طنز؛ انتخابات ریاست جمهوری در کشورهای مختلف

ماهنامه خط خطی - مجید دواچی:

۱. آمریکای لاتین

نظامیان حاکم بعد از پانزده سال تن به برگزاری انتخابات می دهند. انتخابات برگزار می شود و رئیس جمهور منتخب راهی کاخ ریاست جمهوری می شود. او وقتی دفتر کارش را باز می کند، ستوان سومی را می بیند که روی صندلی اش نشسته پاهایش را روی میز انداخته و در حال سیگار کشیدن است. رئیس جمهور، قبل از این که بپرسد شما کی هستید بازداشت و تیرباران می شود. ستوان سوم فوق الذکر پانزده سال بعد در حالی که ژنرال چهار ستاره شده و هم زمان آلزایمر و پارکینسون گرفته است، به برگزاری انتخابات رضایت می دهد.

۲. چین

مردمی که عضو حزب نیستند در مزارع و کارخانه ها مشغول کارند. مردمی که عضو حزب هستند مرخصی ساعتی می گیرند و در انتخابات شرکت می کنند. آنها از بین ۵۱۰۰ نفر کاندیدای معرفی شده، ۵۰۰۰ نفر را برای عضویت در کنگره مرکزی حزب انتخاب می کنند. این نمایندگان از بین سه نامزد معرفی شده برای پست ریاست جمهوری دو نفر را انتخاب می کنند. این دو نفر با هم چونگ چه چانگ (چیزی شبیه شیر یا خط) می کنند و یکی رئیس جمهور و دیگری دبیرکل حزب می شود. مردمی که عضو حزب نیستند خیابان ها را چراغانی می کنند و مردمی که عضو حزب اند مرخصی ساعتی می گیرند و در مراسم جشن حزب شرکت می کنند.

۳. کره شمالی

کلمه انتخابات ۳۶ سال پیش به صورت کاملا اتفاقی به ذهن یکی از کارگران خطور کرد. او که توسط همسرش به سرویس اطلاعاتی لو داده شده بود، در عرض ۳۵ ثانیه توسط دادگاه انقلابی خلق محکوم به اعدام شد. وقتی او را جلو توپ ضدهوایی گذاشتند، یکی از مشاوران رهبر بزرگ گفت قربان حیف از مهمات جنگی که خرج این خائن به خلق شود، لذا او را طعمه سگ های گرسنه هار کردند. بعد از آن تاریخ هیچ واژه ای جز میهن و پیشوای بزرگ به ذهن هیچ کس خطور نکرد.

۴. انگلستان

چون نظام حکومتی این کشور مشروطه سلطنتی است، امکان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری وجود ندارد. به جای آن، هر سال رفراندوم جدایی اسکاتلند برگزار می شود. مردم جزیره چون روی ایرلند تعصب خاصی دارند، برایش رفراندم جدایی برگزار نمی کنند و عوضش ارتش جمهوری خواه ایرلند را خلع سلاح می کنند تا با شین فن مذاکره کنند.

۵. جزایر ترینیداد و توباگو، کومور شرقی و سایر نقاط ناشناخته جهان

هزینه اولین و آخ۰رین انتخابات ریاست جمهوری در این کشورها توسط یکی از روسای جمهور سابق ایران پرداخت شد. چون نام برده دیگر در رأس قدرت نیست و نفت هم خیلی ارزان تر شده است، امکان این حاتم بخشی ها فراهم نیست و در این کشورها نیز انتخابات دیگری برگزار نشده است و همان رئیس جمهور انتخاب شده به کار خود ادامه می دهد. البته یکی دوتا از این جزایر به علت گرمایش زمین و بالا آمدن سطح اقیانوس ها از صفحه گیتی محو شده اند ولی آن رئیس جمهور سابق ایران قول داده است در صورت بازگشت به قدرت مجددا هزینه انتخابات آنها را تامین کند.

