فرشته کریمی، بهترین بازیکن فوتسال آسیا

هفته نامه همشهری جوان - سینا حیدریان: فرشته کریمی بعد از بازی فینال فوتسال قهرمانی آسیا هم جام قهرمانی را بالای سر برد، هم جایزه بهترین بازیکن مسابقات را گرفت و تنها جیزی که باعث شد هت تریک افتخاراتش ناقص بماند، فاصله یک گله او با عنوان خانم گل مسابقات بود هر چند که خودش اعتقاد دارد فوتسال را جور دیگری دوست دارد و به خاطر هیچ کدام اینها نیست که سختی های فوتسال را تحمل می کند.

شاید پستی که سردار آزمون در اینستاگرامش درباره بهترین فوتسالیست آسیا گذاشته، بهترین توصیف درباره اش باشد: «مسی ایرانی».


حالا مسی ایرانی و دار و دسته اش بهترین جواب را به لبخندها و تمسخرها دادند. اینکه رویای فرشته کریمی و هم تیمی هایش که برای خیلی از ما دست نیافتنی بود چطور به بار نشسته و به جای فوتبال مردان که حق خیلی ها را در خودش قورت می دهدو نم هم پس نمی دهد، این دختران طلایی ایران بودند که حسرت قهرمان شدن در آسیا را از دل مان شستند.

این روزها که خیلی معروف شده اید، کسی از شما امضا نگرفته است؟

- نه، در ایران پیش نیامده ولی در مسابقات جهانی چند باری پیش آمده که امضا بخواهند. هم به خاطر حجاب، هم به خاطر اینکه معمولا توقع ندارند خانم های ایرانی اینقدر خوب بازی کنند و شگفت زده می شوند.

قبل از اینکه به مالزی بروید واقعا فکر می کردید با جام قهرمانی به ایران برگردید؟

- در همین یکی دو روزی که به ایران برگشته ایم، آنقدر زنگ زده اند و از این گفته اند که قهرمانی ما شگفت زده شان کرده است که خودمان هم باورمان شده کسی شانسی برای قهرمانی ما در نظر نگرفته بود. آن اوایل هم که فوتسال را شروع کرده بودم، وقتی از فوتبال بازی کردنم می گفتم، خیلی ها باور نمی کردند و می گفتند مگر دخترها هم فوتبال بازی می کنند.

شاید خیلی ها تصور کنند حالا که با جام برگشته ایم، داریم ادعا می کنیم به قصد قهرمانی راهی مسابقات شده بودیم اما همه ما قبل از سفر به مالزی هم قسم شدیم که با مدال طلا به ایران برگردیم. خدا را شکر به هدفی که داشتیم هم رسیدیم و واقعا از شکست بیزار بودیم.

با اینکه در همه بازی های تورنمنت عملکرد خوبی داشتید و از تیم های روبروی تان سر بودید اما برد ژاپن برای مردم ایران لذت دیگری داشت؟

- سخت ترین بازی ما مقابل ژاپن بود. به آمارهای بعد از بازی هم اگر دقت کنید، می بینید در مالکیت توپ و ایجاد موقعیت و کرنر و چیزهای دیگر، ژاپنی ها از ما سرتر بودند اما بعد از گلی که زدیم، آنها را کنترل کردیم. به هر حال بازی مقابل ژاپن در فینال همیشه کار سختی است؛ به خصوص اینکه ما در فینال مسابقات سالنی با همین تیم روبروی ژاپن شکست خورده بودیم. آنقدر آن شکست برایمان گران تمام شده بود و بچه ها بعد از باخت اشک ریخته بودند که این بار متحد شده بودیم که شکست شان دهیم. آنقدر از دوم شدن و شکست، خاطره بد داشتیم که با تمام وجود جلوی ژاپنی ها بازی کردیم و خدا را شکر قهرمان شدیم.


این روزها لقب با ارزش ترین بازیکن مسابقات را به دست آورده ای و همه تو را به عنوان ستاره مسابقات می شناسند، چه حسی از این همه شهرت و مورد توجه بودن داری؟

- این توجهات برای هیچ کس ناخوشایند نیست و قبول دارم، چون من گل فینال را زدم از بقیه هم تیمی هایم بیشتر مورد توجه مردم بوده ام اما سهم من در قهرمانی به اندازه تک تک بازیکنان دیگر است. ما یک سال و نیم در اردوهای تیم ملی کنار هم تمرین و بازی کرده ایم و به معنای واقعی یک تیم هستیم. همه بازیکنان ما در قهرمانی نقش و سهم یکسانی داشتند اما واقعا در بازی فینال باید از فرزانه توسلی هم یاد کنیم چون بازی پخش نشد، کسی گلری او را ندید اما آنقدر توپ از ژاپنی ها گرفت و شوت های سنگین شان را دفع کرد که قهرمانی برای مان آسان تر شد. در بازی فینال خیلی زود به گل رسیدیم و همین باعث شد ژاپنی ها تا آخرین لحظه ها برای جبران گل خورده روی دروازه ما فشار بیاورند. به علاوه اینکه سارا شیربیگی هم تاثیر زیادی در گلی که در فینال زدم داشت و واقعا بدون ادعا می گویم همه ما سهم مان در این قهرمانی یک اندازه بود.

