تاثیرگذارترین مردان و زنان جهان (۵)

مهرنامه: صد چهره برتری که دو ماهنامه فارن پالیسی به صورت سالیانه منتشر می کند بر اساس رای گیری از نظرات و آرای خوانندگان صورت می گیرد. اولین فهرست صد نفره فارنپالیسی در نوامبر 2005 منتشر شد و در ژوئن 2008 معرفی این صد چهره از سوی فارن پالیسی به صورت مشترک با مجله پراسپکت در بریتانیا صورت پذیرفت.

هدف از تعیین این چهره ها هم مشخص کردن 100 فرد «اثرگذار» و «زنده ای» است که در رشته های مختلف و در سطح جهان فعالیت دارند. بر اساس محل تولد، تقریباً 40 درصد این چهره ها از ایالات متحده آمریکا و کانادا هستند؛ 25 درصد از اروپا، 22 درصد از خاورمیانه و شرق دور؛ کمتر از 5 درصد هم از سایر مناطق هستند؛ آمریکای لاتین با 4 درصد و استرالیا با 3 درصد.

همچنین کمتر از 8 درصد این فهرست را زنان تشکیل می دهند. تاکیر بر این نکته ضروری است که این انتخاب بر اساس نظرسنجی از خوانندگان صورت می گیرد و «زبان» و «ملیت» خوانندگان نقش مهمی در انتخاب چهره های مد نظر دارد و از آنجا که زبان اول یا دوم در بسیاری از نقاط دنیا انگلیسی است، بدیهی است که چهره های انگلیسی زبان نقش آشکارتری برای انتخاب شدن دارند.

تقریبا تمام رای دهندگان آفریقایی هم از کشور نیجریه هستند. امسال هم این نشریه در شماره نوامبر - دسامبر 2012خود به معرفی این 100 چهره پرداخته است و ما هم به معرفی این چهره ها می پردازیم.

تاثیرگذارترین مردان و زنان جهان (1)

تاثیرگذارترین مردان و زنان جهان (۲)

تاثیرگذارترین مردان و زنان جهان (۳)

تاثیرگذارترین مردان و زنان جهان (۴)

41- سیماثمر

برای دفاع از زنان افغانستان حتی با وجود اینکه جهان نگاهش را از آنها برگردانده است

رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر/ افغانستان

بسیاری به خاطر گرفتاری های زنان در افغانستان فقط تاسف می خورند اما سیما ثمر فردی است که حقیقتا در این مورد اقداماتی عملی انجام داده است. دکتری 55 ساله که «سازمان شهدا» را در سال 1989 بنیان نهاد و به تامین خدمات آموزشی برای ده ها هزار دختر افغان اقدام کرده و همچنین برای میلیون ها نفر دیگر خدمات بهداشت و درمان تامین کرده است.

اکنون، پیش از برنامه زمانبندی عقب نشینی آمریکا در سال ۲۰۱۴ - که انتظار می رود پس از خروج آمریکا از افغانستان، طالبان یک بار دیگر زنان را مجبور به پنهان شدن از انظار عمومی کند - ثمر با پافشاری از دولت کابل و متحد غربی آن، یعنی آمریکا، می خواهد که موضوع حقوق اولیه و اساسی زنان را جدی بگیرند.

چنانکه هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا، سال گذشته در مراسمی با قدردانی از ثمر عنوان کرد که ثمر ما را به چالش می کشد تا «در مورد آنچه برای برقراری صلح واقعی به آن نیازمندیم، عمیق تر بیندیشیم» و این چیزی فراتر از خلع سلاح مردان است.

از جایگاه خود در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، که پایش رسمی کشور برای هر چیزی از حقوق شهروندی در زمان جنگ تا سوء استفاده از اسرا، در آن صورت می گیرد، ثمر زنگ خطری را در مورد وضعیت اسفبار زنان در افغانستان امروز به صدا درآورده است. حتی بعد از گذشت یک دهه که ایالات متحده به افغانستان کمک کرده تا ۹۰ میلیارد دلار درآمد مالیاتی کسب کند، چیز قابل توجهی برای ارائه در قبال موضوع حقوق زنان به چشم نمی خورد.

