۱۰چالش رئیسجمهور آینده ایران
دولتهای جدید در ایران هیچگاه چشمانداز هموار و روشنی را در پیش رو نداشتهاند. آغاز بهکار دولتهای جدید پس از اعلام نتایج انتخابات ریاستجمهوری همواره با دریایی از چالشها مواجه بوده است که بخشی از آنها قدمتی طولانی دارند، بخشی دیگر پیشکشی دولت پیشین هستند و بخشی دیگر به تازگی به دریای مشکلاتی که اقتصاد، سیاست و اجتماع ایران را تحتتأثیر خود قرار داده افزوده شدهاند.
همشهری: دولتهای جدید در ایران هیچگاه چشمانداز هموار و روشنی را در پیش رو نداشتهاند. آغاز بهکار دولتهای جدید پس از اعلام نتایج انتخابات ریاستجمهوری همواره با دریایی از چالشها مواجه بوده است که بخشی از آنها قدمتی طولانی دارند، بخشی دیگر پیشکشی دولت پیشین هستند و بخشی دیگر به تازگی به دریای مشکلاتی که اقتصاد، سیاست و اجتماع ایران را تحتتأثیر خود قرار داده افزوده شدهاند.
هشتمین رئیسجمهور ایران که تا اواخر خردادماه برگزیده خواهد شد هم سرنوشتی مشابه خواهد داشت و کشور را به همراه مشکلات بزرگی که به اعتقاد کارشناسان حوزههای مربوطه میتوان آنها را ابرچالش نامید، تحویل خواهد گرفت. چالشهایی مانند تداوم مشکلات ناشی از همهگیری کرونا، بحران اقتصادی، کسری بودجه و افزایش بیثباتی در منطقه. در ادامه به مرور 10مورد از چالشهایی که دولت جدید با آنها دست به گریبان خواهد بود میپردازیم.
خشکسالی و بحرانهای محیطزیستی
«ایران در سال1400 خشکترین تابستان را طی 50سال گذشته تجربه خواهد کرد». این اولینباری نیست که بحرانهای مرتبط با محیطزیست کشور را تهدید میکند. با توجه به تغییرات اقلیمی که سرتاسر جهان با آن مواجه است، آلودگیهای زیستمحیطی، نبود برنامه مدون و دقیق برای مدیریت منابع طبیعی، تغییر الگوهای مصرف و واکنشی بودن برنامههایی که برای مدیریت بحرانهای محیطزیستی مانند کمآبی یا آلودگی هوا در کشور وجود دارند، تهدید بحرانها، بهویژه کمآبی همچنان برسر کشور باقی است.
پیشبینیها حاکی از کاهش بارندگی در سال آبی جدید هستند و حتی ترسالیهای سالهای 97تا 99 که بهترتیب 342 و 317میلیمتر بارش در آنها ثبت شد، منجر به کاهش خطر بیآبی نشدند. در چنین شرایطی دولت جدید درصورتی که مسائل محیطزیست را در قالب بحران ببیند، با چالشی بزرگ تدوین برنامهای جامع برای مقابله با بحرانها بهویژه خشکسالی، بهمنظور مدیریت علمی و کاربردی منابع بهویژه منابع آبی در کشور مواجه خواهد بود.
مذاکره با آمریکا و رفع تحریمها
دونالد ترامپ با خروج ناگهانیاش از برجام و از سرگیری و تشدید تحریمهای همهجانبه علیه ایران، تمامی طرفهای برنامه جامع اقدام مشترک را با چالش مواجه کرد اما این ایران بود که بیشترین آسیبها را متحمل شد. ایران از سال1392 درگیر مذاکرات مرتبط با برجام است و اکنون با آغاز بهکار دولت جدید آمریکا، مذاکرات برسر بازگشت به برجام و برداشته شدن تحریمها از فروردین سالجاری از سر گرفته شدهاند.
درصورتی که مذاکرات بار دیگر به برداشته شدن تحریمها منجر شوند و درصورتی که دولت جدید ازسرگیری روابط با جهان را در برنامه خود داشته باشد، بخشی از چالش تحریمها را پشت سر گذاشته و باید بر مدیریت بحرانهای اقتصادی ناشی از تحریمها، مانند کسری تجاری 622میلیون دلاری بخش تجارت ایران که در نیمه دوم سال تجاری 2020 رخ داد، و دیگر آسیبهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از تحریمها تمرکز کند. بحرانهایی که به تنهایی طی سالهای اخیر زیست مردم کشور، کسبوکارها و تجارت را فلج کردهاند.