نیلوفر اردلان، کاپیتان تیم برای استقبال تان به فرودگاه آماده بود؟

- همین که کاپیتان تیم به خاطر ما به فرودگاه آمده بود، نشان می داد چقدر به تیم وابسته بوده است. در فرودگاه وقتی ما را دید، کلی اشک ریخت. ما همه تلاش مان را کردیم که حداقل با این قهرمانی او را خوشحال کنیم. با این حال مطمئنم اگر نیلوفر در این تورنمنت حضور داشت، حالا لقب بهترین بازیکن برای او بود. گذشته از اینها وقتی مالزی بودم، نیلوفر برایم کاری کرد که هیچ وقت فراموش اش نمی کنم.

ما در زمان بازی ها زیاد گوشی موبایل دست مان نیست و شب ها یکی دو ساعت بیشتر فرصت کار کردن با آن را نداریم. یک شب رفتم صفحه ام در اینستاگرام را چک کنم که متوجه شدم در عربستان چه فاجعه ای اتفاق افتاده است. پدر و مادر من هم در عربستان بودند و وقتی تعداد کشته ها را فهمیدم، نفسم بند آمده بود.

می دانستم اگر به خواهرهایم در تهران زنگ بزنم، حتی اگر اتفاقی افتاده باشد به من نمی گویند. چون سیم کارت نداشتم با همین اپلیکیشن های اینترنتی با نیلوفر حرف زدم و جریان را برایش تعریف کردم. نیلوفر هم جلو من زنگ زد به پدر و مادرم و وقتی صدایشان را از آن طرف خط شنیدم، ضربان قلبم آرام شد. همه این داستان نیم ساعت هم طول نکشید اما داشتم دیوانه می شدم.


نگاه خارجی های حاضر در مسابقات به عملکرد شما چطور بود؟

- همه توجه ویژه ای به ما داشتند و نگاه ها کاملا مثبت بود. بسیاری از تیم ها و مسئولان برگزاری بازی ها بعد از هر بازی با ما عکس می گرفتند. مالزی که میزبان بود، بازی تیمش را مقابل ما از تلویزیون خودشان پخش نکرد. دلیل شان هم جالب بود. می گفتند وقتی شما با این حجاب بازی می کنید، ما نمی دانیم به خاطر پوشش بازیکنان مان چه واکنشی از سمت مردم خواهیم دید. مخصوصا اینکه مالزی هم جشن خوبی برای بازی فینال تدارک دیده بود و م در مراسم اهدای جام واقعا احساس بزرگی کردیم.

به اینکه شرایطتان بهتر شود و بیشتر به فوتسال و فوتبال بانوان توجه کنند امیدوار هستید؟

- اینکه آرزوی قلبی ماست و امیدواریم واقعا مسئولان بیشتر از چیزی که الان هست به فوتبال و فوتسال بانوان کمک و توجه کنند. حتی بچه های تیم ملی هم از نظر مالی واقعا در مضیقه هستند و درآمد همه ما فقط از فوتسال است. با این حال مبلغ قراردادهای مان آنقدر پایین است که امیدوارم حداقل بخش کوچکی از پول فوتبال مردان وارد حوزه ما هم بشود. امسال من در باشگاه دانشگاه آزاد بازی می کنم و واقعا هیچ مشکلی از نظر پرداخت مبلغ ندارم اما قراردادم آنقدری نیست که جوابگوی زندگی حرفه ای و این چیزها باشد.

هیچ وقت شده از انتخاب فوتسال پشیمان شده باشی؟

- نه واقعا، فوتسال برای من یک عشق است که با آن زندگی می کنم. به جز این قهرمانی، کلی عنوان دیگر هم همراه تیم ملی به دست آورده ایم اما هیچ وقت از پاداش خبری نبوده است ولی با همه اینها از انگیزه درونی ام برای فوتسال هیچ وقت کم نمی شود.


پرسپولیسی ها قبل از دربی تهدید می کنند که اگر پول نگیریم، بازی نمی کنیم ولی ما خانم ها یک بار هم نشده که به خاطر همان قراردادهای جزیی که پولش را هم نمی گیریم، تهدید به بازی نکردن و اعتصاب کنیم. ما خانم ها عاشق فوتسال هستیم و با همین امکاناتی که داریم، پنجمی دنیا را هم به دست آورده ایم.

پیشنهادی برای بازی در باشگاه های خارجی و لژیونر شدن داشته ای؟

- یک بار یک باشگاه روسیه ای پیشنهادی داده بود. فکر می کنم یکی دو سال پیش بود. قرار بود نامه رسمی به فدراسیون فوتبال بزنند برای جذب من اما چند باری که از فدراسیون فوتبال پیگیری کردم، ظاهرا شرایط و پیشنهاد خیلی خوبی نداشتند.