ثمر در سال جاری گفت: «موضوع ناراحت کننده تر این است که اقدامات جامعه بین الملل، با گفته های آنها همخوانی ندارد. آنها درباره حقوق زنان سخن می گویند، اما در عمل و در مذاکرات صلح با طالبان یا سایرین، از موضوع حقوق زنان غفلت می کنند.» او همچنینبه دولت کشور خود به دلیل تاکید بر قوانین اسلامی و هنجارهای فرهنگی در مورد اجبار زنان به پوشیدن روبنده، شدیدا انتقاد دارد.

این موضوع، پیامی حیاتی در کشوری است که حدود ۹۰ درصد زنان در آن سواد خواندن و نوشتن ندارند و سن زایمان در آن بسیار خطرناکتر از هر جای دیگری در این کره خاکی است. کشوری که در آن اگر به زنی تجاوز شود، ممکن است به جرم زنا تحت تعقیب قرار گیرد و بیشترین نرخ خودکشی زنان در جهان را دارد. با وجود دولتی که فعالانه سعی در برگرداندن طالبان به فرآیند فعالیت سیاسی دارد، ثمر مانند سدی در مقابل بازگشت دیدگاه قرون وسطایی طالبان ایستاده است. ویگفته است: «من عادت دارم با آتش بازی کنم. به هر حال، کسی باید این کار را انجام دهد.»


42- دبی بوسانک، وارن بافت

به دلیل اینکه درخواست کرد یک منشی بیشتر از رئیس میلیاردش مالیات نپردازد

دستیار و منشی مدیریت، سرمایه گذار / اوماها، نبراسکا

در گذشته ای نه چندان دور، چهارمین مرد ثروتمند جهان، کاری انجام داد که بسیار غیرمعمول می نمود: وی درخواست کرد که مالیات بیشتری بپردازد. وارن بافت در حضور جمعی از خبرنگاران نیویورک تایمز اعلام کرد: «میزان مالیاتی که من می پردازم - 4/17 درصد درآمد من مشمول مالیات است - در واقع کمتر از میزان 20 درصد مالیاتی است که سایر کارکنان دفترمان می پردازند.»

یکی از اشخاصی که با شور و اشتیاق تمام به فراخوان وی توجه کرد، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا بود که در میان بحث های فزاینده درباره نابرابری در کدهای مالیاتی و ابعاد دیگر اقتصاد آمریکا، عبارت «منشی وارن بافت» را به بخشی از سخنرانی هایش در سفرهای انتخاباتی خود تبدیل کرد.

اوباما به زودی طرح مالیاتی با عنوان «قانون بافت» پیشنهاد کرد که برای اشخاصی که درآمد سالانه آنها بیش از یک میلیون دلار در سال بود، حداقل ۳۰ درصد مالیات تعیین می کرد. جمهوری خواهان مستقر در کنگره، قطعا علاقه کمتری به این طرح داشتند.

در سخنرانی سالانه رئیس جمهور در کنگره آمریکا در ماه ژانویه، اوباما عنوان کرد: «هم اکنون، وارن بافت، نرخ مالیاتی کمتر از دستیار و منشی خود پرداخت می کند.» در همین حال دوربین ها روی چهره دبی بوسانک ۵۶ ساله و اهل نبارسکا، سمبل زنده نابرابری مالیاتی آمریکا، متمرکز شدند.

بوسانک متواضع که برای مدت ۲ دهه برای بافت کار کرده بود، به این گفته بسنده کرد: «من فقط نماینده شهروندان طبقه متوسطی هستم که شما هم می دانید نیازمند توجه هستند و خواسته آنها این است که در امور مالیاتی با آنها به عدالت رفتار شود.» اما واضح است که دانای اوماهایی و دستیارش، موضوعی را درباره عدالت اقتصادی در ایالات متحده و سیاست های عمومی مطرح کردند که در واقع باید خیلی پیش تر مطرح می شد.


