وزیرِ نفت احمدی‌نژاد: ایرانِ من «رستم» می‌خواهد
احساس وظیفه و تکلیف هر روز صف کاندیدا‌های انتخابات ریاست‌جمهوری را طولانی‌تر می‌کند هرچند در هفته‌ای که گذشت انصراف یک کاندیدا معادلات انتخاباتی جناح چپ را تا حدی تغییر داد.
خبرآنلاین: در حالی که ۲۶ روز تا آغاز ثبت نام کاندیدا‌های انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده، بازارِ شعار و وعده و وعید گرم است. هرچند شیوع ویروس کرونا برگزاری مراسم و نشست‌های حضوری را برای کاندیدا‌های احتمالی محدود کرده، اما آن‌ها این روز‌ها بیش از پیش در فضای مجازی و رسانه‌ای فعال شده اند. در همین فضا هم یا از شعارهایشان رونمایی می‌کنند، یا وعده‌های تازه اقتصادی می‌دهند یا تلاش می‌کنند مواضع جدیدی درباره آزادی‌های اجتماعی، سیاسی و دیپلماسی داشته باشند بلکه سبد رای‌شان سنگین‌تر شود.
سیدحسن خمینی رفت، ظریف می‌آید؟
هفته گذشته حواشی مربوط به سردار سعید محمد و ادعا‌های ضد و نقیض برخی اعضای سپاه و چهره‌های اصولگرا سر خط اخبار انتخاباتی بود و این هفته اعلام انصراف سیدحسن خمینی از کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم به توصیه رهبری و، اما و اگر‌ها درباره تصمیم نهایی اصلاح طلبان درباره کاندیدای نهایی خود برای حضور در کارزار انتخابات.
موضوعی که اصلاح طلبان را بیش از پیش به تکاپو انداخت چراکه اعلام شده بود بخشی از احزاب و چهره‌های اصلاح طلب به دنبال کاندیداتوری سید حسن خمینی بودند، اما این هفته با اعلام انصراف حسن خمینی، پرونده کاندیداتوری یادگار امام بسته شد. به این ترتیب توجه‌ها بار دیگر و بیش از پیش به سوی محمدجواد ظریف جلب شد هرچند که او قبل از این بار‌ها تاکید کرده بود در کاندیدا نشدن جدی است، اما این هفته با انتشار مطلبی در صفحه اینستاگرام خود چراغ سبزی برای حضور در انتخابات نشان داد و نوشت: «نگرانی من از رأی آوردن است نه رأی نیاوردن. بر عزم خود برای نامزد نشدن استوارم؛ ولی تداوم فشارها، آزارها، افترا‌ها و تهدید‌ها در اقبال عمومی و در این عزم تأثیر معکوس دارد.»
صفِ کاندیدا‌های اصلاح‌طلب طولانی‌تر شد
بحث‌ها بر سر کاندیداتوری ظریف در حالی داغ شده که نام چهره‌های دیگری هم برای حضور در انتخابات در جریان اصلاح طلب مطرح است؛ محسن هاشمی، اسحاق جهانگیری، محمدرضا عارف و مسعود پزشکیان.
محمد عطریانفر، چهره سیاسی اصلاح طلب و عضو حزب کارگزاران سازندگی در این باره می‌گوید: اگر سید حسن آقا در انتخابات حاضر می‌شد، آقای جهانگیری نمی‌آمد. البته ما به صفت جبهه‌ای ظریف و به صفت حزبی (کارگزاران سازندگی)، محسن هاشمی را برگزیده ایم.
غلامحسین کرباسچی هم درباره شروط محسن هاشمی برای کاندیداتوری گفته: «شروط آقای هاشمی این است که خود را به عنوان کاندیدای منفرد و مستقل مطرح نمی‌کند و اصلاح‌طلبان بخواهند که بیاید و دوم اینکه مشکلی در بحث صلاحیت نداشته باشد. ایشان اکیدا معتقد است که به خاطر حضوردر یک کرسی فضا دو قطبی و اختلاف نشود.» طبق توضیحات کرباسچی، کاندیداتوری اسحاق جهانگیری هم همچنان کان لم یکن است و تاکنون چیزی در این باره اعلام نکرده است.
از سوی دیگر این هفته اعلام شد که محمدرضا عارف تحرکات انتخاباتی خود را آغاز کرده و به عنوان یکی از گزینه‌های اصلاح طلبان برای انتخابات مطرح است. حسن رسولی، چهره نزدیک به عارف و عضو نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان در این باره به خبرآنلاین گفت که عارف در تدارک برپایی ستاد انتخاباتی است.
