افت شدید قدرت معیشت خانوارهای کارگری
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار میگوید: این ادعا که در طول سالهای گذشته فاصله بین تورم و دستمزد کاهش پیدا کرده باطل است و نهایتا توانسته باشیم سرعت سقوط معیشت خانوار را درصد ناچیزی کاهش بدهیم.
خبرگزاری ایسنا: عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار میگوید: این ادعا که در طول سالهای گذشته فاصله بین تورم و دستمزد کاهش پیدا کرده باطل است و نهایتا توانسته باشیم سرعت سقوط معیشت خانوار را درصد ناچیزی کاهش بدهیم.
علی خدایی با بیان اینکه مزد تعیین شده باید حداقلهای یک زندگی را تامین کند، اظهار کرد: آخرین رقم سبد هزینه خانوار با محاسبه حداقلهای زندگی در سال گذشته دو میلیون و ۲۵۰ هزار تومان بود ولی امسال مرکز آمار هزینه زندگی شهری را بیش از سه میلیون تومان اعلام کرده است.
وی ادامه داد: طی سالهای گذشته با پدیدهای رو به رو بودهایم که بر اساس آن نرخ تورم ظاهرا در حال کاهش است ولی این نرخ در همه گروههای هزینهای یکسان افزایش نمییابد و در گروههایی که جزو هزینههای ضروری خانوار است این افزایش خیلی بالاتر از سایر گروهها است.
به گفته این مقام مسئول کارگری فاصله و شکافی که بین حداقلهای زندگی و دستمزد تعیین شده به وجود آمده روز به روز بیشتر میشود.
خدایی در ادامه مقایسه کردن مزد منطقهای با تعیین حداقل مزد را نادرست دانست و گفت: متاسفانه در حال حاضر تفسیر اشتباهی از مزد منطقهای وجود دارد و تعاریفی که بعضا از مزد منطقهای ارائه میشود وارونه است. به عنوان مثال برخی معتقدند در مناطق محروم مزد کمتری باید درنظر گرفته شود در صورتی که این طور نیست.
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار مزد را مقولهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دانست و تصریح کرد: عناوینی چون مزد اصناف، مزد منطقهای یا مزد روزانه در همه جای دنیا مطرح است ولی نباید از این بند قانونی تعریف وارونه داشته باشیم. حداقل مزدی که همه ساله تعریف میشود سراسری و متعلق به تمام کشور است در حالی که مزد منطقهای به این معنا است که اگر حداقل مزدی که تعریف کردیم در یک جای خوش آب و هوا ۸۱۲ هزار تومان است برای کسی که در شرایط بد آب و هوایی یا در مشاغل سخت و طاقت فرسا مشغول کار است این مزد بالاتر خواهد بود.
وی متذکر شد: تعیین مزد به روش منطقهای تابع شرایطی از جمله سختی کار و شرایط آب و هوایی است و در مناطقی که در آنها مشاغل سختی بیشتری دارند دستمزدهای فراتر از حداقل درنظر گرفته میشود.
خدایی اضافه کرد: در ماده ۴۱ قانون کار مزد منطقهای دیده شده است؛ پس از آنکه نرخ تورم را ملاک قرار میدهد نرخ مکملی را هم برای نرخ تورم پیش بینی کرده است. البته نرخ تورم در گروههای مختلف هزینهای یکی نیست و ممکن است روزی نرخ تورم هزینههای خانوار آنقدر بالا باشد که از میانگین تورم عادی پیشی بگیرد.
به اعتقاد این مقام مسئول کارگری اگر مزد متفاوتی در نقاط مختلف تعیین کنیم باید فکر مهاجرتهایی که از این طریق اتفاق میافتد هم باشیم.
