فیلم: کاندیداهای عجیب ریاست جمهوری (۳)
از مجموع ۶۸۶ کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، چهل تن شناخته شده بودند و از این میزان، بیش از انگشتان دو دست در قواره تن پوش ریاست جمهوری این مملکت ۷۷ میلیونی نبودند و سایرین، گروه‌هایی از مردم بودند که از خلأ موجود در قانون اساسی استفاده کردند و با حضور در محل نام‌نویسی، حتی بعضاً بیش از برخی چهرههای شناخته شده در معرض توجه قرار گرفتند؛ این وضع اما باید در ادوار آتی ادامه داشته باشد؟
تابناک: از مجموع ۶۸۶ کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، چهل تن شناخته شده بودند و از این میزان، بیش از انگشتان دو دست در قواره تن پوش ریاست جمهوری این مملکت ۷۷ میلیونی نبودند و سایرین، گروه‌هایی از مردم بودند که از خلأ موجود در قانون اساسی استفاده کردند و با حضور در محل نام‌نویسی، حتی بعضاً بیش از برخی چهرههای شناخته شده در معرض توجه قرار گرفتند؛ این وضع اما باید در ادوار آتی ادامه داشته باشد؟
اصول ۱۱۳، ۱۱۴ و ۱۱۵ به عنوان مهمترین بخش از اصول مرتبط با ریاست جمهوری در قانونی اساسی کشورمان، همواره چالش برانگیز بوده و یکی از دلایلی که لزوم بازنگری در برخی مواد از قانون اساسی را ضروری می‌سازد، کلی‌گویی در همین مواد و ارائه نکردن تعاریف دقیق‌تر است که مشخصاً به عدم تأمل مکفی برای تدوین قانونی جامع در آغاز نگارش قانون اساسی می‌تواند بازگردد یا به واسطه آن که تجربه ریاست جمهوری در ایران بی‌سابقه بوده، بسیاری از رویدادها، غیرقابل پیش بینی و طراحی قانونی بوده است.
نوع نوشتار این قوانین در موارد متعددی چالش برانگیز شده؛ اما چالش برانگیزترین آنها به اصل ۱۱۵ باز‌می‌گردد که در آن تنها آورده شده است: «رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد: ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور» و مرجع تأیید صلاحیت‌ها نیز شورای نگهبان ذکر شده است.
بنابراین، هر شخصی با ارائه عکس و اصل و کپی شناسنامه، می‌تواند در انتخابات ریاست جمهوری نام‌نویسی کند و این مسأله به عنوان نقطه قوت مردم سالاری در نظر گرفته شد اما از چهار دور پیش شرایط عجیبی برای انتخابات ریاست جمهوری پیش آمد و تعداد چهره‌هایی که از فضای سیاسی و حتی اجتماعی کشور پرت بودند و برای دیده شدن به سالن نام‌نویسی وزارت کشور می‌آمدند، افزایش یافت و در واقع فضا به سمتی رفت که نام‌نویسی برای ریاست جمهوری کشورمان به یک برنامه کمدی تبدیل شد.
گویا، فضای کنونی هرچند همین فضای آزاد سیاسی را در کشور به تصویر می‌کشد، در مجموع برای چهره سیاسی کشور مناسب نیست و بی شک اگر قرار باشد روزی به فکر اصلاح قانون اساسی فعلی بود، یکی از اصلی‌ترین قوانینی که نیازمند تغییر است، همین مواد از قانون اساسی است و از این حیث انتظار می‌رود چنین مسأله کلیدی به سال‌های دور موکول نشود.
این مسأله از این حیث نیز با اهمیت است که بسیاری از رسانه‌های بیگانه با استناد بر عدد محدود تأییدصلاحیت‌ها در مقابل شمار نام‌نویسی کنندگان که یک رقم کاذب و متأثر از خلأ قانونی، چنین تبلیغ می‌کنند که اتفاقاً آزادی لازم نیست و مخاطب انگلیسی زبان نیز که از واقعیت ماجرا خبر ندارد، با مقایسه این دو عدد، استدلال مذکور را می‌پذیرد که در واقع سوءاستفاده از آگاهی ناقص مخاطب غیرایرانی است.
درباره کاندیداهای اینچنینی که در دوره اخیر نام‌نویسی کردند، مستندی تهیه کردیم که در چهار بخش تقدیمتان می‌کند. در بخش سوم از این مستند، که امروز می‌بینید، با برنامه‌های فرهنگی، اقتصادی، سیاست خارجی و همچنین ترکیب کابینه این گروه از کاندیداها آشنا می‌شوید؛ برنامه‌هایی که با جدیت بیان می‌شود و به نظر می‌رسد این کاندیداهای نه چندان جدی، حضورشان را در این دوره از انتخابات بیش از اندازه جدی گرفته بودند! جالب این که در کابینه این اشخاص، چهرههای مطرح سیاسی حضور داشتند که این نامزدها می‌گفتند تاکنون یک بار هم آنها را از نزدیک ندیده اند!
