نکاتی از قانون کار درخصوص ماه رمضان

 ایلنا: کارگران اغذیه‌فروشی‌ها، رستوران‌ها و کافه‌ها در ماه رمضان بر اساس عرف و روال ممکن است هر ساله کاهش ساعات کاری یا اعطای مرخصی استحقاقی سالانه همراه با تعطیلی در کارگاه در این ماه را لحاظ کرده باشد. بنابراین شرایط مذبور عرف کارگاه تلقی می‌شود و باید مواردی که قانون کار در خصوص عرف کارگاه تصریح کرده، در آن رعایت شود. 

بر اساس ماده ۲۶ قانون کار؛ هر نوع تغییر عمده در شرایط کار که برخلاف عرف معمول کارگاه و یا محل کار باشد پس از اعلام موافقت کتبی اداره کار و امور اجتماعی محل، قابل اجراست. در صورت بروز اختلاف، رای هیات حل اختلاف قطعی و لازم‌الاجرا است. 

لازم به ذکر است که کاهش ساعات کاری در ماه رمضان الزامی برای کارفرما ندارد. اما اگر در کارگاهی کاهش ساعات کاری یا بن خواروبار رمضان عرف کارگاه بوده و به صورت روال پرداخت می‌شد، تغییر آن بدون موافقت کارگاه ممکن نیست. 

در عین‌حال در ماه رمضان کارفرما باید ماده ۱۵۰ قانون کار را نیز اجرا کند. بر این اساس، کلیه کارفرمایان مشمول این قانون مکلفند در کارگاه، محل مناسب برای ادای فریضه نماز ایجاد نمایند و نیز در ایام ماه مبارک رمضان برای تعظیم شعایر مذهبی و رعایت حال روزه داران باید شرایط و ساعات کار را با همکاری انجمن اسلامی و شورای اسلامی کار و یا سایر نمایندگان قانونی کارگران طوری تنظیم  نمایند که اوقات کار مانع فریضه روزه نباشد. همچنین مدتی از اوقات کار را برای ادای فریضه نماز و صرف افطار یا سحری، اختصاص دهند.