طنز؛ این بود انشای من!

پیمان مقدم در روزنامه ایران نوشت:

جناب سعید جلیلی: اگر اجازه ندادن به دیکته گفتن دشمنان به معنای انشا خواندن است ما در مذاکرات انشا می‌خواندیم!

***

آلماتی - قزاقستان - فروردین سال ۹۲:

(آقا اجازه... می‌دانم که الان زنگ انشا نیست اما من دلم می‌خواهد انشا بخوانم. این حق طبیعی من به‌عنوان یک آدمیزاد روی کره خاکی است. اصلاً نمره انضباط من رو کم کنید. اما من باید انشااااااا بخووووووووونممممممممممم)

اینک که قلم به دست می‌گیرم و نوشتن آغاز می‌کنم می‌خواهم بگویم که علم بهتر است یا ثروت؟! واقعاً در این دنیا ثروت چه ارزشی دارد؟ پول چرک کف دست است. پول انقدر بی‌ارزش است که روزگاری در آینده فرا خواهد رسید که یک پولدار می‌شود همه کاره امریکا، در نتیجه ثروت مند بودن هم خز خواهد شد. در دنیا علم و دانش است که ارزش بالایی دارد.در محله ما دخترخانمی هست که در زیرزمین منزل‌شان اورانیوم غنی کرده. پس آدم‌ها بهتر است علم داشته باشند تا دل‌شان به اصحاب زر و زورخوش باشد. ما در کشورمان کسانی را داریم که انقدر علم‌شان بالاست که تمام ثروت‌های عالم را هم بدهید در اندک زمانی چنان از دیده‌ها نهانش می‌کنند که شما مات و مبهوت می‌شوید. در نتیجه من وقتی بزرگ شدم حتماً می‌خواهم عالم آن علوم شوم تا حتی برای علم و دانش هم به غرب وابسته نباشم. این بود انشای من!

نظریه معلم: با سلام. دانش‌آموز س. ج در زنگ اجتماعی اصرار داشت که املا نمی‌نویسد و می‌خواهد انشا بخواند. در زنگ علوم و ریاضی هم کنفرانس تاریخ ارائه کرد و گوشش بدهکار معادلات و تابع‌ها نبود. ایشان در این نیمسال هم مردود است و بهتر است اولیای مدرسه با اولیای خانه ایشان تماس بگیرند و تذکر بدهند که با 20 در انشا و تاریخ، باز هم معدل کل ایشان به حدنصاب قبولی نمی‌رسد. در ضمن دانش‌آموز جریمه شد که در زنگ‌های تفریح به جای خوردن خوراکی جریمه ریاضی انجام دهد. نامبرده نخستین زنگ تفریح را چیزی نخورد اما در نوبت بعد از پنجره کلاس بغلی یک ساندویچ کالباس را به 5 برابر قیمت خرید تا به جریمه دهن‌کجی کرده باشد. به نظر می‌رسد انتقال ایشان به مدرسه شبانه و اعمال جریمه‌های بازدارنده‌تر نظیر محرومیت از بازی در کوچه و تماشا نکردن انیمیشن‌های سندباد و کار و اندیشه می‌تواند در اصلاح او تأثیر بگذارد.

نظریه اولیای خانه: شما از کی سر کلاس درس دادی؟ ۹؟ ۸؟ ۷؟ آنقدر بچه من رو جریمه کن تا جریمه دانت منهدم شود. بچه من همینه که هست. خیلی ناراحتی آبو بریز اونجا که می‌سوزه. ما دل مون می‌خواد انشا بخونیم، جریمه‌اش روهم می‌دیم. اصلاً ساندویچ و اینا همش بچه بازیه. ما این بچه رو با کیک زرد بزرگش کردیم که بتونه هر جریمه و محدودیتی رو تحمل کنه. شده ببرم اسمش رو تو مدارس ونزوئلا بنویسم نمیذارم بیاد مدرسه شما. اون میم. میم رو لام لام برد...

نظریه اولیای مدرسه: بخشش لازم نیست، تحریمش کنید!