43- چارلز مورای

برای اینکه نشان داد محافظه کاران، انحصاری در مورد ارزش های خانوادی ندارند

نویسنده / بورکیشویل، مریلند

چارلز مورای بر این باور است که آمریکا با مشکلات فراوانی رویا روست و مقصر اصلی، شکاف در حال افزایش بین اقشار ثروتمند و فقیر است اما وی همانطور که در سال 2012 نیز در کتابش با عنوان «جدایی» اشاره کرده است، بیشتر نگران فرهنگ اختلاف طبقاتی بسیار زیاد بین دو دسته از آمریکاییان است. وی در کتابش از یک طرف تصویر غمگینی از کاهش طبقه کارگری در آمریکا ارائه کرده و در همان حال به افزایش طبقه مرفه جدید در سطح جهانی اشاره کرده است.

مورای برای بررسی این انشعاب و تفرق، دو فرضیه فیش تاون و بلمونت را ابداع کرد. طبقه کارگر شهرهای مجاور فیلادلفیا و حومه ثروتمند بوستون به ترتیب به عنوان پاسخ دهندگان فرضیه های اول و دوم انتخاب شدند. در فرضیه فیش تاون، نرخ ازدواج از 84 درصد در سال 1960 به 48 درصد در سال 2010 سقوطکرده بود، نرخ جرم های خشونت آمیز 6 برابر شده بود و تعداد افراد معلول و ناتوان نیز 5 برابر شده بود اما در فرضیه بلمونت، 83 درصد از کل جمعیت بزرگسال متاهل بودند و 84 درصد فرزندان با هر دو والدین واقعی خود زندگی می کردند.

به عبارت دیگر، نتیجه گیری مورای این است که افراد مرفه سوار بر خودروهای لوکس، با پذیرش و حفظ «ارزش های خانوادگی» به جاهای فعلی شان رسیدند، نه دست کشیدن از آنها.

حتی برخی از منتقدان مورای که دیدگاه های سرزنش پذیرانه آنها همزمان با بچاپ کتاب بحث برانگیز وی به نام «انحنای ناقوس» در سال ۱۹۹۴، اهمیت پیدا کرد، کتاب «جدایی» را تصویر قانع کننده ای از معضل جدید آمریکا می دانند که سیاست آمریکایی لازم است با آن دست به گریبان شود.

دیوید بروکس، یکی از نویسندگان نیویورک تایمز، عنوان کرده است: «واژه «طبقه» حتی مرزهای تقسیم مد نظر مورای را نشان نمی دهد. می توان گفت که آمریکا به ۲ قبیله اجتماعی مختلف تقسیم شده است که فقط مسائل فرهنگی مشترک ظریف و باریکی، آنها را به هم متصل می کند.

آمریکاییان ثروتمند و فقیر عادت داشته اند در فعالیت های اوقات فراغت مشابهی شرکت داشته و در کدهای پستی مشابهی زندگی کنند اما امروزه همانطور که مورای نیز به آن اشاره می کند، غیرقابل درک است که تصور کنیم یک درصدهای بلمونت در فعالیت هایی مانند رستوران گردی یا مسابقات ماشین سواری ویراژ می دهند. مورای می گوید: «مساله ای که به شرح آن می پردازم مساله محافظه کار در برابر لیبرال نیست، بلکه معضل فرهنگی است که کل کشور آمریکا با آن دست به گریبان است.»


44- اندرو مارشال

به دلیل تفکر درباره راهی خارج از پنتاگون

پیشروی نظامی / واشنگتن

آندرو مارشال معروف به «پیشروی ارشد پنتاگون»، یا به عبارت مهربانانه تر، معروف به یودا (YODA) در بین کارکنان وزارت دفاع، 40 سال از عمر خود را به گممانه زنی درباره تهدیدهای علیه ایالات متحده پرداخته است. اکنون در صدر فهرست وی این موضوع مشاهده می شود: کشور چین به سرعت در حال پیشرفت نظامی بوده و به شدت متخاصم و جنگجو شده است. به عنوان مدیری که تجربه زیادی در دفتر ارزیابی خالص پنتاگون دارد، مارشال 90 ساله سال های اخیر عمر خود را به بررسی طرح های درگیری نظامی در زورآزمایی مسلما غیرمحتمل با پکن صرف کرده است. اما تدوین سناریوهای غیرمحتمل، تخصص مارشال است.

