و بابت آن هم پول بپردازند! سؤال من از مسئولان اين است كه آيا خودشان مي‌توانند يك ماه در اين مناطق و با اين وضعيت آب زندگي كنند؟ يا تحمل آن را ندارند؟ اگر آنها يك هفته به اينجا بيايند شايد بهتر مشكلات مردم را لمس كنند.»
ارسال نظر