همه یاغی های ناموفق استقلال - پرسپولیسی

مجله تماشاگر: شاید بتوان از انتقال محسن مسلمان به پرسپولیس به عنوان مهم ترین انتقال نیم فصل لیگ برتر نام برد اما این نقل و انتقالات دو چهره ویژه داشت؛ مهرداد اولادی و فرزاد حاتمی. این دو بازیکن که پیش از این سابقه حضور در تیم رقیب را داشتند به جمع بازیکنانی پیوستند که جلوی نامشان عبارت سرخابی حک خواهد شد. حاتمی در حالی به پرسپولیس پیوست که این فصل در فولاد نیمکت نشین بود. اولادی هم که بعد از جدایی از ملوان و پیوستنش به پرسپولیس دو فصلی است که با روزهای اوج خود فاصله شدیدی دارد. مهاجمان جدید سرخابی ها اگرچه به شکل غیرمستقیم رنگ عوض کردند اما همین موضوع باعث شد تا نگاهی کنیم به بازیکنانی که با حضور در اردوگاه رقیب احیا شده یا این حضور باعث از دست دادن اعتبار و محبوبیت سابقشان شده است.

یاغی یا خائن؟

اگرچه داریوش مصطفوی در سال 1349 اولین یاغی سرخابی های پایتخت لقب گرفت و به خاطر رفاقتی که با همایون بهزادی داشت به این تیم پیوست و بعد از او اکبر افتخاری هافبک استقلال هم راه پرسپولیس را در پیش گرفت اما این دو انتقال هیچ وقت مانند پیوستن جواد الله وردی به اردوگاه رقیب سروصدا به پا نکرد. ا...وردی که در داربی معروف سال 52 که به مهمترین کری پرسپولیسی ها تاکنون تبدیل شده از سوی مدیریت باشگاه به عنوان خائن معرفی شد و در همان رختکن هم اعلام کرد می خواهد به پرسپولیس برود. اتفاقی که بالاخره بعد از 5 ماه دوندگی برای گرفتن رضایتنامه از خسروانی مدیر باشگاه محقق شد. اگرچه اولین یاغی پر سروصدا بعد از پیوستن به پرسپولیس هیچ گاه در دربی شکست را تجربه نکرداما بعد از گذشت 40 سال هنوز ا...وردی درخصوص اتفاقات آن دربی جواب پس می دهد و انگ خیانت همچنان بر پیشانی مردی است که چند بازی هم برای این اتهام چشمانش اشک آلود شده است.

سرخابی ترین بازیکن


استقلالی ها که تا اینجای کار سه بازیکن خود رادر لباس تیم رقیب قرمزپوش دیده بودند در سال ۵۹ باز هم زخمی تازه خوردند و این بار غلام فتح آبادی به جمع پرسپولیسی ها پیوست تا به مدت ۶ سال به یکی از مهاجمان ثابت و تاثیرگذار این تیم تبدیل شود و در قهرمانی های چندگانه این تیم همراه علی پروین نقش تعیین کننده ای داشته باشد. فتح آبادی که به یکی از بازیکنان محبوب پرسپولیس تبدیل شده بود و جایگاه خود را هم میان استقلالی ها از دست داده بود هوای تیم سابق به سرش زد و بار دیگر آبی پوش شد تا بلکه خاطرات حضورش در پرسپولیس را برای آبی ها پاک کند اما او در پایان دوران بازی خود برای حضور در پرسپولیس باز هم پیغام فرستاد که این بار سلطان قرمزها سفت و سخت مقابل قرمزپوش شدن او ایستاد. جسارت فتح آبادی در فضای دهه ۶۰ و شکستن چندباره تابوی عوض کردن پیراهن میان دو باشگاه سرخابی باعث شد که او تا امروز هیچ گاه میان معادلات پیشکسوتاتن دو تیم جایی نداشته باشد. شاید اگر او با پیراهن پرسپولیس از فوتبال خداحافظی می کرد می شد او را یکی از موفق ترین انتقالاتس رخابی ها نامید.

