کامبوزیا پرتوی در سینمای ایران یکه‌تاز بود

رسول صدرعاملی کارگردان مطرح سینمای ایران در گفت‌وگو با ما از ویژگی‌های شخصیتی کامبوزیا پرتوی سینماگری که صبح امروز درگذشت می‌گوید.

خبرآنلاین: رسول صدرعاملی کارگردان مطرح سینمای ایران در گفت‌وگو با ما از ویژگی‌های شخصیتی کامبوزیا پرتوی سینماگری که صبح امروز درگذشت می‌گوید.

کامبوزیا پرتوی در سینمای ایران یکه‌تاز بود

کامبوزیا پرتوی سینماگری که صبح امروز درگذشت، یکی دیگر از نام‌هایی بود که تا همیشه دریغ و افسوس از دست دادنش به خاطر ویروس منحوس کرونا در سینمای ایران ماندگار خواهد شد. او که در مقام کارگردان فیلم‌های محبوب کودکان دهه شصتی مثل «گلنار» و «گربه آوازه‌خوان» را کارگردانی کرده در جایگاه فیلمنامه‌نویس هم فیلمنامه آثار مهمی مثل «من ترانه ۱۵سال دارم» و «فراری» و «کافه ترانزیت» و ... را به رشته تحریر درآورده است.

در این جایگاه کامبوزیا پرتوی بیشترین همکاری را با رسول صدرعاملی داشته است و به جز «من ترانه ۱۵سال دارم» در نگارش فیلمنامه «دیشب باباتو دیدم آیدا»، «شب» و «هر شب تنهایی» هم با این کارگردان مطرح سینمای ایران همکاری داشته است. همکاری موفقی که از پس یک رفاقت قدیمی به وجود آمده است.

صدرعاملی در گفت‌وگوی کوتاهی با ما با بیان این نکته که به خاطر غم از دست دادن این رفیق قدیمی چندان شرایط صحبت کردن ندارد، درباره ویژگی‌های این سینماگر پیشکسوت گفت: کامبوزیا پرتوی در سینمای ایران یکه‌تاز بود. چه زمانی که می‌نوشت و چه زمانی که فیلم می‌ساخت؛ تمام فیلم‌هایش را با هدف روی پرده می‌برد و هیچ گاه فیلمی را باری به هر جهت و بی‌هدف نساخت و فیلمنامه‌ای را بی‌جهت ننوشت، چون پشت تمام کارهایش انگیزه‌های جدی‌ای خوابیده بود که با یک کاراکتر طناز و خلاق در عرصه صحنه‌پردازی و لحظه‌پردازی درآمیخته بود.

کارگردان «من ترانه ۱۵سال دارم» در یک جمله ویژگی مهم کامبوزیا پرتوی به عنوان فیلمنامه‌نویس را اینطور بیان می‌کند: او در پیدا کردن انواع لایه‌های مختلف درام در یک قصه و حتی در یک پلان، به شکل حیرت انگیزی نبوغ داشت.

رسول صدرعاملی در ادامه با بیان اینکه کامبوزیا به شدت آدم بی‌حاشیه و سر به‌زیری بود، گفت: معلوم است که ما فیلمنامه‌نویس خوب زیاد داریم. برای مثال آقای تقوایی درجه یک هستند اما مثلا ایشان برای کارهای خودشان می‌نویسند، اما کامبوزیا به غیر از چند فیلمی که سال‌ها پیش برای خودش ساخت، در دیگر موارد همیشه همراه دیگران بود و تا جایی که می‌شد به هر کسی که می‌توانست با او همراه و همسو باشد کمک می‌کرد تا فیلمنامه‌ای که برایش نوشته بود، جان بگیرد و فیلمنامه بهتر و برتری باشد.

این کارگردان باسابقه سینمای ایران در ادامه گفت: ما کارهای زیادی باهم انجام دادیم او همیشه همراه بود، همیشه دوتایی با هم کار می‌کردیم و دوستی خیلی زیادی داشتیم، اما ما حتی برای خداحافظی نیز نمی‌توانیم همراه او باشیم.

کارگردان «هر شب تنهایی» سپس با ابراز تاسف از فقدان این هنرمند گفت: از دست دادن چنین آدمی خیلی خیلی غم انگیز است. غمی که همراه با عصبانیت است و آدم احساس می‌کند ممکن بود این شرایط نباشد، اما هست.

صدرعاملی در ادامه گفت: موضوعی که بسیاری در مورد آن دچار اشتباه شدند، این است که کامبوزیا برای کرونا به بیمارستان نرفت. آنطور که من شنیدم او ده روز پیش به بیمارستان رفت که عمل قلب باز انجام دهد و چون بدنش مقداری ضعیف بود، به او گفته بودند، یک هفته بمان خودت را تقویت کن بعد این عمل را انجام می‌دهیم و قرار بود (چهارشنبه ۲۸ آبان) عمل شود و زمانی که به دکتر مراجعه کرد، متوجه شدند که تب شدید دارد از او تست گرفتند و متوجه شدند که کرونا است.

کارگردان «سال دوم دانشکده من» در پایان گفت: این شرایط شرایط بسیار وحشتناکی است که آدم نمی‌داند چه کاری باید انجام دهد، حتی از تشییع و خداحافظی با این هنرمند بزرگ محروم ماندیم و نتوانستیم یک رفتاری کنیم که شایسته این آدم باشد.