۶. ترکیه

چون ریاست جمهوری یک مقام تشریفاتی است و تا همین چندی قبل رئیس جمهور توسط پارلمان انتخاب می شد، کسی اهمیت چندانی برای رئیس جمهور و نحوه انتخابش قائل نبود. اردوغان که از بدو طفولیت به شدت به این موضوع حساس بود، رفراندومی در این خصوص برگزار کرد تا کسی دیگر نتواند نسبت به این قضیه حساس نباشد. البته چون برگزاری انتخابات ریاست جمهوری کلی خرج و هزینه روی دست مملکت می گذارد، او خودش را رئیس جمهور مادام العمر کشور خواهد کرد تا به اقتصاد مملکت کمک کند و تلافی نپیوستن به اتحادیه اروپا درآید.

۷. آمریکا

بعد از یک سال انتخابات درون حزبی، بالاخره کاندیدای دو حزب دمکرات و جمهوری خواه مشخص می شود. همیشه خدا هم یک نفر سومی به اسم نامزد مستقل وجود دارد که فلسفه وجودی اش مانند آپاندیس در هاله ای از ابهام است. انتخابات برگزار می شود و یکی از نامزدهای دو حزب اصلی واجد اکثرت مطلق آرا می شود. نامزد برگزیده در حال چیدن چمدان خود و نقل مکان به کاخ سفید است که از رادیو می شنود چون آرای الکترالش کمتر بوده است، رقیبش الان در کاخ سفید در حال ادای مراسم تحلیف است.

او بسیار عصبانی می شود و چیزی شبیه sun of a beach (خورشید ساحل!) ادا می کند. عصبانیت او و هوادارانش سه روز دوام می آورد و روز چهارم همه پی کار و زندگی می روند و انگار نه انگار که خانی آمده و خانی رفته است. اما مردانی در سرزمین پارس تا انتخابات بعدی آمریکا درباره سیستم انتخاباتی این کشور و این که چطور شد که این طور شد بحث می کنند. محل برگزاری این مباحث عموما تاکسی های پایتخت است.

۸. کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس

به علت طبیعت خشک و بیابانی این مناطق هر چند مردم این سرزمین ها در تلویزیون برف را دیده اند ولی خودشان آن را از نزدیک مشاهده نکرده اند. دقیقا به همین دلیل با آن که از کلفت فیلیپینی یا کارگر هندی خود درباره انتخابات چیزهایی شنیده اند ولی نمی دانند انتخابات و یا رئیس جمهور دقیقا چه شکلی است. البته چون پترودلار هست، غمی هم نیست. با پول حتی می شود میزبانی جام جهانی را هم تصاحب کرد، باقی چیزها که رقمی نیستند.

۹. ایران

چون تفریحات سالم در این کشور یا کم است یا پر هزینه، مردم چهار سال انتظار می کشند تا موعد نام نویسی از کاندیداهای ریاست جمهوری فرا رسد. بعد با شناسنامه هجوم می برند وزارت کشور، دو روز در صف انتظار می مانند و وقتی رسیدند پای باجه مربوطه، با شناسنامه های خود عکس سلفی می گیرند و کلی بهشان خوش می گذرد. اگر قیافه جالب توجهی داشته باشند، به جای سلفی، خبرنگاران از آنها عکس می گیرند و بیشتر بهشان خوش می گذرد.

۱۰. کشورهای قحطی زده در آفریقا

چون یکی دو بار صندوق های رأی توسط مردم قحطی زده به تصور این که کمک های بشردوستانه است خورده شد، دیگر انتخاباتی در این کشورها برگزار نمی شود. نظامیان حاکم همچنان حاکم هستند و هر چهار سال یک بار با کودتا یا جنگ داخلی جای خود را با رقبا عوض می کنند. هدف از انتخابات نیز دقیقا همین جابجایی قدرت است که خوشبختانه در این کشورها صورت می گیرد و غمی نیست جز شکم خالی.