فقط این خودروها حریف خطرناکترین جاده‌های ایران هستند

گجت نیوز: در میان هفت نسل خودروهای تویوتا لندکروزر که تا کنون تولید شده برخی فوق‌العاده و برخی دیگر ضعیف‌تر ظاهر شده‌اند. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به تاریخچه این سری شاسی بندهای محبوب ژاپنی.

خانواده تویوتا لندکروزر یکی از ریشه‌دارترین مدل‌های اتومبیل تولیدشده در دنیا هستند که از سال ۱۹۵۵ تا به امروز فروشی بیش از ده میلیون دستگاهی را تجربه کرده و در شمار محبوب‌ترین شاسی بلندهای سرتاسر دنیا به شمار می‌روند. پس از مدت‌ها، سال گذشته تویوتا با ایجاد تغییراتی گسترده در خانواده لند کروزر، مدل‌های ۲۰۲۴ این اتومبیل را رونمایی کرد تا برگ درخشان دیگری را در دفتر این سری شاسی بلندهای افسانه‌ای خود ورق بزند. با این وجود، طی هفتاد سال گذشته، نسل‌های مختلفی از این سری خودروها توسط تویوتا روانه بازار شده و همگی نیز کم و بیش به موفقیت گسترده دست پیدا کرده‌اند.

تمام نسل های تویوتا لندکروزر

سری لندکروزر طی سال‌های عمرش تغییرات متعددی به خود دیده و رفته رفته از یک شاسی بلند آفرودی با کاربری  بعضا نظامی به اتومبیلی لوکس و راحت با آپشن‌ها و امکانات گسترده و مناسب خانواده‌ها تبدیل شده است. در عین حال در این مسیر طولانی، برخی نسل های تویوتا لندکروزر بهتر از سایرین عمل کرده و درخشش بیشتری داشته‌اند. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به تمامی نسل‌های مختلف این شاسی بلند خاطره‌انگیز و هریک را به‌طور خلاصه مرور خواهیم کرد.

J۲۰۰ (۲۰۰۸ – ۲۰۲۱)

شاید انتخاب سری J200 خودروهای تویوتا لندکروزر به عنوان بهترین نسل از این شاسی بلند کمی تعجب‌برانگیز باشد. با این وجود نمی‌توان انکار کرد که برخی مدل‌های این نسل مثل مدل‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۲ و ۲۰۱۹ در شمار بهترین شاسی بلندهایی بوده‌اند که ژاپنی‌ها تا کنون تولید کرده‌اند! همین مساله باعث می‌شود برخی مدل‌های ضعیف‌تر این نسل مثل مدل 2008 که در آن کلید تهویه مطبوع خیلی زود خراب شده و بعضا کل سیستم را از کار می‌انداخت یا مدل 2013 که با مشکل از کار افتادن ناگهانی چراغ‌های جلو روبرو بود را به فراموشی بسپاریم و این نسل را بهترین سری از خودروهای Land Cruiser بنامیم!

سری J200 لندکروزر از پلتفرم مشترکی با لکسوس LX 570 بهره برده و در طول حیاتش دوبار فیس لیفت شد. از جمله پیشرفت‌های بزرگ این نسل در گذر زمان می‌توان به افزوده شدن سیستم تعلیق قدرتمندتر، حسگرهای ایمنی، ایربگ‌ها بیشتر و آپشن‌های لوکس داخل کابین بود که مسیر تبدیل این سری خودروها از شاسی بلندهایی کاربردی به خودروهای لوکس را هموار می‌کردند.

همچنین با وجود آن که تویوتا لندکروزر در کلاس خودروهای لوکس قرار داشت با قیمتی مناسبی هم به بازار عرضه شده بود و این مساله برگ برنده دیگری برای تویوتا به شمار می‌رفت.

