ژنرال پشت‌پرده کودتا در میانمار چه کسی است؟
کودتا در میانمار یک چهره محوری دارد و آن «مین آنگ هلینگ» ۶۴ساله است؛ ژنرالی که سال‌ها در آرزوی رسیدن به حکومت بود و دست آخر با مشت آهنین به آن رسید.
همشهری: کودتا در میانمار یک چهره محوری دارد و آن «مین آنگ هلینگ» ۶۴ساله است؛ ژنرالی که سال‌ها در آرزوی رسیدن به حکومت بود و دست آخر با مشت آهنین به آن رسید.
طبق اعلام شورای کودتا، او قرار است طی یک سال آینده و تا زمان برگزاری دوباره انتخابات، رهبر موقت میانمار باشد. مین آنگ هلینگ تحصیل‌کرده رشته حقوق است، اما علاقه‌اش به نظامی‌گری باعث شد تا پس از ۲سال تحصیل در این رشته، در سال ۱۹۷۴به دانشکده افسری برود.
پدرش کارمند ساده وزارت راه بود. دانشجوی گوشه‌گیر آن سال‌ها، پس از ورود به ارتش، مدارج نظامی را یکی پس از دیگری طی کرد. در سال ۲۰۱۱یعنی زمانی که حکومت نظامیان بر میانمار برچیده شده بود، مین آنگ هلینگ تازه به فرماندهی کل ارتش رسیده بود و تصورش آن بود که اکنون دیگر نوبت اوست که بر کشور حکمرانی کند.
موج دمکراسی‌خواهی اما پس از سال‌ها مبارزه از راه رسیده بود و جایگاه او و دیگر هم‌قطارانش را دست‌کم به لرزه در آورد. ژنرال مین آنگ هلینگ به تصور اینکه روزی به ریاست‌جمهوری خواهد رسید وارد دولت نیمه نظامی-نیمه غیرنظامی میانمار شد، اما ۴سال بعد، رأی مردم در انتخابات سراسری، بار دیگر او را از مسند ریاست‌جمهوری دور کرد.
سرنوشت و خواست مردم، «آنگ سان سوچی» رهبر حزب «اتحادیه ملی برای دمکراسی» را که بیش از ۲دهه در بازداشت و حصر خانگی بود، به رأس هرم قدرت رساند. مین آنگ هلینگ دریافت که برای رسیدن به آرزو‌هایش باید در دل مردم نفوذ کند. بنابراین از همان سال ۲۰۱۵در کنار نظامی‌گری، فعالیت سیاسی‌اش را هم آغاز کرد.
او در شبکه‌های اجتماعی حضوری فعال پیدا کرد و در توییتر و فیسبوک صدهاهزار دنبال‌کننده برای خودش دست و پا کرد. اندکی بعد اما قتل‌عام مسلمانان روهینگیا به دستور ارتش و با اجرای سربازان و گروه‌های افراطی بودایی میانمار، باعث شد تا او هر آنچه که در شبکه‌های اجتماعی کاشته بود نابود شود.
در پی عدم‌توقف کشتار روهینگیایی‌ها، حساب‌های کاربری مین آنگ هلینگ در شبکه‌های اجتماعی یکی پس از دیگری مسدود شد اما او همچنان محبوب بودایی‌های افراطی که خواستار اخراج اقلیت مسلمان روهینگیا بودند باقی ماند. همزمان، آنگ سان سوچی هم برخلاف رویه گذشته‌اش تصمیم گرفت بر موج ناسیونالیستی به راه افتاده سوار شود و در کنار ارتش بایستد.
این تصمیم برای او هم جز بی‌آبرویی چیزی نداشت و فعالان حقوق بشر که در سال 2010جایزه صلح نوبل را به او داده بودند، اکنون خواستار بازپس‌گیری این جایزه بودند. محبوبیت آنگ سان سوچی اما بیش از مقبولیت مین آنگ هلینگ بود و همین باعث تشدید دشمنی میان این دو شد.
برخی خبرنگاران در میانمار نوشته‌اند که آنها طی یک سال گذشته حتی یک‌بار هم باهم حرف نزده‌اند. تنش میان آنها در پی برگزاری انتخابات سراسری سال 2020که با پیروزی قاطع حزب خانم سراسری شوچی همراه بود تشدید هم شد. تصور او این بود که با پیروزی حزب مورد حمایتش در انتخابات، راه برای رسیدن او به ریاست‌جمهوری هموار خواهد شد. به‌خصوص آنکه طبق قانون باید در سال 2021از ارتش هم بازنشسته می‌شد. نتیجه انتخابات اما به مین آنگ هلینگ انگیزه لازم را داد تا برای رسیدن به قدرت به زور متوسل شود.
ارسال نظر