فیلم های بیمار سینمای ایران
«کفش هایم کو؟» که پایه داستانش بر اساس آلزایمر قهرمان فیلم بنا شده، بهانه ای است تا سراغ فیلم هایی برویم که از یک نوع بیماری برای پیشبرد داستان بهره گرفته اند.
روزنامه هفت صبح - احمد رنجبر، مرجان فاطمی: «کفش هایم کو؟» که پایه داستانش بر اساس آلزایمر قهرمان فیلم بنا شده، بهانه ای است تا سراغ فیلم هایی برویم که از یک نوع بیماری برای پیشبرد داستان بهره گرفته اند.
اتفاق تازه ای نیست؛ هم سینمای دنیا و هم سینمای ایران از انواع بیماری ها به عنوان خمیرمایه داستان شان به انحای مختلف استفاده کرده و می کنند. به ندرت سویه ماجرا بر نکات آموزشی و هشدار دهنده استوار است اما در غالب موارد بُعد دراماتیک بیماری، محور می شود. به این معنا که از قبل یک بیماری، اتفاقات داستانی تازه ای روایت می شود و مسیر قهرمان و دیگر شخصیت های فیلم را دچار تغییر می کند.
برای نمونه فیلم در حال اکران «کفش هایم کو؟» نخواسته درباره بیماری آلزایمر اطلاعات و آگاهی بدهد بلکه این بیماری وسیله مناسبی است تا کیومرث پوراحمد قصه ای جذاب از دل آن بیرون بکشد. حالا می خواهد ادای دین به بی بی باشد یا نمایشی تاثر برانگیز از سرنوشت مردم مظلوم «شب یلدا» در پیری. از این موارد در سینمای ما به وفور یافت می شود؛ چندتایی را گزینش کرده ایم و نوع بیماری و نسبت آن با کاراکتر داستان فیلم را سنجیده ایم.
1394
کفش هایم کو؟
* کارگردان: کیومرث پوراحمد
* بیماری: آلزایمر
* بازیگر نقش بیمار: رضا کیانیان
* نقش دراماتیک بیماری: کل داستان درباره شکل گیری مجدد یک خانواده از هم گسیخته است. مردی بعد از گذراندن دوران جفای زن و فرزند، دور از آنها در مرز پیری، در تنهایی به نقطه ای می رسد که احساس می کند چیزها را به خاطر نمی آورد. در واقع آلزایمر یک جور التیام برای فراموشی اتفاق های بد است اما همین بیماری شروعی می شود بر زندگی جدید او.
دخترش بعد از سال ها برمی گردد اما او چیزی به خاطر نمی آورد. زندگی پدر و دختر در مواجهه با آلزایمر پیش می رود. کم کم زن جفاکار هم از راه می رسد. مرد نیازی به فراموش کردن اتفاق های بد و پذیرش شرایط جدید ندارد، فراموشی کار خودش را کرده.
* فرجام قهرمان داستان: خانواده مجددا شکل می گیرد. مرد ظاهرا از وضعیت خوشحال است اما در واقعیت، درکی از کنار هم بودن ندارد.
1394
نیم رخ ها
* کارگردان: زنده یاد ایرج کریمی
* بیماری: سرطان
* بازیگر نقش بیمار: بابک حمیدیان
* نقش دراماتیک بیماری: فیلم «نیم رخ ها» به نوعی حدیث نفس خودکارگران است که به بیماری سرطان گرفتار شد؛ کما این که بابک حمیدیان چندی پیش گفته بود تصور نمی کردم در فیلم ایرج کریمی، زندگی خود او را بازی کنم.
فیلم «نیم رخ ها» اساسا بر بیماری سرطان قهرمان فیلم استوار است و برخلاف دیگر فیلم ها مسئله ای حاشیه ای نیست.نکته جذاب فیلم اما نگاه زنده یاد کریمی به این بیماری است. او هرگز به دام سیاه نمایی نمی افتد و در عوض دیدی متفاوت و بهتر نسبت به پیش از بیماری به زندگی دارد. از این منظر «نیم رخ ها» به شدت قابل ستایش است.
* فرجام قهرمان داستان: مرگ پایان ماجرای بیمار فیلم «نیم رخ ها» است اما این اتفاق نیز با سوز و آه رخ نمی دهد. توضیح بیش از این، لو دادن داستان فیلمی است که این روزها روی پرده است.