J۶۰ و J۷۰ (سال های ۱۹۸۰ – ۱۹۸۹)

دهه هشتاد میلادی را باید دوران درخشش مدل‌های J60 و J70 لندکروزر در دنیا دانست. در این نسل شاسی بلندهای کاربردی و زمخت لندکروزر به‌تدریج به سمت تبدیل شدن به محصولاتی لوکس حرکت کرده و مسیر شگفت‌انگیزی که با سری J200 به تکامل رسید را آغاز نمودند. در نتیجه این حرکت تویوتا، نسل J60 از Land Cruiser به برخی قابلیت‌های لوکس و جذابی مجهز شد که در نسل‌های قبل وجود نداشتند. به‌عنوان مثال سری J60 نخستین خانواده از شاسی بلندهای لندکروزر است که به تهویه مطبوع و گرم‌کن عقب مجهز بود!

در کنار این تغییرات البته لندکروز از عملکرد فنی این شاسی بلند نیز غافل نشده بود؛ چراکه این مدل چه در جاده و چه مسیرهای آفرودی عالی عمل می‌کرد! در این نسل شاهد تعبیه موتورهای توربودیزل 12H-T پاشش مستقیم در سری لندکروزر بودیم که قدرتی 134 اسب بخاری و گشتاوری 314 نیوتن متری را برای شاسی بلند ژاپنی به ارمغان می‌آورد. از طرفی مدل‌های بنزینی این نسل نیز موتورهای توانمندتری دریافت کرده بودند تا پیشرفت‌های آن‌ها علاوه بر ویژگی‌های ظاهری به موتور نیز کشیده شود.

شاید امروزه کمتر کسی نام سری J60 یا J70 لندکروزر را به خاطر داشته باشد؛ اما این سری شاسی بلندها بدون شک در میان بهترین نسل های این سری شاسی بلندهای خاطره‌انگیز جای خواهند گرفت.

J۸۰ (۱۹۹۰ – ۱۹۹۷)

سری J80 تویوتا در دهه 90 میلادی به بازار معرفی شدند. یکی از پیشرفت‌های مهم این نسل در مقایسه با قبل، تغییرات ظاهری گسترده آن‌ها بود که لندکروز را از ظاهر جعبه‌مانند به یک شاسی بلند امروزی‌تر با لبه‌های خمیده تبدیل کرد تا با استانداردهای خودروهای شاسی بلند جوان‌پسند و لوکس بیشتر همراه باشد.

البته این تغییرات ظاهری مانع از درخشش فنی این نسل تویوتا لندکروزر نشد و مدل J80 به‌خوبی قادر بود از پس هر جاده‌ای برآید. در بسیاری مناطق دنیا، سری لندکروزر J80 با سیستم انتقال قدرت چهار چرخ متحرک در اختیار مشتریان قرار می‌گرفت. علاوه بر این، جایگزینی فنرهای صفحه‌ای با فنرهای لوله‌ای در سیستم تعلیق و معرفی ترمزهای ضدقفل نیز در این نسل از خودروهای شاسی بلند تویوتا انجام شد.

البته مدل‌های بنزینی سری J80 از بهترین نمونه‌های تولیدشده توسط این خودروساز فاصله داشت! با این وجود، مدل‌های دیزلی عملکرد خیره‌کننده‌ای داشته و هنوز در شمار برترین نمونه‌هایی هستند که تویوتا تا کنون ساخته! همچنین کابین این مدل هم همچنان مسیر تبدیل شدن به یک شاسی بلند لوکس را طی می‌کرد و ضمن ارائه فضای بیشتر، به صندلی‌های چرمی مجهز شده بود و قابلیت تهویه مطبوع و گرم کردن را نیز به تمامی نقاط کابین ارائه می‌کرد. همچنین در ادامه ارائه قابلیت‌های لوکس، تویوتا همچنین یک یخچال کوچک را نیز در کنسول وسط Land Cruiser J80 تعبیه کرده بود!

