چرا کسی حال حسین کیانی را نمی‌پرسد؟

خبرگزاری مهر: مجید رحمتی با اشاره به آمادگی برای اجرای یک نمایش کارگاهی و آزمایشگاهی، از موانعی که منجر به انصراف نمایش «پروین» حسین کیانی از اجرای عمومی شده است، انتقاد کرد.

مجید رحمتی بازیگر و کارگردان تئاتر درباره تازه‌ترین فعالیت‌هایش به ما گفت: این روزها مشغول بازی در سریال «طلاق» به کارگردانی ابوالقاسم طالبی هستم. به عنوان بازیگر در نمایش «چندسال پیش» به نویسندگی و کارگردانی کهبد تاراج نیز حضور دارم که قرار است تیر ماه در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه برود.

وی افزود: همچنین از سال گذشته با هنرجویان بازیگری کارگاهی به نام «اشغال فضا در روایتگری» داشتم که قرار بر این بود در نهایت این کارگاه به یک اجرای عمومی تبدیل شود. صحبت‌هایی با مجموعه تئاترشهر شده است که البته هنوز قطعی نیست اما در صورت تایید تصمیم دارم نمایشی کارگاهی - آزمایشگاهی با تکیه بر مفهوم کلاس یعنی «اشغال فضا در روایتگری» به صحنه ببرم.

این بازیگر تئاتر ادامه داد: برای نگارش متن نیز با کهبد تاراج صحبت‌هایی کرده‌ام و قرار است نمایش بر پایه ۹ مونولوگ باشد که بخش‌هایی از آن براساس اتودهایی که خود بازیگران سر تمرین‌ها می‌زنند نوشته می‌شود و تاراج آنها را روتوش کند. این نمایش «ترمینال جنوب» نام دارد و با توجه به اینکه اولین تجربه بازیگرانش خواهد بود قابلیت اجرا در پلاتو اجرای تئاتر شهر را هم دارد اما ترجیح خود من اجرا در سالن قشقایی یا سایه است. زمان پیشنهادی من برای اجرا پاییز است اما این امکان نیز وجود دارد که با جایگزینی متنی دیگر در محرم و صفر نیز روی صحنه برویم.

بازیگر «کریملوژی» درباره همکاری ناتمامش با حسین کیانی توضیح داد: قرار بر این بود که در نمایش «پروین» با حسین کیانی همکاری داشته باشم که متاسفانه آقای کیانی از اجرای نمایش انصراف داد. آیا مسئولان و مدیران تئاتر و یا هیات مدیره انجمن کارگردانان خانه تئاتر و دیگر دوستان تئاتری این روزها از حال حسین کیانی اطلاع دارند و چرا کسی این سوال را مطرح نمی‌کند که چگونه به جای نمایشی که نوبت اجرا داشته است کار دیگری جایگزین می‌شود. همین اتفاق برای نمایش «برونسی» هم رخ داد و قبل از اجرا سالن نمایش ما را تغییر دادند و نمایشی که قرار بود در تماشاخانه دیگری به صحنه برود، جایگزین ما شد.

وی در پایان تاکید کرد: امثال حسین کیانی که پرچمدار تئاتر دهه ۷۰ بودند و ما با کارهای این هنرمندان بزرگ شدیم، سرمایه‌های تئاتر کشورمان هستند اما باید چنین افرادی خانه نشین شوند و به جای آن شاهد باشیم در سالن‌های خصوصی و پلاتوهایی که حتی به درد تمرین تئاتر هم نمی‌خورد کارهایی اجرا شوند که از لحاظ کیفی بی ارزش هستند.