بازوبندی که همه چیز شاهرخ را گرفت


شاهرخ بیانی بازیکن محبوب آبی ها که مدعی کاپیتانی استقلال بود وقتی با مراغه چیان سر بازوبند این تیم به مشکل خورد از این تیم جدا شد تا بعد از یک سال بیرون نشستن بالاخره در سال ۶۵ با پیراهن پرسپولیس برابر استقلال به میدان برود. بیانی که چهره ویژه دربی سال ۶۵ بود با دو بار گلزنی برابر استقلال در پیروزی ۳- صفر پرسپولیس سال تلخی را برای هواداران سینه چاک سابقش رقم زد اما اتفاقاتی که بعدها برای شاهرخ افتاد باعث شد تا او برای یک عمر پشیمان شود از حضور در پرسپولیس و گلزنی برای این تیم در دربی. بیانی که بعدها مورد غضب پروین قرار گرفت مجبور شد تا در سال ۶۷ و در پایان دوران بازی خود به استقلال بازگردد اما هیچ گاه برای استقلال نه آن بازیکن تاثیرگذار شد و نه محبوبیت از دست رفته خود را به دست آورد. بیانی که یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ استقلال است بهترین سال های فوتبالی اش را به خاطر حضور در پرسپولیس از دست داد و تا همین امروز هم هیچگاه نتوانست در میان پیشکسوتان استقلال چهره تاثیرگذاری باشد و طی این سال ها مجبور شده تا بارها برای حضورش در پرسپولیس جوابگوی هواداران استقلال باشد.

عقابی که قرار نبود تا این حد محبوب شود


احمدرضا عابدزاده مهمترین انتقال غیرمستقیم تاریخ سرخابی های پایتخت است. دروازه بانی که طی سال های پایانی دهه ۶۰ در استقلال اوج گرفته بود و با این تیم در مرداد ماه سال ۷۰ به قهرمانی در جام باشگاه های آسیا و جام باشگاه های تهران هم رسیده بود بعد از اختلافی که با مسئولان استقلال پیدا کرد به سپاهان اصفهان رفت اما مصدومیتی که در بازی با تایوان برای او رخ داد باعث شد تا امیر عابدینی از فرصت استفاده کند و با پرداخت هزینه های درمان او و فرستادن او به آلمان مقدمات حضور او در پرسپولیس را فراهم کند. عابدزاده که مصدومیت شدید او باعث شده تا بهزاد غلامپور گلر شماره یک تیم ملی شود بعد از درمان به پرسپولیس بازگشت و دی دی ماه سال ۷۳ هم در آن دربی معروف برابر استقلال قرار گرفت. عابدزاده که البته در زمان حضور در استقلال هم محبوب بود. بعد از حضور در پرسپولیس باز هم گلر شماره یک تیم ملی شد و بعد از دو سال حضور در این تیم، سال ها کاپیتان این تیم بود. شاید استقلالی ها هیچ گاه گمان نمی کردند که با از دست دادن عابدزاده در واقع قید محبوبترین بازیکن تاریخ ایران را می زنند.

نامجو در مسیر عقاب

ستاره بی چون و چرای استقلال در دهه ۶۰ که به دلیل بدقولی علی پروین در دادن موتور هوندا در سال ۶۴ به استقلال پیوسته بود بعد از قهرمانی با استقلال در جام باشگاه های آسیا به قطر رفت و بعد از بازگشت از قطر این بار پاس را انتخاب کردو در برابر پیشنهاد وسوسه انگیز کشاورز هم نتوانست دوام بیاورد و به این تیم پیوست، اما داستان پیوستن او به پرسپولیس دقیقا مانند عابدزاده بود. عابدینی این بار هم به سراغ هافبک خوش تکنیک و سابق آبی ها رفت و با فرستادن او به اروپا برای درمان، نامجو را هم پرسپولیسی کرد اما نامجو هیچ گاه نتوانست درخشش خود در لباس آبی را برای سرخ ها نیز تکرار کند. هر چند او در سال پایانی حضورش در پرسپولیس با دعوت والدیر ویرا در بازی برابر ژاپن در مرحله پلی آف جام جهانی و در غیاب کریم باقری محروم به میدان رفت و در بازی با استرالیا هم جزو تیم حماسه ساز ملبورن بود.