J۵۰ و J۵۵ (۱۹۶۷ تا ۱۹۷۹)

سری ‌های J50 و J55 لندکروزر که بین سال‌های 1967 تا 1979 روی خط تولید قرار داشتند، ظاهر کنونی این سری محصولات را برای نخستین بار به مشتریان ارائه کردند. این نسل، به‌طور کلی بیشترین تغییرات را در کل سری لندکروز متحمل شده و تفاوت‌هایی کاملا کلیدی با نسل قبلی خود دارد. تغییرات ظاهری در بدنه و کابین سری J50 در گذر زمان در خانواده لندکروزر باقی ماندند و آن را از یک شاسی بلند عملیاتی به محصولی خانوادگی تبدیل نمودند. تغییرات فضای کابین و جادار بودن آن باعث شده بود که J55 برای نخستین بار در تاریخ برند Land Cruiser به‌عنوان یک شاسی بلند مناسب حمل سرنشین شناخته شود؛ مساله‌ای که از آن زمان تا کنون در هر نسل ارتقا پیدا کرده و اکنون جزو مشخصه‌های بارز سری لندکروزر شده است.

این نسل از خودروهای تویوتا لندکروزر به دوام و استحکام فوق‌العاده بالا معروف بودند. با این وجود همانند بسیاری محصولات دیگر بازار در آن زمان، مصرف انرژی سری‌های J50 و J55 نیز چنگی به دل نمی‌زد. در عین حال در آن زمان کسی باور نمی‌کرد که اتومبیل‌های استثنایی نظیر لندکروزر قابل ارتقا باشند! با این حال، اوضاع خانواده لندکروزر تویوتا رفته رفته بهتر و بهتر شد تا این کمپانی به جایگاه باورنکردنی امروزش دست پیدا کند!

J۴۰ (۱۹۶۰ – ۱۹۶۶)

با وجود نسل های متعدد و پیشرفت‌های زیادی که سری لندکروزر در طول عمر خود با آن‌ها روبرو شده، عمر کلی این سری خودروها را می‌توان به دو بخش عمده تقسیم کرد: پیش از سال ۱۹۶۷ و پس از آن! به‌طور خاص، دو نسلی از این شاسی بلندها که پیش از سال ۱۹۶۷ تولید شدند بیشتر برای عبور از مسیرهای آفرودی طراحی شده بودند؛ در حالیکه در مدل‌های پس از این سال، قابلیت‌های متعدد پیمایش جاده نیز رفته رفته به این خانواده اضافه شد!

سری J40 لندکروزر در مقایسه با مدل‌های بعدی خود بیشتر شبیه به یک وانت بود تا اتومبیل شاسی بلند! این نسل از لندکروزها محصولاتی دو درب با اندازه‌ای اندکی بزرگتر از جیپ CJ به شمار می‌رفتند که در جاده‌های آفرودی عملکردی بسیار خوب داشتند. با این وجود، مشکلات متعدد این نسل، خصوصا در اقلیم‌های مرطوب باعث بدنامی آن در برخی مناطق دنیا شد! به‌عنوان مثال، یکی از بزرگترین شاکیان این نسل از شاسی بلندهای ژاپنی، ارتش ایرلند بود که تعداد زیادی از این خودروها را خریداری کرده؛ اما با مشکلات فراوانی روبرو شده بود!

بد نیست بدانید که سری J40 به‌نوعی تا سال 2001 روی خط تولید قرار داشت که این مساله گویای دوام شگفت‌انگیز این شاسی بلند ژاپنی خاطره‌انگیز است. با این وجود بنا به دلایلی که اشاره شد، سری J40 از جمله نسل های کم‌فروغ‌تر تویوتا لندکروزر به شمار می‌رود. البته نباید فراموش کرد که همین نسل از سری Land Cruiser نقطه شروع آشنایی با این سری شاسی بلند ژاپنی برای بسیار افراد به شمار رفته و از این حیث، فوق‌العاده نوستالژیک به شمار می‌رود.

J۲۰ و J۳۰ (بین سال‌های ۱۹۵۵ – ۱۹۵۹)

نسل اول از سری خودروهای تویوتا لندکروزر طبیعتا آن‌طور که انتظار می‌رود درخشان ظاهر نشده؛ اما آغازگر خانواده محصولاتی به شمار می‌رود که اکنون مورد علاقه میلیون‌ها نفر در سرتاسر دنیا هستند. نسل‌های J20 و J30 لندکروزر که طی سال‌های 1955 تا 1959 تولید شدند به هیچ وجه خودروهای زیبا و خوش‌ساختی نبوده و حتی دوام چندان زیادی هم نداشتند. به همین دلیل کاملا ممکن بود که خانواده شاسی بلندهای تویوتا حتی پیش از این که به عرصه برسد، بازنشسته شود!