خبر دیگر از کاندیدا‌های اصلاح طلب هم مربوط به مسعود پزشکیان است که این هفته از شعار انتخاباتی‌اش با عنوان «صداقت، عدالت و انصاف» رونمایی کرد. او تحرکات انتخاباتی خود را هم کلید زده و گاه و بیگاه از برنامه‌های انتخاباتی خود در حوزه اقتصادی صحبت می‌کند.
وعده‌های تازه علی مطهری
هرچند هفته گذشته اظهارات علی مطهری درباره حجاب در کلاب هاوس جنجال به پا کرد و فعالان فضای مجازی و افکار عمومی در مقابل او موضع گرفتند، اما او این هفته با انجام چند مصاحبه از آن سخنان خود عقب نشست و تلاش کرد بیشتر در حوزه مسائل اجتماعی و به ویژه حجاب زنان موضع گیری کند و وعده داد در این موارد سختگیری نخواهد کرد. او گفته: «موضوع حجاب، امروز مسئله کشور ما نیست. در مجموع خود مردم رعایت می‌کنند. نیازی به سختگیری نیست. مخالف سختگیری برای حضور زنان در استادیوم هستم، کسی هم حق تجسس ندارد و ما نمی‌توانیم وارد زندگی خصوصی افراد شویم.»
ایرانِ من «رستم» می‌خواهد؟!
کاندیداتوری محمود احمدی‌نژاد و یارانش در انتخابات‌های مختلف دیگر به داستانی تکراری تبدیل شده، هرچند ۸ سال از پایان کارشان می‌گذرد، اما سودای رسیدن به پاستور آن‌ها را رها نمی‌کند.
رستم قاسمی، وزیر نفت دولت دهم هم از این قاعده مستثنی نیست و این روز‌ها با محور قرار دادن نامش (رستم) سعی دارد با یادآوری چهره‌های اسطوره‌ای ایران نظر مردم را به خود جلب کند. وزیر نفت دولت احمدی نژاد این روز‌ها در فضای مجازی با شعارِ «ایران من رستم می‌خواهد» فعالیت می‌کند و خودش هم در گفتگو با رسانه‌ها می‌گوید: «رستم کاندیدای همه مردم ایران است.»
رستم قاسمی هرچند این هفته در مصاحبه‌ای تاکید کرده چند ماه است با محمود احمدی نژاد ملاقاتی نداشته، اما گفته قرار بوده در زمان وزارت او را ترور کنند. قاسمی در این باره توضیح داده است: «چون اطلاعات از قبل معلوم شده و مسیر‌ها مشخص بود، توانستیم از این حادثه جان سالم به در ببریم.»
«ترور» کلیدواژه‌ای است که اتفاقا محمود احمدی‌نژاد هم چند ماه پیش درباره خود مطرح کرده و گفته بود برخی به دنبال ترور او هستند.
از کاندیدا‌های نظامی چه خبر؟
سعید محمد یکی از کاندیدا‌های نظامی و پرحاشیه انتخابات ۱۴۰۰ است؛ از زمانی که از قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا استعفا داد و رسما اعلام کاندیداتوری کرد نقد‌های زیادی درباره این تصمیمش مطرح شده است.
او این هفته را هم بی‌حاشیه پشت سر نگذاشت و نماینده، ولی فقیه در سپاه بر اظهارات سردار جوانی که هفته پیش درباره سردار سعید محمد مطرح شده بود مُهر تایید زد. عبدالله حاجی‌صادقی در جمع تعدادی از مسئولان سیاسی نیرو‌های مسلح در این باره گفت: «مواضع معاون سیاسی سپاه موضع مجموعه سپاه است و در مسائل سیاسی هماهنگی خوبی در سپاه وجود دارد و آنچه که معاون سیاسی اعلام می‌کند، همان چیزی است که مجموعه سپاه و نمایندگی، ولی فقیه به عنوان متولی این امر درباره آن اتفاق نظر دارند.»
سردار جوانی اخیرا در گفت‌وگویی تاکید کرده بود که سپاه نه از سعید محمد و نه از هیچ کاندیدای دیگری در انتخابات حمایت نمی‌کند و نخواهد کرد. اساساً ورود سپاه و بسیج به انتخابات به‌طور مصداقی و حمایت از افراد و گروه‌ها و فهرست‌ها دارای منع قانونی و شرعی است.
از طرف دیگر، تحرکات حسین دهقان، دیگر کاندیدای نظامی انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم نیز ادامه دارد و این هفته او به گفتگو با رسانه‌ها و اعلام مواضع خود در حوزه‌های مختلف پرداخت؛ مثلا گفته که قرار بوده دبیر شورای عالی امنیت ملی شود و از تعامل با غرب و دیپلماسی دفاع کرده است.
