چند روایت باورنکردنی از اتفاقات برخی مهمانی‌های ایرانی!

متاسفانه بعد از هزاران سال که از غار نشینی انسان و اجتماعی شدنش میگذره هنوز خیلی ها ابتدائی ترین الفبای مهمان داری و رفتن و آمدن را بلد نیستن.

بالاخره هر کسی یه عیبی داره.....
صدها مهمونی خوب و عالی رفتی چندتا هم اینجوری...
برای تنوع هم بد نیس.... خاطره میشه
اگه خیلی آزار دهنده نباشه

واقعاچقدرتلخ تلخ تلخ وقتی سنگ روی یخ میشی بابات بی احترامی بشه

خیلی از حساب کتابهای موقت گذرین فرقی رو آینده نداره
اونچه میمونه این خاطراته
گاهی شرایط میزبان فرق میکنه اینم باید دید

جالب بود...

جالب از این اتفاقها در مهمانی ها زیاده

باجناق شیرازی من برای جبران پذیرایی مفصلی که تو پاگشاشون طی یک هفته‌ای که اومدن تهران ازشون داشتیم ما رو به شیراز دعوت کرد. تو سرمای عید یه بخاری بود که اونم تو اتاق خواب خودشون بود و ما با یه بچه یه ساله بدون بخاری. صبحونه فقط نون خشک بود که باید میزدیم تو یه استکان شیر. عید بود ولی تو خونه شون نه میوه پیدا میشد نه آجیل و شیرینی. به بهانه اینکه هوا سرده یکبار هم ما رو نبردن شیراز و تخت جمشید رو بگردیم. سرگل تمام سوء رفتاراشون هم طلای خواهر خانمم گم شده بود و با بدرفتاری و تهدید به پیگیری از طریق پلیس داشتن جلوی ما دنبال طلا میگشتن که با پیدا شدن طلا ما دیگه از اون جهنم فرار کردیم و الان ۱۵ ساله که اسمشون رو هم نبردیم. اینا رو که گفتم ۵ درصد بدرفتاری هاشون هم نبود ولی دیگه جاش نیست که عنوان کنم. فقط همین بس که خونواده م با شنیدن اسم شیراز حالشون خراب میشه. صدالبته که عزیزان شیرازی مهمون نوازن و تاج سر. ولی شاید یک در یک میلیون اینجوریه که قسمت ما شد.

از ای اتفاقها زیاده میز چیده شده هنوز تمام غذا ها اورده نشده وصحبخانه نیامده سر میز تعدادی شروع به خوردن وکشیدن غذا کردند

مثل اینکه ایرانیا همیشه هم مهمون نواز ترین مردم کره زمین نیستن

سلام اگه شما یکبار مجبور بودین بی احترامی میزبان رو تحمل کنید من که یه پسر کوچیک بودم همراه سه خواهرم و مادرم مجبور بودیم سال ها نهایت بی حرمتی و خود جهنم رو از اقوام پدرمون و حتی مادرمون تحمل کنیم ، چون مادرمون همسر دوم پدر بود و هرگز ما بطور رسمی در خانواده پذیرفته نشدیم با اینکه بابامون خیلی قلدر بود و کسی قدرت مخالفت باهاش رو نداشت بچه ها و خود زن اول هم که با تمام قوا و بصورت شیطانی آزارو اذیت و بی احترامی میکردن و ما بزور باید خونه ی همه میرفتیم و ادای ادمای خوشحال رو در میاوردیم در حالی که پدرمون منکر این همه رفتار جنایتکارانه میشد یعنی حتی باورش نمیشد و یا دوست نداشت قبول کنه دست بزن و اوج خشونت خودش حیرت آور بود، چیزهایی رو دیدیم که خیلی سخت و تحقیر آمیز بود و به قول خواهرم ما قیامت رو تجربه کردیم که هیچ کسی تو این دنیا ندیده بزرگتر که شدیم با هر دو خانواده ی پدرو مادر کاملا قطع ارتباط کردیم جوری که بابامون حریفمون نشد، ولی زمان قاضیه و در نهایت این ما بودیم که موفق شدیم زندگیمون رو بسازیم البته چه اثرات مخربی تو روح و روانمون داشت ، پدرمون رو خدا رحمت کنه ولی چه کرد با ما .

بیاین اهواز اوفففففف بهترین جایی ک. رفتمو انگار واقعاخونمون بود اهواز بود عجیب غریب مردمش مهمون نوازن
جوری ک احترامتومیزارن خجالت میکشی بعدم تواهواز ک بری واسه خودتم‌نمیزارن خرج کنی نمیزاره دست توجیبت ببری بدمیدونن خیلیم صمیمی وشوخن ی بار دوبارو۱۰بارم ن هروقت رفتم ازبار قبلی بهتربودرفتارشون.
درودبرایرانم درودبرملتم همه ایران سرای من است.

ما یه رفیق هم خوابگاهی داشتیم اصفهانی بودتابستون اومد شمال منم دعوتش کردم خونمون.با اینکه ماشین نداشتم همه جابردم دورش دادم از دریا جنگل روستاهای شمال خلاصه همه جا .یه دوست گرگانی دیگه هم کلی براش سنگ تموم گذاشت.بعد مارو دعوت کرد خونه آش اصفهان.فقط یه روز یه وعده غذای درست وحسابی داده.هیج جای دیدنی با ما نیومد همه جا بقول خودش همین که برامون اسنپ میگرفت یعنی کلی کار کرده. برای غذا هم میگفت برین فلان رستوران غذاش خوبه .یه بار هم با ما اومد بیرون یکهو گفت دوستاش زنگ زدن جایی دورهمی هست من برم دورهمی.بدتر از همه یه روز مارو برد ویلای برادرش که هنوز کامل نشده بود.جلوی روی ما خاک‌ها با جارو کنار زدن یه زیلو پهن کردن ما نشستیم.ما چیزی از دست ندادیم شمال همیشه قشنگه اصفهان شهر قشنگیه ولی برای ما شمالیها فقط یه بار جذابیت داره. دوباره برام زنگ زد که با خانواده اومدیم شمال تو بیا پیش ما ببینیمت منم پیچوندمش اصلا هم دیگه خبرشو نگرفتم

بله کاملا حق با شماست. خدا خودش به بهترین شکل جزای خیر و شر انسان ها رو میده. خیلی متاسف شدم از خوندن سرگذشتتون. امیدوارم بقیه عمر شما و خواهران گرامی سرشار از اتفاقات خوب باشه 😔