معرفی یکی از کاری‌ترین اتوبوس‌های ایران

اسب بخار: اتوبوس‌ها یکی از مهمترین وسایل حمل و نقل عمومی در سطح شهر ها محسوب می شوند. خودروهایی که تا قبل از آمدن مترو نقش اصلی جابجایی جمعی را در سطح شهر بر عهده داشته و حتی پس از آمدن مترو نیز همچنان بر روی کار باقی ماندند.  

در ایران نیز از همان اوایل همه گیر شدن خودرو، اتوبوس ها هم وارد شدند تا رفته رفته جای خود را میان مردم باز کردند. در دهه های اخیر اما اتوبوسی وارد ایران شد که تا همین حالا هم همچنان در بسیاری از شهرهای کشورمان در حال فعالیت است. 

اتوبوس رنو اریسباس آگورا (Irisbus Agora) نام این محصول حمل و نقل عمومی است که یکی از مسن ترین اعضای سازمان اتوبوسرانی کشور بوده و گویا قرار نیست فعلا با آن خداحافظی کنیم. اما این اتوبوس متولد چه سالی بوده و برای کجاست؟

رنو ایریسباس برای اولین بار توسط این برند شناخته شده فرانسوی در سال ۱۹۹۵ میلادی رونمایی شد. ایریس تا سال ۲۰۰۵ در اروپا و کشورهای دیگر تولید و عرضه می شد تا اینکه از خط تولید کنار رفت.  

اتوبوس اریسباس آگورا نه تنها توسط رنو بلکه توسط برندهای مطرح دیگری همچون ایویکو و آسترا هم تولید می شد. این اتوبوس در سال ۲۰۰۵ به دلیل پاس نکردن استانداردهای اروپا به پایان خط رسید و جای خود را به محصولات بروزتر داد. البته که از زمان معرفی تا پایان عمرش چند بار هم فیس لیفت شد تا کمی جلوه های بصری آن بهبود پیدا کند.  

این اتوبوس از نظر مشخصات فنی هم با دو موتور مختلف از رنو و ایویکو به تولید رسید. موتور دیزلی رنو بر روی این اتوبوس ۲۴۹ اسب بخار قدرت و موتور ایویکو ۲۵۰ تا ۲۸۰ اسب بخار قدرت را تولید میکرد. ضمن اینکه گیربکس رایج آن هم به صورت اتوماتیک ۳ سرعته و با ۴ سرعته بود.  

اتوبوس شهری رنو در ایران اما راه خود را گویی بهتر پیدا کرد! درست مانند محصولاتی همچون پراید که تا سالها قصد رهایی بازار را نداشت این اتوبوس هم در بازار ایران ماندگار شد. البته با اینکه شرکت مونتاژ کننده در سال های قبل این اتوبوس را از خط مونتاژ کنار گذاشت اما سازمان اتوبوسرانی همچنان پایبند به عشق این اتوبوس بوده است!

اتوبوس رنو ایریسباس توسط شهاب خودرو در اوایل دهه ۸۰ شمسی به ایران پا گذاشت و خیلی زود توسط شهرداری و سازمان اتوبوسرانی وارد سیستم حمل و نقل عمومی ایران شد. این اتوبوس همانطور که اشاره کردیم با برند رنو وارد کشور شد و به خدمت رسانی مشغول گردید. 

متاسفانه همچنان شاهد این هستیم که با وجود گذشت نزدیک به سه دهه از تولد این اتوبوس همچنان سازمان اتوبوسرانی در شهرهای مختلف کشورمان با وجود پتانسیل های زیاد همچنان دست از سر این اتوبوس برنداشته و همچنان در حال کار کشیدن از این پیرمرد خسته هستند. اتفاق منفی که بسیار به آلوده شدن هوای شهر ها کمک کرده و مستقیما برای سلامت مردم یک نقطه بد و منفی است.