ضرغامی کفشِ کوهنوردی به پا کرد
حرف‌ها و شعار‌های عجیب عزت‌الله ضرغامی، رئیس اسبق سازمان صدا و سیما و کاندیدای توییت‌بازِ این روز‌های سیاست ایران تمامی ندارد. او به تازگی هم اعلام کرده بود نه اصلاح طلب است نه اصولگرا و سعی دارد زیر پرچم جناح‌های سیاسی نرود تا بلکه بتواند بیرقِ کاندیداتوری خود را در این دوره از انتخابات بالا ببرد چراکه در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ از لیست نهایی اصولگرایان خط خورده بود.
او این هفته هم در سخنانی ضمن حمله به عملکرد حسن روحانی، گفته است: «شعار من زیر میز زدن است، اما با دمپایی نمی‌شود زیر میز زد، زیر میز زدن کفش کوهنوردی می‌خواهد و کفش کوهنوردی من جریان دانشجویی است. میزی که گزینه‌های آمریکا روی آن است من زیر این میز می‌زنم.»
یک بام و دو هوای سعید جلیلی
جایگاه سیاسی سعید جلیلی هر روز خاکستری‌تر می‌شود، هرچند زمانی برو بیایی داشت و وقتی اسمی از انتخابات ریاست جمهوری به میان می‌آمد نامی هم از «دیپلمات اصولگرایان» برده می‌شد، اما حالا وضعیت ناپایدار میان جریان راست دارد. سعید جلیلی سال ۹۲ وقتی که به برکت مذاکرات ۵ +۱ اسمش بر سر زبان‌ها افتاده بود، وارد میدان انتخابات شد. هرچند همان زمان در صف کاندیدا‌های اصولگرا تنها ۴ میلیون رای را روانه سبد او کرد، اما این ناکامی پایانی برای رویا پردازی‌ها و آرزوی رسیدنش به خیابان پاستور و تکیه زدن بر کرسی ریاست جمهوری نبود و این روز‌ها بار دیگر رویاهایش را دنبال می‌کند.
او که در این سال‌ها تحت لوای «دولت در سایه» فعالیت می‌کرد حالا نمی‌داند مورد حمایت کدام طیف اصولگرا قرار خواهد گرفت؛ درحالی که پایداری‌ها یک روز او را حمایت می‌کنند و روز دیگر می‌گویند جلیلی گزینه ما نیست و این روز‌ها در فقدان آیت الله مصباح یزدی که حامی سرسخت جلیلی بود، موقعیت سیاسی او بیش از پیش متزلزل شده است و گویی سعی دارد حتی شده خارج از حمایت جبهه پایداری برای انتخابات ۱۴۰۰ فعالیت کند.
حضور رئیسی و قالیباف همچنان در ابهام/برادر محسن فعال است
در حالی که دو ماه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده اصولگرایان همچنان در انتظار پاسخ نهایی ابراهیم رئیسی برای حضور یا عدم حضورش در انتخابات هستند؛ رئیسی که در دوازدهمین دور انتخابات ریاست جمهوری توانسته بود ۱۶ میلیون رای به سبد اصولگرایان بریزد همچنان در آمدن یا نیامدن مردد است.
محمدباقر قالیباف هم هنوز پاسخی به ابهامِ حضور در انتخابات نداده و به گفته برخی چهره‌های نزدیک به او، اگر اجماع اصولگرایان بر کاندیداتوری قالیباف باشد، او خواهد پذیرفت بنابراین به نظر می‌رسد او هم منتظر نظر نهایی احزاب و گروه‌های اصولگراست.
از طرف دیگر نباید از تحرکات انتخاباتی محسن رضایی غافل شد که با نزدیک شدن به موسم انتخابات ۱۴۰۰ به نظر می‌رسد او هم می‌خواهد در قامت یک کاندیدای نظامی با ژست اقتصاددان بودن و البته گریز زدن گاه و بیگاه به فضای دیپلماتیک، رأی مردم را به سمت خود بکشاند. او در گفت‌وگویی از ایده رئیس جمهور نظامی هم دفاع کرده است و حتی بحث ائتلافش با قالیباف به گوش می‌رسد.
او در هفته اخیر تلویحا از قصد جدی خود برای کاندیداتوری روایت کرد و با تاکید براینکه ما برای اقتصاد کل کشور برنامه داریم، گفت؛ «برنامه‌ها مفصل است که در انتخابات ۹۲ حدود ۳۰۰۰ خورده صفحه شده بود و الان حدود ۱۰ هزار صفحه این‌ها را درآورده ایم که انشاء‌الله در دولت مردمی چه ما باشیم و چه هر کس دیگر اجرا خواهد کرد.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
چرا نظرات مارو ثبت نمیکنی؟؟؟؟؟
نظرات ثبت نمیشه .از الله تعالی بترسید نه از رستم .ثبت و پخش نمایید