اولین پانک آبی ها

استقلالی ها که تا پایان دهه ۷۰ شاهد کوچ ستاره های خود به تیم رقیب بودند و در سال های ابتدایی دهه ۷۰ و اواخر دهه ۶۰ امیر موسوی نیا و سعید عزیزیان و البته محمود کلهری که از پاس به پرسپولیس آمد را هم سرخپوش شده می دیدند با مدیرعامل شدن فتح الله زاده کم کم به فکر انتقام گیری از سرخ ها افتادند. اولین گزینه آنها بهزاد داداش زاده هافبک شمالی پرسپولیس بود که با گلزنی در دربی معروف سال ۷۳ حسابی بین پرسپولیسی ها محبوب شده بود اما خدمت سربازی داداش زاده و حضور او در پیام و ذوب آهن باعث دوری او از پرسپولیس شد اما با بازگشت پروین به پرسپولیس در سال ۷۷ داداش زاده هم قصد بازگشت به خانه را داشت اما علی پروین او را نخواست تا او هم از سر لج فصل بعد به استقلال برود. داداش زاده در فصلی که استقلال با سکوموروخوف و منصور پورحیدری نتایج خوبی نمی گرفت یکی از بازیکنان موثر استقلال بود اما حضور او در استقلال حتی کوتاهتر از پرسپولیس بود.

داغی که هنوز تازه است


مهدی سرطلایی عنوانی بود که پرسپولیسی ها برای تشویق مدافع محبوب خود از آن استفاده می کردند. بازیکنی که طی ۴ سال حضورش در پرسپولیس بعد از احمد عابدزاده محبوبترین بازیکن این تیم محسوب می شد و با ۴ گلی که در دربی برای این تیم به ثمر رساند حسابی چهره منفوری بین هواداران استقلال شده بود به دلیل اختلاف با علی پروین و البته مسائل مالی طی جنجالی ترین انتقال تاریخ فوتبال ایران راهی استقلال شدتا هوادارانی که هنوز هم دوستش داشتندانگشت به دهان راهی ورزشگاه کارگران شوند تا یکی به آنها بگوید که این خبر دروغ است اما مدافعی که همین چند هفته قبل با گلزنی برابر ایرسوتر عدد ۴ را برای کری خواندن نشان استقلالی ها داده بود تا صاحب اوریجینال نماد امروز استقلالی ها باشد برابر پیشنهاد ۱۵۰ میلیون تومانی فتح الله زاده که رکوردی عجیب در آن سال ها محسوب می شد طاقت نیاورد و راهی استقلال شد تا همین جای کار هم برای استقلالی ها کافی بود اما هاشمی نسب با گلی که در اولین دربی به پرسپولیس زد به قول خودش داغی روی دل هواداران پرسپولیس گذاشت تا مرهمی باشد بر زخمی که از کتک خوردن مادرش توسط هواداران پرسپولیس در کرج بر روح او مانده بود. هاشمی نسب که در پرسپولیس حتی دربی ۹ نفره با پرسپولیس را هم بدون شکست پشت سر گذاشته بود در استقلال هرگز آن مدافع گلزن نبود و بعد از قهرمانی با این تیم در اولین فصل حضورش بعد از اتمام قراردادش از استقلال جدا شد و راهی پاس شد تا با این تیم هم قهرمانی در لیگ را تجربه کند. هاشمی نسب اگر در پرسپولیس می ماند به یک اسطوره در این تیم تبدیل می شد اما او آسایش خانواده اش را به این عناوین ترجیح داد و هرگز هم از این انتخاب پشیمان نشد. دعوت او به تیم پیشکسوتان پرسپولیس و هو شدن او توسط هواداران نشان داد داغ پرسپولیسی ها هنوز تازه است.