طراحی این مدل بسیار شبیه به خودروهای جیپ بود و به‌طور خاص، «تویوتا جیپ BJ» بود که پیش‌تر در سال 1951 به بازار عرضه شده بود. تمامی مدل‌های این خودرو در اوایل حیات آن به‌صورت پیکاپ طراحی شده بودند. با این وجود در ادامه، مدل‌های اتاق‌دار نیز معرفی شدند تا سری لندکروزر ماهیتی شهری‌تر و سرنشین‌محورتر به خود بگیرد.

خانواده J20 لندکروزر از چهار فنر صفحه‌ای برای ارائه رانندگی نرم و روان به سرنشینان استفاده کرده بودند. با این وجود در آن زمان، راحتی رانندگی جزو اولویت‌های تویوتا نبود و به همین دلیل شاهد ارائه سواری خشکی از این خودروها بودیم که پستی و بلندی‌های جاده را عینا به کابین منتقل می‌کرد. از طرف دیگر اما موتور 3.9 لیتری شش سیلندر این مدل لندکروزر، هرچند نسبت به نمونه‌های امروزی کاملا ضعیف و از مد افتاده به نظر می‌رسد، اما با ارائه قدرت 133 اسب بخاری عملکردی قدرتمند و پرتوان ارائه می‌کرد. این نسل از سری Land Cruiser به یک سیستم جعبه دنده سه سرعته مجهز بود.

J۱۰۰ (۱۹۹۸ – ۲۰۰۷)

سری خودروهای J100 لندکروزر که بین سال‌های 1998 تا 2007 تولید می‌شدند احتمالا بدترین نسل از این سری شاسی بلندها به شمار می‌روند! در این نسل از خودروهای لندکروزر شاهد بیشتری اعتراضات و مشکلات فنی در این محصولات بودیم. مدل 2005 این نسل مشکلاتی اساسی در سیستم انتقال قدرت داشت و حتی در برخی شرایط دود آبی از اگزوز آن خارج می‌شد! علاوه بر این، مدل 2000 این اتومبیل نیز مشکلات عمده‌ای در بخش ترمز، سیستم انتقال قدرت و شاسی داشت که ضربه بزرگی به اعتبار تویوتا و برند لندکروزر وارد کرد.

البته این دسته مشکلات تنها در برخی مدل‌های این نسل قابل مشاهده است؛ چراکه بعضی دیگر از محصولات این نسل عملکرد فنی عالی ارائه می‌کرده‌اند. به‌عنوان مثال، مدل 2002 در مقایسه با سایر نسل‌ها کمترین مشکلات را داشته و با ارائه قابلیت‌های امنیتی و رفاهی برجسته، محصولی بسیار باکیفیت و ارزشمند به شمار می‌رفت. این مدل از نسل J100 لندکروزر با استفاده از حسگرهای محیطی، به‌صورت فعال از سرنشینان در تصادفات منجر به پشتک زدن خودرو محافظت کرده و حتی قابلیت رانندگی در شب را نیز به رانندگان ارائه می‌داد. در این قابلیت، تصویری سیاه و سفید از جاده به کمک پروژکتورهای مادون قرمز و دوربین CCD روی شیشه مقابل راننده قرار می‌گرفت که مسیریابی در تاریکی شب را برای او ساده‌تر می‌کرد.

با این توضیحات، علیرغم آن که نسل J100 از شاسی بلندهای تویوتا لندکروزر اساسا ضعیف‌ترین نسل آن به شمار می‌رود، اما همچنان بخش بزرگی از پیشرفت‌های این اتومبیل‌ها در همین نسل رخ داده است. بد نیست بدانید نسل J100 در سال 2006 یک بار فیس لیفت شد.