جزئیات طرح وی، معروف به درگیری هوادریا، جزو اطلاعات محرمانه و طبقه بندی شده است اما هدفش هماهنگی و همکاری هر چه بیشتر و نزدیکتر نیروی هوایی و دریایی آمریکا برای واکنش به تهدیدهای آینده علیه مردم جهان است. همانطورکه مشخص است هدف از این طرح فقط تمرکز در نقاط درگیری بالقوه مانند دریای چین جنوبی نبوده، بلکه کل جهان را مد نظر داشته و حتی کمک رسانی نظامی برای ذوب یخ در قطب شمال را نیز دربر دارد.

پس از اینکه دولت باراک اوباما اعلام کرد نگاهی محوری به آسیا از بعد واقعیت نظامی دارد، مفهوم سازماندهی بلندپروازانه مارشال، لقبی که وزیر نیروی هوایی، مایکل دونلی به آن داده است، از حالت ایده محض خارج شد. وقوع جنگ گرم با چین یکی از پیچیده ترین مسائل لجستیکی در تاریخ ارتش آمریکا را رقم خواهد زد.

در همین حال، درگیری هوادریا از هر دکترین نظامی منفردی بزرگتر است و در واقع یک جهت گیری بوروکراتیک است که بیش از ۲۰۰ مورد از اقدامات نیروی هوایی و دریایی از جمله سیستم سلاح های سنتی با دقت بالا موسوم به «حمله جهانی سریع» و همچنین برنامه بمب افکن های نسل بعدی را دربر دارد. مجله weird مدل مفهومی مارشال را یک میز کار کمکی برای جنگ های قرن بیست و یکم نامیده است.

مارشال که اولین بار توسط ریچارد نیکسون به عنوان وزیر دفاع آمریکا منصوب شد و پس از آن تمامی روسای جمهور بعدی نیز وی را به عنوان وزیر انتخاب کردند، همچنین به نظر می رسد استراتژی نظامی چین را نیز شکل داده است. ژنرال جنگ ژو که در تهیه ۴ گزارش اخیر هیات دولت چین درباره مسائل دفاعی، نقش داشته است، به اکونومیست گفته است: «بزرگترین قهرمان ما اندی مارشال در پنتاگون بود. ما هر چه از زبان وی جاری می شد را ترجمه و مطالعه می کردیم.»


45- آلکسی ناوالنی

به دلیل یافتن نقطه ضعف کرملین

فعال وبلاگ نویس / روسیه

آلکسی ناوالنی، تقریبا به تنهایی، به فرهنگ فعالیت در عصر دیجیتال روسیه که در حال نابودی بود، جان دوباره بخشید. اگر ولادیمیر پوتین راه معمول خود را در پیش می گرفت، ممکن بود وی نیز اکنون عمر خود را پشت میله های زندان میگذراند. ناوالنیبه عنوان یک وکیل تجاری، به زحمت توانست برای وبلاگ منحصر به فرد خود با عنوان «لایوژورنال»، مخاطبان زیادی پیدا کند؛ اقدامی پیشرو در حیطه پاسخگویی که وی و مخاطبان وظیفه شناس وی در میان کوهی از کاغذ وارسی می کنند تا اقدامات فاسد نخبگان و خواص تجارت و سیاست را کشف و افشا کنند. این کار در کشوری مثل روسیه که مطابق رتبه بندی شاخص فساد اداری در موضوع شفافیت بین المللی دارای رتبه 143 است، کار حجیم و پرمشغله ای است. پس از افشای اختلاس و اقدامات خلاف قانون در شرکت های بزرگ دولتی مرتبط با انرژی و بانک ها، وی به طور صریح و واضح، وارد کارزار سیاست شد.