آسیبهای اقتصادی و اجتماعی کرونا
اقتصاد مجروح ایران پس از چند سال مقابله با تحریمها از سال گذشته درگیر همهگیری جهانی کرونا شد که به خوبی توانست آثار اقتصادی ناشی از تحریمها را تشدید کند. براساس آمار پایگاه پایش آثار اقتصادی کرونا در اسفند99، ارزش تولید ناخالص ملی کشور در مقایسه با سال 98، 1.2واحد رشد منفی داشته است. این آشکارترین ردپای همهگیری کرونا بر اقتصاد ایران است.
جزئیات دیگری از ابعاد این آسیب هم منتشر شدهاند: ضرر مالی حدود 202هزار میلیارد تومانی واحدهای صنفی در ایران و آسیب دیدن حدود یک میلیون و 450هزار واحد صنفی. علاوه بر آسیب اقتصادی، همهگیری کرونا آسیبهای اجتماعی عمیقی مانند افزایش خشونت خانگی، خودکشی و افسردگی در ایران و در سرتاسر جهان از خود به جا گذاشته است که درک کامل آن در طولانیمدت و بهصورت تدریجی ممکن خواهد بود.
بیکاری
وضعیت کنونی بازار کار یکی دیگر از عوارض جانبی همهگیری کروناست. در شرایطی که نرخ رشد اقتصادی ایران در سال 99روندی منفی بهخود گرفت، مرکز آمار ایران از کاهش 1.1درصدی نرخ بیکاری در بهار 99نسبت به سال قبل خبر داد. تحلیلهای بیشتر بازار کار توسط مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی نشان داد دلیل کاهش نرخ بیکاری کاهش نرخ جمعیت فعال در بازار کار بوده است، نه افزایش اشتغال. پیش از ورود کرونا به ایران تحریمها بازار کار را تحتتأثیر خود قرار داده بود، اما همهگیری کرونا ضربهای کاریتر به این بازار وارد کرد.
براساس آمارهای وزارت تعاون، تا بهمن سال 99حدود 2 میلیون و 400هزار نفر بیکار در کشور وجود داشتهاند که قطعا این آمار بهدلیل تداوم وضعیت کرونا و آغاز موج چهارم در ابتدای سال1400 رو به وخامت گذاشته است.
سالمندی جمعیت و کاهش فرزندآوری
جهان در طول 70سال گذشته حدود 5سال پیرتر شده است و ایران طی 60سال گذشته 10سال پیرتر. این نمایی کلی از روند پیری جمعیت ایران است که مشاور عالی وزارت بهداشت در سال 99آن را مطرح کرد. بحرانی جدی که قرار است تا 30سال آینده ایران را به پیرترین کشور جهان تبدیل کند و کاهش نرخ ازدواج و فرزندآوری بهویژه در دوران همهگیری کرونا به آن دامن میزند. مردم هراسان از مسائلی مانند ترس از آینده، ناامیدی، مشکلات اقتصادی، درآمد ناکافی، نداشتن مسکن و دیگر مشکلات، از ازدواج یا فرزندآوری سرباز میزنند و همین موضوع باعث شد میزان تولد در سال98 حدود 170هزار مورد کمتر از سال قبل شود.
روندی در سال 99 هم ادامه داشته است و بهنظر نمیآید مصوبه پر ایراد و غیرکارشناسی جوانی جمعیت مجلس، سلاح قدرتمندی در دستان رئیس دولت بعدی ایران برای رفع این بحران باشد.
بازار مسکن
بازار مسکن مشابه دیگر بازارهای اصلی کشور متاثر از تحریمها و همهگیری کووید-19دچار مشکلاتی از قبیل جهش قیمت و کمبود عرضه زمین و واحدهای نوساز، افزایش قیمت مصالح و احتکار زمین شده است. بهویژه در سال98 این بازار نوسانات شدیدی را متحمل شد در حدی که معاملات مسکن در پایتخت به کمترین میزان خود طی 32سال گذشته و به 2855مورد رسید. قیمت مسکن هم در این سال افتی 3.5درصدی داشت اما در ماههای نخست سال99 رشد آن به 11.4درصد رسید.
افزایش قیمت مسکن در سال99 شکاف میان قدرت خرید خانوارها و قیمت مسکن را افزایش داد و بازار مسکن را از دسترس خریداران مصرفی دور کرد. سال99 همچنین در حوزه ساخت مسکن هم سالی راکد بهحساب میآید و میزان ساختوساز در پایتخت در آن به کمترین حد ممکن طی 17سال گذشته رسیده است. وضعیتی که ممکن است در صورت اجرای دقیق طرح جدید دولت برای وضع مالیات برخانههای خالی به مرور دچار تغییراتی شود.
