سندرم تونل کارپال در بارداری و راه‌های درمان آن
سندرم تونل کارپل در بارداری شایع است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که مایعات در بافت‌های مچ دست تجمع می‌کنند. این تورم، اعصاب مدیان را تحت فشار قرار می‌دهد که به دست و انگشتان شما می‌رسد و باعث سوزن سوزن شدن و بی حسی می‌شود. همچنین ممکن است متوجه شوید گرفتن چیز‌ها و حرکت انگشتان دشوار شده است.
وب‌سایت اوما - ریحانه مقدم: اگر در بارداری دچار درد، سوزن سوزن شدن و بی حسی دست شوید، احتمالاً مبتلا به سندرم تونل کارپال (CTS) شده اید.
سندرم تونل کارپال در بارداری
سندرم تونل کارپال در بارداری شایع است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که مایعات در بافت‌های مچ دست تجمع می‌کنند. این تورم، اعصاب مدیان را تحت فشار قرار می‌دهد که به دست و انگشتان شما می‌رسد و باعث سوزن سوزن شدن و بی حسی می‌شود. همچنین ممکن است متوجه شوید گرفتن چیز‌ها و حرکت انگشتان دشوار شده است.
سندرم کارپال معمولاً در سه ماهه دوم یا سه ماهه سوم اتفاق می‌افتد. اگر در یک بارداری مبتلا به سندرم کارپال شوید، احتمالاً در بارداری‌های بعدی نیز دچار آن می‌شوید. سندرم کارپال همچنین می‌تواند در روز‌های پس از تولد نوزاد ادامه یابد یا توسعه یابد.
اگرچه سندرم کارپال تمام دست را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما در دست غالب و در انگشتان اول و وسط بیشتر تاثیرگذار است. هنگامی که صبح از خواب بیدار می‌شوید، دستتان بیشتر درد میکند، زیرا در طول شب دستان شما پیچ خورده است.
اگر خانواده شما سابقه ابتلا به این بیماری را داشته باشد و شما در کمر، گردن یا شانه‌های خود مشکل داشته باشید، احتمالاً دچار سندرم کارپال خواهید شد.
عصب مدیان قبل از حرکت روی بازوی شما، از قفسه سینه عبور میکند؛ بنابراین مشکل قبلی در این منطقه مانند آسیب دیدگی به استخوان ترقوه یا آسیب ویپلش گردن باعث افزایش احتمال ابتلا به سندرم کارپال می‌شود. اگر در بارداری افزایش وزن زیادی داشته باشید، احتمال ابتلا به سندرم کارپال بیشتر خواهد شد. سندرم کارپال با وجود علائم زیر اتفاق می‌افتد:
- بیش از یک کودک باردار هستید
- قبل از بارداری اضافه وزن داشته اید
- سینه‌های شما در دوران بارداری بسیار بزرگ شده است
- همه این‌ها فشار بیشتری روی شانه‌ها، دنده‌ها و بازو‌ها وارد میکند.
سندرم کارپال ناراحت کننده است، اما معمولاً بیماری جدی نیست و معمولاً سه ماه بعد از زایمان بهبود می‌یابد. تا آن زمان، سطح هورمون و مایعات بدن به حالت طبیعی برمی گردد.
چگونه می‌توان از درد و بی حسی دست جلوگیری کرد؟
سعی کنید رژیم غذایی متعادل داشته باشید تا وزن مناسب کسب کنید. مصرف نمک، قند و چربی را کاهش دهید. مقدار زیادی آب بنوشید و حداقل روزانه پنج وعده میوه و سبزیجات میل کنید. خوردن غذا‌های غنی از ویتامین ب ۶ می‌تواند به تقویت سیستم عصبی سالم کمک کند. منابع این ویتامین عبارتند از:
- تخمه آفتابگردان و کنجد
- سبزیجات سبز تیره مانند کلم بروکلی
- سیر
- فندق
- گوشت بدون چربی، مانند گوشت گوساله و بره
- آووکادو
- ماهی روغنی و سفید مانند ماهی قزل آلا و کاد
پیش از مصرف مکمل ویتامین ب با پزشک یا ماما مشورت کنید تا روش مصرف را برای شما توضیح بدهد.
چگونه می‌توان درد سندرم تونل کارپال را کاهش داد؟
از ماما بخواهید آتل دستی برای طول شب به شما بدهد. آتل‌ها از پیچ خوردن دست در هنگام خواب جلوگیری میکند. می‌توانید دستان خود را در آب یخ قرار دهید یا از کیسه نخود فرنگی منجمد استفاده کنید تا درد روی مچ دست کاهش یابد. برای کمک به حرکت مایع اضافی، انگشتان و مچ دست خود را به آرامی ورزش دهید و دست خود را بالا ببرید.