ناوالتی از حزب حاکم روسیه متحد پوتین با عنوان «حزب کلاهبرداران و دزدان» یادکرد؛ نام نمادینی که روی آن حزب ماند و اعتراضات ضددولتی در روسیه را که در اواخر سال ۲۰۱۱ آغاز شده بود، شدت بخشید. ناوالنی نقش مرکزی در سازماندهی اعتراضات داشت؛ اعتراضاتی که ناشی از بازگشت زودهنگام پوتین به ریاست جمهوری بود؛ فرآیندی که بیشتر شبیه تاجگذاری بود تا انتخابات ریاست جمهوری. این وبلاگ نویس که به طور منظم در خط مقدم تظاهرات عمده در مسکو بود، بیشتر از طبق روشنفکر سنتی ضد پوتین که از طرف غرب نیز حمایت می شدند، به احزاب ملی گرا متمایل بود و این موضوع وی را به طور ویژه و بالقوه به عنوان یک تهدیدداخلی نمودار می کرد.

ناوالنی در گفت و گو با رویترز عنوان کرده است که از ناآرامی های بهار عربی الهام گرفته است. «اگر آنها به طور داوطلبانه خودشان به انجام اصلاحات اقدام نکنند، شک ندارم این موضوع (انقلاب) در روسیه به وقوع خواهد پیوست.»

اکنون به نظر می رسد کرملین با وارد کردن اتهام اختلاس، به اقدامی تلافی جویانه علیه ناوالنی دست زده است. این موضوع مشکوک به نظر می رسد اما آنها قطعا دلایلی برای اقدامات خود دارند. دلایلی مشابه آنچه برای منتقدان کرملین از جمله میکائیل خودور کوفسکی، یکی از تاجران بزرگ نفتی، استدلال کردند و اکنون خودور کوفسکی نهمین سال حکم حبس خود را در زندان سپری می کند. البته اگر دولتمردان روسیه، ناوالنی را زندانی کنند، اینطور به نظر خواهد رسید که ادعاها و گفته های وی درست بوده است.


46- توماس مان، نور من اورنشتاین

به دلیل تشخیص اختلال سیاسی در آمریکا

دانشمندان سیاسی / واشنگتن

طی چند سال گذشته، شواهد متعددی، یکی پس از دیگری، در سیستم سیاسی آشفته آمریکا ایجاد شده است: جناحی ترین برخوردها در کنگره آمریکا ثبت شده، برای اولین مرتبه رتبه اعتباری آمریکا تنزل یافته، یکی از قطبی ترین دوره های ریاست جمهوری تاریخ اخیر آمریکا رقم خورده و این کشور شاهد فعالیت نامحبوب ترین و کم بهره ترین مجلس در عصر نوین بوده است اما اینجا نقطه ای است که معمولا به بحث ها پایان داده می شود؛ ورود «موسسه بروکینز» توماس مان و «موسسه کسب و کار آمریکایی» نورمن اورنشتاین؛ دو تن از محترمترین و اصلی ترین کارشناسان کنگره که بی باکانه انگشت اتهام را نشانه رفته و مقصرین را برمی شمرند. نظرات آنها که در کتاب جدیدشان با عنوان «وضعیت حتی بدتر از آن است که به نظر می رسد» آمده است، به طرز تعجب برانگیزی، رک و بی پرده است.

نظراتی که از جانب دو نفری عنوان می شود که خودی هستند و به میانه روهای تمام عیار شهرت دارند: رابطه خصمانه و پرتنش فزاینده بین دموکرات ها و جمهوری خواه ها، دموکراسی بنیادین آمریکا را به خطر می اندازد و در این بین، شخصیت منفی داستان، حزب بزرگ قدیم (GOD) یا حزب جمهوری خواه است.

آنها در بخشی از کتاب خود آورده اند: حزب جمهوری خواه از نظر ایدئولوژیکی افراطی شده است؛ به نظام سیاست اقتصادی و اجتماعی موروثی به دیده حقارت می نگرد؛ اهل سازش و هماهنگی نیست؛ معتقد به درک متعارف از واقعیت ها، شواهد و علوم نیست و مشروعیت مخالفان سیاسی اش را کوچک می شمرد. در همین حال آنها همچنین عنوان می کنند که حزب دموکرات را نیز «نمونه کامل و سرمشق» نمی پندارند.
آنها همچنین در کتاب خود عنوان می کنند که «عدم تقارن و هماهنگی بین 2 حزب جمهوریخواه و دموکرات که روزنامه نگاران و پژوهشگران به دلیل ایجاد توازن و تعادل، اغلب به آن بی توجهی کرده یا سعی در لاپوشانی آن دارند»، مانع بسیار بزرگی بر سر راه مدیریت مؤثر کشور ایجاد کرده است.