تورم
این بحران شناخته شده، مشکل دیروز و امروز ایران نیست و کشور سالهاست که با روند افزایشی آن درگیر است. تورم در دهه 90 جز چند سال همواره روندی صعودی داشته است. براساس آمار مرکز آمار ایران، نرخ تورم از سال 98تا پایان سال99 هم روندی جهشی داشته است و این روند در ماههای اول 1400هم ادامه داشته است.نرخ تورم سالانه بهگفته مرکز آمار در اسفندماه 36.4درصد و نرخ تورم نقطه به نقطه 48.7درصد بوده است.
همچنین نرخ تورم کل در سال99 نسبت به سال پیش از آن افزایشی 1.6درصدی داشته است. روند جهش تورم در سال1400 ادامه دارد تا پایان فروردینماه نرخ تورم ماهانه گروه کالا و خدمات افزایشی 2.7درصدی داشته و تورم سالانه هم به 38.9درصد رسیده است. اینگونه بهنظر میآید تا زمانی که سیاستهای پولی و بیانضباطیهای مالی دولتها اصلاح نشوند، بحران تورم در آغاز هر دولت جدید در فهرست بحرانهای کشور جاخوش کند.
کسری بودجه دولت
درگیریهای 100روزه دولت و مجلس برسر بودجه 1400یک محور اصلی داشت: محقق نشدن منابع عنوان شده در بودجه و کسری بودجه 320هزار میلیاردی دولت. در نهایت دولت و مجلس با ایجاد تغییراتی در بودجه برسر کلیات آن به توافق رسیدند اما این توافق مانع از شکلگیری کسری بودجه نشد و رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس به تازگی 350هزار میلیارد کسری بودجه را برای سال1400 برآورد کرده است.
دولت چندین سال است که در ماههای اولیه پس از تصویب لایحه بودجه با کسری قابل توجه مواجه میشود و سال1400 هم مستثنا از سالهای پیشین نیست. کمی پس از اعلام حدود کسری بودجه دولت، خزانهداری کل کشور از تصمیم خود برای انتشار عرضه اوراق مالی اسلامی با تضمین دولت از محل ظرفیت قانون بودجه سال 1400از اول خردادماه خبرداد و این یعنی آغاز دوباره تلاش دولت برای جبران کسری بودجه.
بحران صندوقهای بازنشستگی و افزایش جمعیت بازنشستهها
آمار بازنشستگان در کشور سال به سال درحال افزایش است و درصورتی که طرح بازنشستگی پیش از موعد مجلس به تصویب میرسید، این آمار روندی جهشی بهخود میگرفت. افزایش جمعیت بازنشستگان در وضعیتی رخ میدهد که همسانسازی و متعادلسازی حقوق بازنشستگان فشار مالی بیشتری را به صندوقهای بازنشستگی که سالهاست با بحران مالی و کمبود منابع مواجهند وارد کرده است.
بیشتر صندوقهای بازنشستگی کشور در آستانه بحران قرار داشته یا ورشکستهاند و منابع خود را از دولت تامین میکنند و شاید تنها صندوق تامین اجتماعی باشد که بخش کوچکی از منابع خود را از محل تعهدات دولت و 70درصد از منابع خود را از محل دریافت بیمه تامین میکند. با اینهمه هیچیک از صندوقها به واسطه سیاستگذاریهای غلط موفق به سرمایهگذاری داراییهای خود برای تامین هزینههایشان نشدهاند و درحال تبدیل شدن به بحرانهایی لاینحل هستند.
شرایط بیثبات منطقه
دولت جدید در شرایطی آغاز بهکار خواهد کرد که کشورهای منطقه و بهویژه همسایگان ایران با تنشهای متعددی مواجه شدهاند. علاوه بر شدت گرفتن حملات رژیم صهیونیستی در غزه، نیروهای داعش حملات جسته و گریختهای را در بخشهای مختلف عراق مانند جرفالنصر، بعقوبه و میدانی نفتی در کرکوک انجام دادهاند و نگرانی از پاگرفتن دوباره نیروهای داعش در عراق بالا گرفته است.
از سوی دیگر آمریکا قصد دارد نیروهای خود را تا 15سپتامبر سالجاری از افغانستان خارج کند و هنوز این برنامه بهطور کامل محقق نشده، حملات طالبان به مناطق مختلف، مانند درگیری در مرز پاکستان و بمبگذاری در نزدیکی مدرسه دخترانهای در کابل، شدت گرفته است. ازاینرو درصورتی که این خروج منجر به پاگرفتن دوباره طالبان در افغانستان شود، ایران با مشکلات امنیتی و انسانی از سوی این کشور مواجه خواهد شد.
ارسال نظر