درخشش فرشته در دسته دختران؛ پرواز با عشق نوید

برترین‌ها: فیلم دسته دختران دومین فیلم بلند منیر قیدی است که روایتی از قصه زنان جنگ و صبوری‌ها و مقاومت‌های آن‌هاست. منیر قیدی که پیش از این، فیلم ویلایی‌ها را در کارنامه خود داشته، مجدد تصمیم گرفته تا اثری دیگر با محوریت جنگ و مقاوت تولید کند. هرچند این فیلم منتقدان راضی نکرد اما بازی «فرشته حسینی» در این فیلم به‌شدت موردتوجه قرار گرفت.

فرشته حسینی درباره «دسته دختران» در نشست رسانه‌ای فیلم گفت: در این فیلم همه تلاش ما، ترسیم چهره زشت جنگ بود و امیدوارم موفق عمل کرده باشیم.او درباره این‌که تا چه میزان برای بازی در این فیلم با زنان افغانستان که سالهاست شاهد جنگ و درگیری هستند، احساس نزدیکی کرده است، گفت: «من کاراکتر آرامی دارم و این شخصیت بسیار از من دور بود اما با تصاویری که از جنگ در کشورم می‌بینم، احساس همذات‌پنداری با نقش داشتم و از ته دل کار می‌کردم.»

حسینی هم چنین درباره حضور خود در این فیلم و سختی بازی در سکانس عاشقانه گفت: هر کاری می کردم نمی‌توانستم آن سکانس عاشقانه را در «دسته دختران» بازی کنم، کارگردان گفت فقط به عشق خودت و نوید فکر کن.

سام بهشتی در این باره نوشت: از اولين حضورش در سينماي ايران ثابت كرد كه عيارش در بازيگري و جنس حضور و نوع نگاهش در انتخاب شخصيت هايي كه قرار است ايفاگر نقش هايش باشد، خاص است. از آغاز در فيلم «رفتن» برادران محمودي ثابت كرد كه توانايي هاي منحصر به فردي دارد و رفته رفته در انتخاب هايش هوشمندانه پيش رفت، در سونامي در نقش يك دختر امروزي ظاهر شد و در سريال "قورباغه" وجوه ديگري از استعدادهايش را تصوير كرد. اما اوج اين توانا بودن را در فيلم «دسته دختران» كامل مي كند.

كاراكتر «سيمين» در فيلم منير قيدي براي بازيگري كه آن مقطع تاريخي و واقعيت جنگ را نچشيده است يك چالش جدي و سخت محسوب مي شود. نقش روي كاغد؛ دختري كه از خانواده اش مي گذرد تا بتواند سهم خود را همانند مردان سرزمينش در جريان هولناكي همانند جنگ نه تنها براي او بلكه براي هر بازيگري يك اتفاق بزرگ است، اما براي باور پذير شدن و اجراي اين شخصيت بايد يك درك جدي و نبوغ مستمر وجود داشته باشد. فرشته حسيني در مقام بازيگر جواب اين اعتماد را به درستي مي دهد و با تكيه بر خلاقيت فردي نقش را فهم مي كند و از پس شخصيت بر مي آيد، حضور او در روند روايت قصه دو فصل متفاوت دارد، فصل اول دختري سركش و پر شور است كه مي خواد به دژ برسد و سهم خود را ادا كند و تلاش مي كند و در فصل دوم شخصيت پردازي؛ به فروپاشي ( زدن موهايش كه زيبايي يك زن است) مي رسد و از خودش عبور مي كند تا به هدفش برسد.

فرشته حسيني اين نقش سخت و ملتهب را به طرز ماهرانه اي ايفا مي كند و اين دگرگوني در جزئيات و ظرافت بازي اش از ابتدا تا انتهاي قصه شكل مي دهد و يك لحظه جاودانه در بازيگري اش دارد( اشاره به سكانس دو نفره با حسين سليماني كه چفيه اش را از سر باز مي كند) كه به شدت مهم است و اوج تكامل بازي او در اين فيلم است. فرشته حسيني ثابت كرد كه بازيگر توانايي است و نويد تولد يك ستاره در اين سن و سال را مي دهد. او در اين نقش يكي از شانس هاي اصلي سيمرغ مكمل زن است كه نبايد ناديده گرفته شود.

حسین لامعی درباره بازی «فرشته حسینی» نوشت: از غیرمنتظره‌ترین بازی‌های جشنواره تا بدین‌جا، بازی او در «دسته‌ی دختران» است. بازی‌ای که هم تحسین منتقدان را برانگیخت، هم ستایش سینه‌فیل‌ها را. فرشته حسینی، در جدی‌ترین و پررنگِ نقش سینمایی‌اش، بازی‌اش به‌حدّی درست و گیراست؛ که از همه بازیگران فیلم، بیشتر جلوه می‌کند. بازیگری که اینجا، «دوربین» دوستش دارد و مخاطب، دوست می‌دارد که او را مستمر، به روی پرده بنگرد. شاید به این دلیل که در چهره و خطوطِ حسّی‌اش، و حتی در جنس بیان و لحنِ کلام و «نگاهش»، شبیه به بازیگرِ دیگری نیست. کاملا اورجینال...