شاید این مستند بتواند در تسریع تصحیح این قانون کارساز شود؛ قانونی که همچون دیگر قوانین به مرور زمان، با آزمون و خطا و مشخص شدن نقاط ضعف و قوت، نیازمند اصلاحاتی محدود یا گسترده است و الزامات چنین اصلاحاتی در وقت مقرر جنبه عملی پررنگی خواهد یافت. هم‌اکنون بخش سوم از مستند «دموکراسی روی پوست خربزه» را ـ که دو بخش پیشین‌آن به نمایش درآمد ـ ببینید.
فیلم: کاندیداهای عجیب ریاست جمهوری (۱)
فیلم: کاندیداهای عجیب ریاست جمهوری (۲)
اصول ۱۱۳، ۱۱۴ و ۱۱۵ به عنوان مهمترین بخش از اصول مرتبط با ریاست جمهوری در قانونی اساسی کشورمان، همواره چالش برانگیز بوده و یکی از دلایلی که لزوم بازنگری در برخی مواد از قانون اساسی را ضروری می‌سازد، کلی‌گویی در همین مواد و ارائه نکردن تعاریف دقیق‌تر است که مشخصاً به عدم تأمل مکفی برای تدوین قانونی جامع در آغاز نگارش قانون اساسی می‌تواند بازگردد یا به واسطه آن که تجربه ریاست جمهوری در ایران بی‌سابقه بوده، بسیاری از رویدادها، غیرقابل پیش بینی و طراحی قانونی بوده است.
نوع نوشتار این قوانین در موارد متعددی چالش برانگیز شده؛ اما چالش برانگیزترین آنها به اصل ۱۱۵ باز‌می‌گردد که در آن تنها آورده شده است: «رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد: ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور» و مرجع تأیید صلاحیت‌ها نیز شورای نگهبان ذکر شده است.
بنابراین، هر شخصی با ارائه عکس و اصل و کپی شناسنامه، می‌تواند در انتخابات ریاست جمهوری نام‌نویسی کند و این مسأله به عنوان نقطه قوت مردم سالاری در نظر گرفته شد اما از چهار دور پیش شرایط عجیبی برای انتخابات ریاست جمهوری پیش آمد و تعداد چهره‌هایی که از فضای سیاسی و حتی اجتماعی کشور پرت بودند و برای دیده شدن به سالن نام‌نویسی وزارت کشور می‌آمدند، افزایش یافت و در واقع فضا به سمتی رفت که نام‌نویسی برای ریاست جمهوری کشورمان به یک برنامه کمدی تبدیل شد.
گویا، فضای کنونی هرچند همین فضای آزاد سیاسی را در کشور به تصویر می‌کشد، در مجموع برای چهره سیاسی کشور مناسب نیست و بی شک اگر قرار باشد روزی به فکر اصلاح قانون اساسی فعلی بود، یکی از اصلی‌ترین قوانینی که نیازمند تغییر است، همین مواد از قانون اساسی است و از این حیث انتظار می‌رود چنین مسأله کلیدی به سال‌های دور موکول نشود.
این مسأله از این حیث نیز با اهمیت است که بسیاری از رسانه‌های بیگانه با استناد بر عدد محدود تأییدصلاحیت‌ها در مقابل شمار نام‌نویسی کنندگان که یک رقم کاذب و متأثر از خلأ قانونی، چنین تبلیغ می‌کنند که اتفاقاً آزادی لازم نیست و مخاطب انگلیسی زبان نیز که از واقعیت ماجرا خبر ندارد، با مقایسه این دو عدد، استدلال مذکور را می‌پذیرد که در واقع سوءاستفاده از آگاهی ناقص مخاطب غیرایرانی است.
درباره کاندیداهای اینچنینی که در دوره اخیر نام‌نویسی کردند، مستندی تهیه کردیم که در چهار بخش تقدیمتان می‌کند. در بخش سوم از این مستند، که امروز می‌بینید، با برنامه‌های فرهنگی، اقتصادی، سیاست خارجی و همچنین ترکیب کابینه این گروه از کاندیداها آشنا می‌شوید؛ برنامه‌هایی که با جدیت بیان می‌شود و به نظر می‌رسد این کاندیداهای نه چندان جدی، حضورشان را در این دوره از انتخابات بیش از اندازه جدی گرفته بودند! جالب این که در کابینه این اشخاص، چهرههای مطرح سیاسی حضور داشتند که این نامزدها می‌گفتند تاکنون یک بار هم آنها را از نزدیک ندیده اند!
شاید این مستند بتواند در تسریع تصحیح این قانون کارساز شود؛ قانونی که همچون دیگر قوانین به مرور زمان، با آزمون و خطا و مشخص شدن نقاط ضعف و قوت، نیازمند اصلاحاتی محدود یا گسترده است و الزامات چنین اصلاحاتی در وقت مقرر جنبه عملی پررنگی خواهد یافت. هم‌اکنون بخش سوم از مستند «دموکراسی روی پوست خربزه» را ـ که دو بخش پیشین‌آن به نمایش درآمد ـ ببینید.
فیلم: کاندیداهای عجیب ریاست جمهوری (۱)
فیلم: کاندیداهای عجیب ریاست جمهوری (۲)
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر