چرا خورشید مجیدی، فردای روز انتخاب بایدن معرفی شده، آیا در اسکار شانس دریافت جایزه دارد؟!
کافه سینما: پوریا ذوالفقاری منتقد سینما در یادداشتی در پیجاش نوشت: «هیچ بعید نمی دانم که خورشید در اسکار به موفقیت برسد و دست کم راهی به فهرست پنج فیلم نهایی بیابد.
البته این احتمال ربطی به کیفیت سینمایی اش ندارد. خورشید فردای قطعی شدن انتخاب بایدن به اسکار معرفی می شود. پس از متلک پرانی گرتا تونبرگ به ترامپ و شادی جنیفر لارنس در خیابان و اشک ریختن امبر هرد و جنیفر لوپز بابت باخت عنصر نامطلوب هالیوود. این معرفی، هم معنای روشنی دارد و هم پیام دقیقی.
بیراه نیست اگر بگوییم هالیوود در چهار سال گذشته هویتش را کاملا در ضدیت با ترامپ تعریف کرده است. دشمنان دشمنش را دوست پنداشته و به همین دلیل حتی با عضویت نرگس آبیار در آکادمی موافقت کرده است. چون نسبت سینماگران با حکومت برایش مهم نبود. حتی این که چه ساخته اند هم اهمیتی نداشته (بین ساخته های محمد رسول اف و فرنوش صمدی و نرگس آبیار چه اشتراکی هست که هرسه عضو آکادمی شده اند؟) ما حتی اسکار دوم مان را مدیون ترامپ و آن ماجرای منع ورود خارجی ها به آمریکا هستیم. مدیون علاقه ی هالیوودی ها به گفتن و شنیدن «حرف های قشنگ» و گزاره های اخلاقی ساده ای در حد «بیایید باهم دوست باشیم» بدون اشاره به پیچیدگی های نهفته در پس هر یک از این مفاهیم و گزاره ها.
هالیوود سالهاست تشنه ی واکنش نشان دادن است. پوک شده و جز در رفتار واکنشی امکان ساخت و ابراز هویت ندارد. باید یکی برود آن بالا (مثلا پاتریشیا آرکت) و چهارتا جمله ی به ظاهر عمیق بگوید تا این پایین جنیفر لوپز و مریل استریپ در حمایت از سخنانش برخيزند و دست بزنند و رسانه ها هم این لحظه را با پخش های هزارباره برجسته سازند. جز این چه راهی هست که اسکار توهم مهم بودنش را زنده نگه دارد؟ اگر به همین لحظات و این شعارها تکیه نزند، چه در چنته اش مانده است؟ فیلم مهمی؟ اثر ماندگاری؟ چند سینما دوست در سالهای اخیر آثار برگزیده ای مثل کتاب سبز و شکل آب و لیدی برد و بلککک کلنزمن را بیش از یک بار تماشا کرده اند؟ جایگاه این آثار کجای تاریخ سینماست؟
خورشید به چنین اسکاری معرفی شده و پیامش این است؛ می خواهید به قول شهردار لندن (هم او که در میدان اصلی لندن فروشنده و سخنرانی تصویری فرهادی را نمایش داد تا حساب او از دیگر کاندیداهای اسکار خارجی زبان جدا شود) به جای دیوارهایی که ترامپ کشیده، پل بسازید؟ خب این گوی و این میدان. فیلم فیلمساز نظام خدمت شما. ببینیم چه می کنید. فیلمسازی که در ونیز هم چند چشمه علیه تحریم ها و ترامپ آمد و نشان داد اگر روی صحنه دلبی تیه تر (یا کداک سابق!) برود، بلد است حرف هایی بزند که جنیفر لوپز و مریل استریپ در حمایتش برخیزند.»
پ
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
حسود هرگز نیاسود
دم این منتقد گرم ک حرف حساب زده