محبوبیتی که به حراج رفت

در سال پایانی حضورش در استقلال با افت محسوسی مواجه شده بود. امیر قلعه نویی هم اعتقادش به بازی او را از دست داده بود. همین موضوع باعث شد تا مدافع محبوب آبی ها صید محمد حسن انصاری فرد شود که می خواست با جذب او خود را محبوب هواداران پرسپولیس کند. کمتر کسی به موفقیت نیکبخت در پرسپولیس امیدوار بود اما دنیزلی با تغییر پست نیکبخت و بردن او به خط حمله این بازیکن را احیا کرد تا او به مهاجمی گلزن در پرسپولیس تبدیل شود. نیکبخت که بعد از پرسپولیسی شدن از اصالت قرمز خود از بچگی گفته بود بعد از گلزنی به استقلال در دربی برگشت سال ۸۵ به شدت اظهار خوشحالی کرد. او که ۳ سال تقریبا موفق را با پرسپولیس گذراند. در این تیم به محبوبیت خوبی هم دست پیدا کرد اما حواشی زیاد بازیکن خوش چهره ای که زیادی درگیر همین چهره اش بود او را ابتدا از تیم ملی و سپس از پرسپولیس دور کرد.


نیکبخت که یک دوری در تیم های لیگ برتری مانند استیل آذین، داماش و پیکان زد و در حالی که بارها از علاقه اش برای بازگشت به پرسپولیس گفته بود و یکی دو بار هم به این خواسته خود نزدیک شده بود دوباره با قراردادی ۲۰۰ میلیونی راهی استقلال شد و مدعی شد استقلال خانه او بود. نیکبخت که این روزها محبوب هیچ یک از سرخابی ها نیست این قابلیت را دارد تا باز هم رنگ پیراهن خود را از آبی به قرمز عوض کند. البته به شرطی که فرصتی باشد.

تغییر رنگ با کوله باری از بخیه

انصاریان که از او به عنوان پسر سلطان یاد می شد بعد از پروژه پروین زدایی انصاری فرد از این تیم کنار گذاشته شد تا مدافع متعصب پرسپولیس با کوله باری از بخیه و البته بعد از مشورت با پروین راهی استقلال شود. اگرچه باور این موضوع برای پرسپولیسی ها سخت بود اما به هر حال او یک بازیکن مازاد بود که در استقلال هم سعی کرد با زدن چند گل از روی نقطه پنالتی محبوب هواداران این تیم شود. اتفاقی که هرگز رخ نداد تا او هم کم کم از سطح اول فوتبال محو شود. البته استقلالی ها به جز او در این فصل علی علیزاده را هم به خدمت گرفتند تا به نوعی نیمکت این تیم را اشغال کند. بازیکنی که مهمترین تاثیرش را در دربی سال ۸۷ گذاشت و با خطای هند عمد در دقیقه ۹۵ پرسپولیس را از شکست در دقایق پایانی نجات داد.


آخرین باغی

محمد قاضی آخرین یاغی است که به شکل مستقیم تغییر رنگ داد. قاضی که در پرسپولیس و بعد از مصدومیت خود به بازیکنی نیمکت نشین تبدیل شده بود با انتقال به استقلال سعی کرد تا انتقام نیمکت نشینی خود در این تیم را از قرمزها بگیرد. اگرچه قاضی در استقلال به مهاجمی ثابت تبدیل شده و بازی تاثیرگذاری در این تیم ارئه می دهد اما او هم تا به اینجای کار آمار گلزنی خوبی از خود به جای نگذاشته.


سرنوشت نافرجام یاغی های بدلی

به این لیست می توان بازیکنانی مانند سید عباسی، محمدرضا مهدوی، میثم بائو، فراز فاطمی و مهدی شیری که بعد از حضور در تیمی غیر از استقلال پرسپولیسی شده و یا محمد محمدی و پژمان نوری و فرزاد آشوبی که عکس این مسیر را طی کردند هم اضافه کرد. نگاهی به سرنوشت این بازیکنان که به شکل غیرمستقیم تغییر رنگ دادند نشان می دهد که هیچ کدام به مهره ای ثابت در تیم های خود تبدیل نشدند و شاید تنها یک فصل توانستند مهره فیکس تیم های خود لقب بگیرند. شاید تنها استثنا در این میان مهرداد پولادی باشد که بعد از حضور در پرسپولیس به بازیکن ثابت این تیم و البته تیم ملی بدل شد. هر چند مصدومیت، او را هم فعلا از ترکیب دو تیم دور کرده است.