تخته گاز مهدویان در مسیر تجربه‌های جدید

روزنامه خراسان: محمدحسین مهدویان پس از نخستین پروژه شاخص با عنوان «آخرین روزهای زمستان»، کار خود را در سینما با ساخت فیلم دفاع مقدسی «ایستاده در غبار» شروع کرد و پس از آن در «ماجرای نیمروز» و «ماجرای نیمروز: رد خون» سراغ منافقین رفت.

او پس از «ماجرای نیمروز» «لاتاری» را جلوی دوربین برد که نسبت به ساخته‌های قبلی‌اش کمی متفاوت بود، اما به طور کلی آثار او به ویژه «ماجرای نیمروز» و «رد خون» سیاسی امنیتی بودند. این فیلم ساز سال ۹۸ با «درخت گردو» بمباران شیمیایی سردشت را به تصویر کشید و روایت متفاوتی از این واقعه داشت. مهدویان با «درخت گردو»، کمدی «شیشلیک» و اکنون اولین سریال نمایش خانگی خود، به تجربه‌های متفاوتی دست زده است.

ساخت ملودرام «درخت گردو»

فیلم «درخت گردو» برخلاف «ماجرای نیمروز»، «رد خون» و «لاتاری» اکشن، پلیسی و امنیتی نیست و نمی‌توان آن را کاملا یک اثر جنگی به حساب آورد. این فیلم یک ملودرام غم‌انگیز است که تمرکز اصلی آن روی انسان‌هایی است که زندگی‌شان تحت تاثیر بمباران شیمیایی زیرورو می‌شود و بیشتر وجه انسانی موضوع در آن پررنگ است. او همچنین در ترکیب بازیگران این فیلم هم کاملا متفاوت عمل کرد. هادی حجازی‌فر که به بازیگر ثابت آثار او تبدیل شده بود، در این فیلم حضور ندارد و همکاری با بازیگرانی مانند پیمان معادی و مهران مدیری هم اتفاق تازه‌ای در کارنامه اوست.

اولین همکاری‌ در اولین فیلم کمدی

دومین تجربه جدید مهدویان، ساخت فیلم «شیشلیک» در ژانر کمدی بود. او در ادامه تجربه همکاری با چهره‌های متفاوت با نویسنده‌ای مانند امیرمهدی ژوله در مقام فیلم نامه‌نویس همکاری کرد. شاید تا قبل از این که نام ستاره‌هایی مانند رضا عطاران و پژمان جمشیدی به عنوان بازیگران فیلم اعلام شود، اولین چهره‌هایی که به واسطه چند همکاری، احتمال حضورشان در فیلم می‌رفت جواد عزتی و هادی حجازی‌فر بودند، اما او دست به انتخاب‌های متفاوتی زد و اولین همکاری‌اش با عطاران و جمشیدی اتفاق افتاد.

ورود به نمایش خانگی

مهدویان قصد دارد در سومین تجربه تازه خود در سال‌های اخیر، به زودی اولین سریال نمایش خانگی‌اش را کلید بزند. شرایط تولید سریال با یک فیلم سینمایی تقریبا 90 دقیقه‌ای متفاوت است و تولید آن هم زمان بیشتری می‌برد، بنابراین با وجود سابقه‌ای که مهدویان در سینما دارد، ساخت سریال برای او تجربه تازه‌ و مستقلی خواهد بود.

به نظر می‌رسد او در پروژه تازه‌اش باید از میزانسن‌های پرزحمت دست بکشد و وجوه ملودراماتیک قصه‌اش را تقویت کند تا مخاطب را هر هفته به تماشای ادامه مجموعه ترغیب کند. این کارگردان پیش از «درخت گردو» هم گفته بود که قصد دارد از ساخت آثاری با مضمون سیاسی فاصله بگیرد و از علاقه‌اش به ساخت یک فیلم عاشقانه گفته بود، بنابراین بعید نیست پس از سریالی که اکنون در تدارک تولید آن است، قدم بعدی او ساخت فیلم در ژانر رمانتیک یا عاشقانه باشد.