پسر فردین: من کاری به این آمریکایی نداشتم

روزنامه همشهری: امیررضا معصومی؛ پسر فردین معصومی دارنده مدال نقره و برنز جهان. او با قهرمانی در رقابت‌های امیدهای جهان، تعداد مدال‌های طلایش را به عدد ۶‌رساند و دل هواداران کشتی ایران را به حضور یک پدیده جوان در تیم ملی بزرگسالان قرص کرد. معصومی که در مسابقات قهرمانی جهان آلبانی همه رقبایش را با اختلاف بالا شکست داد، امیدوار است که در جهانی ۲۰۲۵ هم دوبنده تیم ملی را بپوشد. او در گفت‌وگو با همشهری از مسابقات آلبانی صحبت کرده و البته از رابطه معصومی پسر با معصومی پدر.

از امیدهای جهان شروع کنیم که با اقتدار صاحب مدال طلا شدی. مسابقات را چطور دیدی؟

سطح مسابقات خوب بود و همه مدعیان این رده سنی در آلبانی حضور داشتند. خدا را شکر توانستم ششمین مدال طلای جهانی‌ام را بگیرم و طبق برنامه‌ای که داشتم پیش بروم. ۵کشتی در این مسابقات گرفتم و هرچه جلوتر رفتم، شرایطم بهتر شد و از این‌نظر از خودم راضی هستم. امیدوارم طرفداران و عاشقان کشتی هم از عملکردم راضی باشند و از کشتی‌هایی که گرفتم، خوششان آمده باشد.

در مصاحبه‌ای که قبل از فینال جهانی داشتی، کاملا آرام و یک جورایی از کسب مدال طلا مطمئن بودی. از آن حست بگو و کشتی فینال که با امتیاز عالی حریفت را شکست دادی.

برای موفقیت و رسیدن به آن، باید بارها آن را در ذهن تمرین کرده و لحظه بردت را در ذهن ساخته باشی. من همیشه همین کار را انجام می‌دهم و تصویرسازی می‌کنم. زحمتم را می‌کشم و به پیروزی‌ام اعتقاد دارم. به‌خاطر همین هم خیالم راحت بود و از نظر روحی کاملا برای یک جنگ تمام عیار و کسب پیروزی آماده بودم.

خوشحالی جالبی هم بعد از قهرمانی داشتی. از قبل برنامه‌ریزی کرده بودی؟

اتفاقا می‌خواستم درباره این موضوع صحبت کنم. من تعداد مدال‌های طلای جهانی‌ام را نشان دادم ولی دیدم چند جایی گفته بودند امیررضا از تیلور تقلید کرده است. اصلا اینطور نبود و من کاری با تیلور نداشتم و فقط تعداد مدال‌هایم را شمردم. حالا شاید خوشحالی‌ من شبیه کاری بود که تیلور انجام داده بود. من ۶مدال جهانی دارم که آن را نشان دادم.

تصاویری که از مراسم استقبال منتشر شد، نشان می‌داد ماسالی‌ها استقبال پرشکوهی ازت انجام دادند.

واقعا مردم ماسال سنگ تمام گذاشتند، امیدوارم بتوانم جواب محبت‌شان را بدهم. من سعی می‌کنم در مسابقات آینده هم بهترین عملکرد را داشته باشم. مردم ماسال خیلی به من و بابا لطف دارند، یادم است زمانی هم که بابا از مسابقات می‌آمد برایش سنگ تمام می‌گذاشتند، الان هم همان کار را برای من تکرار می‌کنند که واقعا ازشان ممنونم.

معصومی پدر در کشتی گیله‌مردی، صاحب سبک و بسیار نامدار بود، تو هم کشتی محلی گرفته‌ای؟

من کشتی محلی نگرفته‌ام ولی یکی از طرفداران این رشته زیبا هستم و آن را دنبال می‌کنم.

برای کسب دوبنده تیم ملی یک رقیب سرسخت به نام امیرحسین زارع داری، رقابت با او را چطور می‌بینی؟

تمرکز من روی کار خودم است و برای ارتقا و بهتر شدنم تلاش می‌کنم.

خیلی زود و پس از بازگشت از مسابقات جهانی و بدون استراحت در لیگ کشتی گرفتی. مسابقه دادن در این شرایط سخت نبود؟

خیلی سخت بود، هم خستگی مسابقه را داشتم و هم خستگی سفر را ولی تیم به کمکم احتیاج داشت و به‌خاطر همین قبول کردم در نخستین مسابقه دور برگشت کشتی بگیرم. امیدوارم در پایان لیگ تیم ما قهرمان شود تا نتیجه زحمات‌مان را به بهترین نحو بگیریم.

با پدر سر بحث‌های فنی به چالش می‌خورید؟

پدر امیررضا عنواندار جهانی است و سابقه مربیگری در تیم ملی را هم دارد. اما او ترجیح می‌دهد در خانه با هم بحث فنی نکنند. معصومی پسر می‌گوید: «واقعیت این است که اگر بحث فنی بکنیم، آخرش کار به خشونت کشیده می‌شود(باخنده). بابا کمی بداخلاق است و بحث‌های فنی‌ ما خوب تمام نمی‌شود. پدرم همیشه مشوق اصلی من بوده و برایم قوت‌قلب است و من همیشه از او یاد گرفته‌ام.»