خدایی در پایان با تاکید بر لزوم بررسی قانون اشتغال مناطق آزاد، خاطرنشان کرد: در شهرها مرخصی سالیانه افراد ۲۶ روز در سال است ولی برای مناطق آزاد تنها ۲۰ روز در نظر گرفته شده و مشخص نیست چه منطقی پشت این قضیه است؟ امروز مناطق آزاد تجاری و ویژهای در خارج از شهرها داریم که به دلیل شرایط خاصی که دارند امکان سکونت در آنها وجود ندارد ولی چه کسی تبعات اجتماعی ناشی از این مهاجرتها را بررسی کرده است؟
نظر کاربران
همه میدونن قدرت خرید کاهش پیدا کرده و قشر کارگر دارن له میشن.بازم با اینکه همه میدونن ولی باز آخر سر میاین ده درصد افزایش حقوق میدین خیلی شیک و مجلسی میره تا سال بعد و داستان همینجوری ادامه داره
مگه براي كسي اهميت داره؟
زندگی مرفه نخواستیم لااقل از گشنگی نمیریم
من با یازده سال سابقه در یک اداره دولتی بخدا در خرج یومیه خودم موندم . حقوقی که میدن اصلا کفاف یک زندگی بخور و نمیر رو هم نمیده . فقط توکلمون به خداست .
کارگران و معلمان بد بخت ترین قشر این مملکت هستند
معلم کجاش بدبخته اگه راست میگی بیا حقوقمون رو عوض کنیم شش ماه از سال میرین کیف میکنین بقیشم یه روز در میون تعطیلین
این امار وارقام رو چگونه ودر کجا محاسبه میکنید تورم کاهش داشته میشه یه نمونه از کاهش انرا بگویید هنوز ابان تمام نشده مرغ را در سبد گرانی گذاشتید برنج بقول خودتان سه هزار تومان گران شد والا غیر حالاشما بگویید کی دلش برای قشر فقیر وفقر زده میتپد من یکی از ان هزران ادمی هستم که همسرم بیمار خودم بیمار بیمه نداریم بخدا اگر سالم بودم میرفتم دست فروشی میکردم اگر کشیده میخوردم میگفتم سر دولت مردان با غیرتم سلامت بفرما طرف دیگر صورتم را بزن چشمانم اب اورده ولی نه پولی که به بیمارستان بروم نه بیمه واحد نداده را قسط میگیرند هر ماه سرم را باید در جلوی کس ونا کس خم کنم قسط دو میلیون کمیته قسط دو میلیون کانون هموفیلی برای بیماری فرزندم اقای خدای اینها را نمگوییم که خدای نا کرده گدایی کنم نه اینها درد ماست دردی که درمان ندارد خدای دیده اید کسی نیم کیلو گوشت را هفت وعده کند تازه بیاید یینید هیچی برای درست کردن ندارد برادر من رو دست خوردیم ما را بازی دادنند تحقیر شدیم تمامی این بدبختی را به کردن تحریم نگذارید انها که میلیاردی اختلاص کردن انها که پول فروش نفت را خوردند انهایکه وامهای نجومی گرفتن انهای که بین خودشان بده وبستان داشتن ما این چننین درمانده کردند خدا را خوش میاید یک دختر با دست خالی درس بخواند ان هم در رشته مدیریت بازرگانی با معدل هفده لیسانس بگیرد ولی نتواند بخاطر نداشتن فوقش را بخواند باز ندای اسلامی بدهید باز شعار عدالت بدهید کجای کشور عدالت هست که برویم ومثقالی بخریم اقای قالیباف چقدر حیف ومیل کردن احمدی نژاد چه کرد در ما هواره کنسرت سخنرانی سینما مسافرت نیست درد ما فساد دورغ گرانی فقر است تمام اینها درد دل یک زن از هزران زنی مانند من که هم همسرم وهم من هر روز خدا را با چه کنم چه کنم شروع میکنیم ولی خوشا به حال انانی که با پارو پول پارو میکنند مارا هم بگذاریید جز مهرهای سوخته این کشور خودمان کردیم که حالا اقای کیهان شما رو چه غم داشته ونداشته مردم
کیف میکنیم که میکنیم.خجالت بکش.5کلاس سواد داری اصلا برو رئیس کارخانه شو.وقتی از کار معلمی خبر نداری دهنتو ببند.خدا جوابتو میده
اقایان مسئول لااقل طرح طبقه بندی رو اجرا کنیدهمه رو به یک چشم میبینی،یک کارگر ماهر بایک کارگر مبتدی ،ساده باید دریافتی شون یکی باشه،کجای قانون نوشتن من برادرم هشت ساله راننده پایه یک تو اتوبوسرانی مشغول به کار ،اونم با قرار داد سه ماه،و حقوق قانون کار،حالا مسئولیت یک اتوبوسران کجا ،یک سوپری کجا،که اون سوپری هم اندازه یه پایه یک حقوق میبره،که فقط مسئولیت همون فرغون و جارو دستیشه،