باور این موضوع سخت است که جمهوریخواه ها از تایید هرگونه منابع درآمدی سرباز زده و آمریکا را به «پرتگاه مالی» سوق می دهند؛ معضل بغرنج مالی که اقتصاددانان مستقل هشدار می دهند در صورت ادامه می تواند رکورد جدیدی در آمریکا ایجاد کند. بنابراین نمی توانیم ادعا کنیم هشدارهای لازم را دریافت نکرده ایم.


۴۷- محمد فهدالقحطانی

به دلیل به محکمه کشاندن عربستان سعودی

فعال سیاسی / عربستان سعودی

محمد فهد القحطانی، فعال عربستانی، تابستان گذشته بعد از اینکه طبق فهرست بلندبالایی که وی را به فتنه انگیزی متهم می کرد، به دادگاه احضار شد، گفت: «اشتباه نکنیدما همگی به زندان خواهیم رفت.»

بحث درباره این موضوعت سخت است: انجمن حقوق سیاسی و مدنی عربستان، که قحطانی با دوستانش آن را پایه گذاری کرده است، برخی از بزرگترین تابوهای عربستان را شکسته است؛ فساد در رژیم سلطنتی را برجسته کرده و مشروعیت رژیم آل سعود را زیر سوال برده است. قحطانی، استاد دانشگاه و تحصیلکرده آمریکا در حوزه اقتصاد که به رفتار رژیم آل سعود با زندانیان سیاسی معترض است، در خط مقدم تلاش ها برای تعمیم و بسط این عقیده است که حتی سرکوبگرترین و غیرمسوول ترین رژیم های این کره خاکی نیز باید فارغ از موضوع نژاد، مذهب، جنسیت، طبقه اجتماعی و ...، با شهروندان خود مثل یک انسان رفتار کنند. در نوشته ای که در وب سایت گروه وی قرار داده شده است، می خوانیم: «تمامی قوانین استبدادی نامشروعند حتی اگر با یک رژیم آپارتاید و خودکامه رویارو باشیم.»

رژیم سعودی، قحطانی را به «عدم تبعیت از پادشاه عربستان» متهم کرده است اما این فعال تلاش داشته تا کل حکومت پادشاهی عربستان را به محاکمه بکشد. وی در مدتی که منتظر صدور رأی دادگاه است، ممنوع الخروج شده است و در صورتی که محکوم شود، چندین سال حبس در انتظارش خواهد بود.

اگرچه برخی اعضای خانواده سعودی، تا حدودی در اقداماتشان صریح هستند، قحطانی تا حدودیاز اقدامات محرمانه آنها در مورد دستکاری در رأی صادره و صدور رأی علیه خودش در آینده ای نزدیک خبر دارد. وی به ال مونیتور گفته است: «رژیم آل سعود، بالاخره ساقط خواهد شد و هزینه ای که اکنون تحمل می کنیم، در مقایسه با به دست آمدن استقلال و آزادی مردم عربستان، ناچیز است.»


48 - عبدالهادی، مریم و زینب الخواجه، نبیل رجب

به دلیل اصرار بر این اصل که گفتمان آزاد، فارغ از مکانی که در آن زندگی می کنید، یک حق است

فعالان سیاسی/ بحرین

بحرین، مجمع الجزایر کوچکی که بین عربستان و ایران قرار گرفته است که سرکوب ناآرامی های ناشی از بهار عربی در آن جواب داده است. برای رژیم سلطنتی حاکم، فعالان شجاعی که مرکز حقوق بشر در بحرین را اداره می کنند، دشمن عمومی شماره یک محسوب می شوند. مرکز حقوق بشر در بحرین که نبیل رجب، عبدالهادی الخواجه و سایرین آن را در سال 2002 بنیان نهادند، نقش حیاتی در پیشبرد این ایده داشت که در این کشور پادشاهی مذهبی، باید با همه بحرینی ها، بدون توجه به ماهیت مذهبشان، به طور مساوی رفتار شود اما پس از آنکه رجب در توییتر از یکی از اعضای قدرتمند خانواده حاکم درخواست کناره گیری کرد، این موضوع برای رژیم سلطنتی خط قرمز بود.

