کی مرام: شخصیت شاهین مرا مجذوب کرد
میلاد کی مرام دارد مسیر حرفه ای خود را در سینمای ایران آرام اما محکم و منطقی طی می کند. یک نقش را در «ملکه» به خوبی بازی کرد، اما دیگر کاراکتری مربوط به سینمای دفاع مقدس نپذیرفت.
بانی فیلم: میلاد کی مرام دارد مسیر حرفه ای خود را در سینمای ایران آرام اما محکم و منطقی طی می کند. یک نقش را در «ملکه» به خوبی بازی کرد، اما دیگر کاراکتری مربوط به سینمای دفاع مقدس نپذیرفت.
کی مرام از آن قهرمان ملی فیلم قبلی، هیچ چیز به اثر جدید مصطفی کیایی نیاورد و این تنوع نقش و بازیگری همان ایده آلی است که مطلوب همه بازیگران است، اما این بازیگر جوان آن را در عمل نیز محقق کرده است.
کی مرام از آن قهرمان ملی فیلم قبلی، هیچ چیز به اثر جدید مصطفی کیایی نیاورد و این تنوع نقش و بازیگری همان ایده آلی است که مطلوب همه بازیگران است، اما این بازیگر جوان آن را در عمل نیز محقق کرده است.
به بهانه اکران «خط ویژه» با میلاد کی مرام گفت و گویی داشتیم که بخشي از آن پیش روی شماست و متن كامل را در روزنامه هفته آينده بخوانيد:
*این روزها «خط ویژه» را در کنار مردم تماشا کرده اید؟
-در روزهای جشنواره من و سام قریبیان در بیشتر اکران های مردمی حضور پیدا کردیم تا بتوانیم واکنش مردم را مشاهده کنیم. عکس العمل مخاطب امروز سینما برایم خیلی مهم بود. خدا را شکر دیدم که قصه مخاطب را درگیر می کرد و او تا دقیقه آخر روی صندلی باقی می ماند. ارتباط با فیلم برقرار شد که البته می تواند دلایل متعدد داشته باشد. اولین علت شاید این باشد که فیلم «خط ویژه» متعلق به سینمای قصه گوست. چیزی که امروزه کمتر سراغ داریم. «خط ویژه» از دل مردم در آمده و همه با آن همذات پنداری می کنند. می شود هر مخاطب خودش را جای یکی از کاراکترهای فیلم بگذارد و تنها زمانی چنین رفتاری از سمت مخاطب صورت می گیرد که نزدیکی به واقعیت در فیلم لحاظ شده باشد.
*منتقدان و کارشناسان سینما فروشی بیشتر از این حرف ها را برای «خط ویژه» پیش بینی می کردند، اما میسر نشد. فکر می کنید چرا؟
-تعداد سالن های ما در کل کشور تنها 15 مورد است. این رقم کجا و 80 سالن سینمایی کجا؟ البته تأکید دارم آن فیلمی که با این حجم گسترده اکران می شود به گیشه سینما کمک می کند و از این بابت بسیار محترم است سودش نوش جان صاحبانش باشد، اما اگر این فیلم با این تعداد سالن، چند میلیارد فروخته، ما موفق شده ایم تنها با 15 سینما فروشی یک میلیاردی داشته باشیم.
یک حساب دو دو تا چهار تاست! اگر 30 سالن داشتیم شاید حالا فروش مان هم دو برابر بود. تمام سانس های ما سالن های کاملا پر شده دارد و اگر از سینماداران بپرسید به شما می گویند که همه بلیت ها از قبل پیش خرید شده است. این ها در حالی است که حتی یک بیلبورد در کل ایران از فیلم ما دیده نمی شود. در همین گروه اکران نوروزی فیلم هایی داشتیم که تیزرهایشان مکرر از تلویزیون پخش می شد و ما از این مورد هم در آن سطح گسترده بهره مند نبودیم.
پخش فیلم در سینمای امروز ما اصلا کار ساده ای نیست و معدود شرکت هایی هستند که این کار را به خوبی انجام دهند. شاید اگر بخواهم مثال بزنم نام فیلمیران در اولویت قرار بگیرد که برای پیگیری اکران های شهرستان هم بسیار مایه می گذارند و تیزرهایشان نیز مکرر عوض می شود.
*این روزها «خط ویژه» را در کنار مردم تماشا کرده اید؟
-در روزهای جشنواره من و سام قریبیان در بیشتر اکران های مردمی حضور پیدا کردیم تا بتوانیم واکنش مردم را مشاهده کنیم. عکس العمل مخاطب امروز سینما برایم خیلی مهم بود. خدا را شکر دیدم که قصه مخاطب را درگیر می کرد و او تا دقیقه آخر روی صندلی باقی می ماند. ارتباط با فیلم برقرار شد که البته می تواند دلایل متعدد داشته باشد. اولین علت شاید این باشد که فیلم «خط ویژه» متعلق به سینمای قصه گوست. چیزی که امروزه کمتر سراغ داریم. «خط ویژه» از دل مردم در آمده و همه با آن همذات پنداری می کنند. می شود هر مخاطب خودش را جای یکی از کاراکترهای فیلم بگذارد و تنها زمانی چنین رفتاری از سمت مخاطب صورت می گیرد که نزدیکی به واقعیت در فیلم لحاظ شده باشد.
*منتقدان و کارشناسان سینما فروشی بیشتر از این حرف ها را برای «خط ویژه» پیش بینی می کردند، اما میسر نشد. فکر می کنید چرا؟
-تعداد سالن های ما در کل کشور تنها 15 مورد است. این رقم کجا و 80 سالن سینمایی کجا؟ البته تأکید دارم آن فیلمی که با این حجم گسترده اکران می شود به گیشه سینما کمک می کند و از این بابت بسیار محترم است سودش نوش جان صاحبانش باشد، اما اگر این فیلم با این تعداد سالن، چند میلیارد فروخته، ما موفق شده ایم تنها با 15 سینما فروشی یک میلیاردی داشته باشیم.
یک حساب دو دو تا چهار تاست! اگر 30 سالن داشتیم شاید حالا فروش مان هم دو برابر بود. تمام سانس های ما سالن های کاملا پر شده دارد و اگر از سینماداران بپرسید به شما می گویند که همه بلیت ها از قبل پیش خرید شده است. این ها در حالی است که حتی یک بیلبورد در کل ایران از فیلم ما دیده نمی شود. در همین گروه اکران نوروزی فیلم هایی داشتیم که تیزرهایشان مکرر از تلویزیون پخش می شد و ما از این مورد هم در آن سطح گسترده بهره مند نبودیم.
پخش فیلم در سینمای امروز ما اصلا کار ساده ای نیست و معدود شرکت هایی هستند که این کار را به خوبی انجام دهند. شاید اگر بخواهم مثال بزنم نام فیلمیران در اولویت قرار بگیرد که برای پیگیری اکران های شهرستان هم بسیار مایه می گذارند و تیزرهایشان نیز مکرر عوض می شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر