سيدني لومت، در ۸۶ سالگي درگذشت

«لسلي گيمبل»، دختر سيدني لومت به نيويورک تايمز اعلام كرد، اين كارگردان سرشناس سينماي جهان پس از مدت‌ها ابتلا به سرطان خون در سن ۸۶ سالگي در منهتن درگذشت.

«سيدني لومت» كه بيش از پنج دهه در عرصه هاليوود حضور فعالي داشت، پنج‌بار نامزد جايزه اسكار شد، اما هرگز موفق به كسب اين عنوان معتبر نشد. هرچند در سال ۲۰۰۵ آكادمي اسكار جايزه يك عمر دستاورد سينمايي را به او اعطا كرد.

سيدني لومت در سال ۱۹۵۷ براي اولين فيلم بلند خود با نام «۱۲ مرد خشمگين» نامزد جايزه اسكار بهترين كارگرداني شد و پس از آن با فيلم‌هاي «بعدازظهر سگي»، «شبکه» و «حکم دادگاه» بارديگر نامزد اسکار بهترين کارگرداني شد و براي فيلم «شاهزاده شهر» نيز نامزد اسکار بهترين فيلم‌نامه اقتباسي شد.

«سفر روز طولاني به شب»، «تپه»، «سمسار»، «نوارهاي آندرسن»، «سرپيکو»، «جنايت در قطار سريع‌السير شرق»، «اسب»، «قدرت» و آخرين فيلم‌اش «پيش از آنکه شيطان بداند مرده‌اي» از آثار برجسته كارنامه سينمايي لومت هستند.

لومت نيز مانند «وودي آلن» و «مارتين اسکورسيزي» علاقه فراواني به ساخت آثارش در خيابان‌هاي نيويورك داشت و در بيشتر فيلم‌هايش اين احساس به چشم مي‌خورد.

سيدني لومت توانايي خاصي در بازي گرفتن از بازيگران سرشناس داشت و هنرپيشه‌هاي معروفي چون «کاترين هپ‌بورن»، «مارلون براندو» و «هنري فوندا» براي فيلم‌هاي او نامزد و برنده جايزه اسكار شدند.

وي متولد ۱۹۲۴ در فيلادلفيا از پدري بازيگر بود كه در چهار سالگي به‌روي صحنه تئاتر رفت و در دهه ۵۰ كارگرداني مجموعه‌هاي تلويزيوني را آغاز كرد.

دوران سربازي لومت هم‌زمان با جنگ دوم جهاني بود و پس از آن نمايش‌هايي خود را خارج از برادوي به‌روي صحنه برد.

اولين فيلم بلند لومت درام دادگاهي «۱۲ مرد خشمگين» بود که سال ۱۹۵۷ ساخته شد. اين فيلم با بازي «هنري فوندا» اولين نامزدي اسکار بهترين کارگرداني را براي او به‌همراه داشت. اين فيلم در بخش بهترين فيلم و فيلم‌نامه اقتباسي هم نامزد اسکار شد.

وي در سال ۱۹۶۰ در فيلم «فراري» که اقتباسي از نمايش‌نامه تنسي ويليامز بود با «مارلون براندو» همكاري کرد و پس از آن در سال ۱۹۶۲ «سفر روز طولاني به شب» با بازي «هپ‌بورن» را كه بازهم يك اثر اقتباسي از يک نمايش‌نامه بود را ساخت.

فيلم‌هاي لومت در دهه ۶۰ بيشتر رنگ‌وبوي سياسي داشتند؛ ازجمله «تپه» با موضوع جنگ جهاني دوم، «Fail-Safe» با بازي «هنري فوندا» و «سمسار».

فيلم «سرپيکو» با بازي «آل پاچينو» كه در آن افسر اداره پليس نيويورک برابر فساد نيروي پليس مي‌ايستد يکي از آثار برجسته كارنامه سيدني لومت است. اين فيلم نامزدي جايزه اسکار را براي آل پاچينو به‌همراه آورد.

او در سال ۱۹۷۵ بارديگر با آل پاچينو همکاري کرد و اين بار در فيلم «بعدازظهر سگي» كه براساس داستان واقعي از يک سرقت نافرجام بانک ساخته شد. اين فيلم برنده جايزه اسکار بهترين فيلم‌نامه شد و در پنج بخش ديگر هم نامزد بود.

فيلم بعدي لومت، «شبکه» بود که از کمدي‌هاي موفق او محسوب مي‌شد و برنده چهار جايزه اسکار شد و شش نامزدي ديگر را هم به‌دست آورد. لومت در سال ۱۹۷۸ فيلم «جادوگر»‌ را با بازي مايکل جکسون براسا نمايش‌نامه‌اي موزيکال ساخت.

او سال ۱۹۸۱ فيلم پليسي «شاهزاده شهر» را مقابل دوربين برد. لومت در سال ۱۹۸۳ با فيلم «حکم دادگاه» و نقش‌آفريني «پل نيومن» نامزد پنج جايزه اسکار شد.

«شب منهتن» ديگر فيلم لومت با موضوع فساد پليس بود كه چندان موفق نبود. او سال ۲۰۰۷ در سن ۸۳ سالگي درام «پيش از آنکه شيطان بداند مرده‌اي» را با بازي «فيليپ سيمور هافمن» ساخت كه بسيار مورد استقبال منتقدين قرار گرفت.

سيدني لومت در سال ۱۹۵۷ جايزه خرس طلاي جشنواره برلين را براي «۱۲ مرد خشمگين» گرفت و در سال ۱۹۷۷ جايزه بهرتين كارگرداني گلدن گلوب را براي شبكه به‌دست آورد.

منبع : ايسنا