در ماه ژوئیه، وی را به اتهام توهین به مردم بحرین به زندان انداخته بودند. خواجه که از دهه ۱۹۷۰ به بعد مانند خاری در چشم رژیم سلطنتی بود، حتی با مجازات بدتری نیز مواجه شد: پس از اینکه سال گذشته پلیس وی را بازداشت کرد، در اثر شکنجه در ایام حبس، آرواره اش در چهار نقطه شکست و وی متعاقبا دست به اعتصاب غذایی زد که سبب شهرت جهانی وی شد.

با این حال، در واشنگتن به این از خودگذشتگی و فداکاری فعالان سیاسی، عمدتا بهایی داده نشد. آمریکایی ها بسیار مشتاق بودند تا از انقلاب در کشوری که یکی از کلیدی ترین ناوهای آمریکا را سکنی داده و در تلاش برای انزوای ایران، با آمریکا متحد است، چشمپوشی کنند.

رجب قبل از بازداشتش به فارن پالیسی گفته بود: «امروز مشخص شد آمریکا ابزار دموکراسی و حقوق بشر را فقط برای کشورهایی که در کشاکش و ستیزه با آمریکا هستند، بکار می گیرد؛ نه برای رژیم های دیکتاتوری که متحدش هستند.»

با زندانی شدن ۲ رهبر کارآزموده مخالفان رژیم پادشاهی بحرین، دختران خواجه، مریم ۲۵ ساله و زینب ۲۹ ساله، خرقه پدر را به تن کردند تا به آمریکایی ها یادآوری کنند اصول بنیادین آنها در سرتاسر جهان قابل اجراست. زینب به اشپیگل گفته است: «موضوع بحرین مساله غرور و منزلت مردم است. مردم از زندگی در کشوری که در آن قادر نیستندآنچه را در ذهن است بیان کنند، مریض و خسته اند. من صحبت می کنم اما هزینه زیادی برای آن می پردازیم.»


49- هاروکی موراکامی

به دلیل تصویرسازی عظیمش از یک جهان بین المللی

داستان نویس / ژاپن

سال گذشته، آقای سام اندرسون، منتقد مجله نیویورک تایمز برای مصاحبه با هاروکی موراکامی به توکیو سفر کرد. وی بعدها در مورد آن سفر اینگونه نوشت که «انتظار داشته با شهری بین المللی مانند بارسلونا یا پاریس یا برلین روبرو شود که شهروندان صریح اللهجه آن نه تنها انگلیسی را روان صحبت می کنند، بلکه در تمامی بخش های فرهنگ غربی نیز تبحر دارند: جاز، تئاتر، ادبیات، کمدی، اپرا، راک اند رول.»

از آنجایی که اندرسون خود را در ژاپن تخیلی موراکامی غرق کرده بود، جای تعجب نیز وجود نداشت. ژاپنی که موراکامی تصویر کرده کشوری است که در آن شخصیت های پوچ گرا کافکا می خوانند و به تلونیوس مانک گوش می دهند. اگرچه داستان های وی تنها در کشور محل اقامت وی روی می دهد، موراکامی به قدیس حامی جهانی شدن تبدیل شده است. موراکامی که در حومه بندر کوبه بزرگ شده است، شیفته جاز آمریکایی و نویسندگان غربی از فئودور داستایوفسکی و کورت ونه گات گرفته تا چارلز دیکنز و ترومن کاپوتی است.

وی قبل از اینکه به دنیای داستان نویسی وارد شود، یک باشگاه جاز در توکیو نیز داشته است که در آن، به دلیل داستان های ژانر محورش که در عین پرسه زدن در عوالم مختلف، هنوز مملو از اشارات میان فرهنگی جهان واقعی است، مورد توجه بوده است. موراکامی، اکنون با داشتن ۱۲ رمان و ده ها داستان بلندی که به بیش از ۴۰ زبان ترجمه شده است، مشهورترین نویسنده در قید حیات کشورش محسوب می شود.