همچنین می‌توانید برگ‌های کلم سبز یا سفید را روی مچ دست خود قرار دهید تا مایعات اضافی را بیرون بکشد و تورم را کاهش دهد. برگ‌ها را باید تمیز کرد، اما نباید شستشو دهید. همچنین بهتر است برگ‌ها را در یخچال قرار دهید، اما در فریزر قرار ندهید.
برگ‌ها را دور مچ خود بپیچید تا فشرده شود. بگذارید بمانند تا مرطوب شوند، سپس آن‌ها را با برگ‌های تازه جایگزین کنید تا درد کاهش یابد.
۱. ورزش
مچ یک دست را با دست دیگر بگیرید و با حرکت دایره‌ای آن را ماساژ دهید. این حرکت گرفتگی را کاهش داده و باعث جریان مایعات می‌شود. دست و بازو را به آرامی بکشید. سعی کنید حرکاتی که دردناک باشد انجام ندهید، زیرا برخی از کشش‌ها می‌تواند درد سندرم کارپال را بدتر کند. می‌توانید در طول شب دستان خود را روی لبه تخت آویزان کنید تا مانع از پیچ خوردن دستان در طول شب شود.
۲. ماساژ
از همسر خود بخواهید به آرامی دست و مچ دست شما را به سمت زیر بغل، و سپس شانه ها، گردن و قسمت فوقانی پشت ماساژ دهد.
۳. طب سوزنی و طب فشاری
طب سوزنی ممکن است به کاهش درد سندرم تونل کارپال کمک کند. یک مطالعه نشان می‌دهد طب سوزنی بیشتر از آتل دست در طول شب باعث کاهش درد دست می‌شود.
یا می‌توانید طب فشاری را امتحان کنید. فشار را در فواصل منظم به قسمت داخلی مچ دست (پریکارد ۶) وارد کنید. اگر هر دو دست شما درد میکند، نمی‌توانید خودتان طب فشار انجام دهید، بنابراین از فردی دیگر بخواهید این کار را برای شما انجام بدهد.
برای یافتن نقطه پریکارد شش:
- به اندازه عرض سه انگشت از محل اتصال بین دست و مچ خود اندازه بگیرید.
- این نقطه را به آرامی فشار بدهید. این نقطه احتمالاً محل قرارگیری سگک ساعت است.
- این نقطه را به مدت ۱۰ ثانیه محکم فشار دهید.
- این کار را سه بار تکرار کنید و همین کار را روی مچ دست دیگر خود انجام دهید.
۴. آروماتراپی
روغن‌های ضروری مانند سرو و لیمو می‌توانند به عنوان یک کمپرس برای کاهش تورم استفاده شوند. دو قطره از هر روغن ضروری را به آب گرم یا خنک اضافه کنید و یک پارچه را در آن خیس کنید. پارچه خیس شده را دور مچ دست خود بپیچید.
استفاده از روغن سرو کوهی در دوران بارداری امن نیست، اما با وجودی که برای کاهش تورم استفاده می‌شود، بر کلیه‌های شما اثر می‌گذارد.
۵. درمان‌های گیاهی
نوشیدن چای بابونه به کاهش التهاب کمک میکند. با این حال، بیش از یک فنجان در شب ننوشید. اگرچه چای بابونه به خوابیدن کمک میکند، اما نوشیدن بیش از حد می‌تواند تأثیر متضادی داشته باشد و شما را بیدار نگه دارد. در صورت ضرورت چای بابونه در بارداری مصرف شود.
۶. استخوان درمانی
استخوان درمانی، و عمل مرتبط با کایروپراکتیک با هدف تراز عضلات، استخوانها، مفاصل و رباط‌ها انجام می‌شود. استخوان درمانی می‌تواند به تسکین درد گردن و شانه کمک کند. این روش درمانی به نوبه خود باعث کاهش فشار در مچ، دست و انگشتان می‌شود.
۷. انعکاس درمانی یا رفلکسولوژی
رفلکسولوژی بر اساس این اصل کار میکند که پای شما نقشه‌ای از بدن شما را نشان می‌دهد. هیچ مدرک محکمی در مورد اثربخشی آن وجود ندارد، اما می‌تواند یک درمان دلپذیر و آرامش بخش باشد. می‌توانید خودتان رفلکسولوژی را امتحان کنید: این روش را امتحان کنید:
- به قسمت فوقانی کف پا، همان طرفی که دست تحت تأثیر سندرم تونل کارپال قرار گرفته است، نگاه کنید.
- یک خط عمودی که از پایه انگشت چهارم به سمت پایین می‌آید را تصور کنید. طول این خط را در حدود ۲ سانتی متر لمس کنید تا به حساس‌ترین نقطه برسید.
- مرکز این نقطه حساس را محکم فشار دهید. اگر نمی‌توانید به راحتی به این نقطه برسید، از فردی دیگر کمک بخواهید. از فشار مداوم استفاده کنید تا حساسیت پراکنده شود.
- این روند را چهار یا پنج بار تکرار کنید تا زمانی که حساسیت نقطه‌ای که فشار می‌دهید کاهش یابد.
ارسال نظر