آخرین رمان وی به نام یک - کیو - ۸۴ که در حدود ۱۰۰۰ صفحه به چاپ رسیده است، هیجان انگیز، شگفت آور، بدیع و ستایش نامه ای برای توکیو توصیف شده است، به طوری که موراکامی آن را «نوعی جهان مدنی» می نامد. در عین حال، موراکامی از موضوعات داغ سیاسی نیز صرف نظر نکرده است.

سال گذشته، وی طی صحبت بحث آفرینی، حادثه هسته ای فوکوشیمای ژاپن را اشتباهی خواند که خودمان با دست های خودمان مسبب آن بوده ایم. همچنین در سال جاری، بعد از اینکه کتاب های وی در خلال مناقیشه سرزمینی از قبسه های کتابفروشی های چین جمع آوری شد، موراکامی وضعیت ایجاد شده بین ۲ کشور را به حس بی معنی ملی گرایی تعبیر کرده بود. عنوان «یک - کیو - ۸۴» برگرفته از اثر کلاسیک جورج اورول است که موراکامی می گوید با وی حس مشترکی علیه سیستم دارد. نوعی خرابکاری که شاید وی با ایجاد یک عالم کاملا مختص به خود به بهترین شکل ممکن به بیان آن می پردازد.


50- رابرت کاگان

به دلیل نوشتن کتابی که هم رامنی و هم اوباما آن را تحسین کردند

نویسنده / واشنگتن

این روزها، اینکه جمهوری خواهان و دموکرات ها بر سر چیزی توافق داشته باشند، امری تقریبا محال است اما رابرت کاگان، یکی از مقامات ارشدموسسه بروکینگز، با انتشار کتاب «جهانی که آمریکا ساخت» موفق به جلب توجه هر دو جناح چپ و راست شد. این کتاب، که قویا استدلال می کند که کاهش قدرت نفوذ آمریکا، افسانه ای بیش نیست و بر نقش قاطع و مداوم آمریکا در امور جهان صحه می گذارد، تاثیر بسیار زیادی در سخنرانی سالانه باراک اوباما در کنگره آمریکا در سال 2012 داشت؛ به طوری که اوباما بیان کرد «کسی که به شما بگوید قدرت آمریکا در حال کاهش بوده یا اینکه نفوذمان رو به افول است، با ماهیت واقعی آمریکا آشنایی ندارد و نمی داند در مورد چه چیزی سخن می گوید.»

در همین حین، کمپین انتخاباتی میت رامنی، کاگان را به عنوان مشاور سیاست خارجی رامنی مطرح کرد. کاگان که در کتاب قبلی اش در عین مخالفت با جنگ عراق، تصویر مریخی آمریکای پرقدرت در دوره ریاست جمهوری بوش و اروپای کم قدرت از ونوس را به هم پیوند زده بود، اکنون کتاب قدرتمندی به رشته تحریر درآورده که نظم بین المللی فعلی را مدیون قدرت اقتصادی و نظامی آمریکا می داند، نه ارزش های لیبرال آن. وی در کتابش استدلال می کند که حفظ هژمونی آمریکا برای صلح و امنیت جهانی، امری ضروری است زیرا یکی از دلایل اصلی وقوع جنگ در طول تاریخ، توازن نسبی قدرت بوده که ملت ها را در اینکه کدامیک برتر و قوی تر است در شک و ابهام قرار می داده است. در سالی که قرار بود انتخابات ریاست جمهوری در آن برگزار شود، توجیه اینکه چرا داستانسرایی کاگان درباره قدرت و اهمیت آمریکا، تحسین هر دو حزب را برانگیخته، کار سختی نیست.

برای نمونه، رامنی یکی دو سطر از کتاب کاگان درباره اینکه آمریکا چگونه «بزرگترین کشور در تاریخ جهان است» را گرفته و در سخنرانی های خود از آن استفاده می کند. اوباما نیز علاقه بسیار زیادی به این کتاب کاگان دارد؛ به طوری که گزارش شده است وی در انجام گفت و گو با رسانه های برتر، حدود ۱۰ دقیقه از زمان مصاحبه را به بیان گلچینی از کتاب «جهانی که آمریکا ساخت» اختصاص می دهد.