1392
زندگی جای دیگری است
* کارگردان: منوچهر هادی
* بیماری: تومور مغزی
* بازیگر نقش بیمار: حامد بهداد
* نقش دراماتیک بیماری: در اوضاع بسیار آشفته زندگی یک دکتر، یک مرتبه سر و کله سرطان پیدا می شود. داوود بقایی، دکتر اورژانسی که زندگی اش سراسر مشکل و اتفاق های ناخوشایند است، یکمرتبه متوجه بیماری اش می شود. حالا او می ماند و مشکلات همسر اول و بلاتکلیفی زندگی زن صیغه ای شهرستانی که پرستار بچه هایش است. زندگی او با این بیماری دچار تحول می شود. مجبور است تصمیم های مختلف بگیرد، همه چیز را سر و سامان دهد و به آینده خیلی چیزها فکر کند. حالت بی قیدی و عصبیتش رفته رفته کمتر می شود و ... در واقع سیر تحول شخصیت دکتر به واسطه این بیماری رقم می خورد.
* فرجام قهرمان داستان: برای اینکه گره از کار همسر سابقش باز شود و بچه هایش بدون سرپرست نمانند، به جای شوهر جدید همسر سابقش به زندان می رود و گناه او را به گردن می گیرد.
1391
حوض نقاشی
* کارگردان: مازیار میری
* بیماری: اوتیسم
* بازیگر نقش بیمار: شهاب حسینی و نگار جواهریان
* نقش دراماتیک بیماری: داستان درباره مواجهه فرزند دو بیمار مبتلا به اوتیسم با دنیای خارج از خانه است. پسربچه این زوج، بعد از رفتن به مدرسه و آشنا شدن با معلم و دوستان از اینکه فرزند چنین بیمارانی باشد احساس بدی دارد و به مرور زمان از آنها دور می شود. در واقع این دوری، باعث می شود که پدر و مادر، برای تبدیل شدن به والدین مطلوب فرزندشان سعی کنند شیوه زندگی جدیدی را پی بگیرند در واقع تلاش و سختی این پدر و مادر برای احساس خوشبختی فرزندشان مهمترین نکته فیلم است.
* فرجام قهرمان داستان: به مرور زمان پسر با شرایطش کنار می آید. تلاش پدر و مادر، حس او را جریحه دار می کند و تازه از این به بعد زندگی پسر به شیوه دیگری کنار آنها ادامه پیدا می کند.
1390
ضد گلوله
* کارگردان: مصطفی کیایی
* بیماری: سرطان
* بازیگر نقش بیمار: مهدی هاشمی
* نقش دراماتیک بیماری: داستان در دوره جنگ اتفاق می افتد. ماجرا از جایی شروع می شود که یک تکثیرکننده نوار غیرمجاز، موقع فرار از دست کمیته از حال می رود و بعد از آن متوجه می شود که تومور مغزی دارد. دکتر به او می گوید که مدت زمان زیادی زنده نمی ماند. این تومور مغزی زندگی او را تغییر می دهد. از آنجایی که می داند به زودی می میرد، تصمیم می گیرد به جبهه برود تا بلکه شهید شود و حداقل خانواده اش ارج و قربی پیدا کنند. هر کاری می کند گلوله ای به او اصابت نمی کند و ماجرا همینطوری پیش می رود.
* فرجام قهرمان داستان: بعد از گذشت ۲۰ سال، مرد هنوز سالم و سرحال است. تومور همچنان سر جایش مانده و او همچنان بعد از پایان جنگ، به زندگی قبلش ادامه می دهد و تنها تفاوتش اینجاست که حالا مشغول تکثیر دی وی دی های غیرمجاز است.
1388
طلا و مس
* کارگردان: همایون اسعدیان
* بیماری: ام اس
* بازیگر نقش بیمار: نگار جواهریان
* نقش دراماتیک بیماری: اینجا بیماری ام اس همسر یک طلبه زندگی او را درگیر امتحانی عجیب می کند. در واقع بیماری، وسیله ای است برای اینکه طلبه، آموخته هایی که درباره دین و عرفان کسب کرده را در عمل محک بزند. قصه با بیماری زن شروع می شود و با اوج گیری این بیماری به مرحله مهمی می رسد. لحظه به لحظه زوایای پنهان این بیماری بیشتر آشکار می شود. دردها و ناتوانی ها بیشتر بروز پیدا می کند و زندگی، سختی هایش را بیشتر به مرد نشان می دهد. مرد طلبه مجبور می شود درس را رها کند و همراه با سخت شدن این مراحل، بجنگد و جلو برود.
* فرجام قهرمان داستان: زن در نقطه اوج بیماری قرار دارد اما حضور مرد طلبه که حالا از امتحانات سربلند بیرون آمده، آرامش مضاعفی برایش دارد. فرجام قهرمان مشخص نیست. همین که به درخت تکیه می زند و چشم هایش را می بندد انگار به اوج آرامش می رسد.
1386
هر شب تنهایی
* کارگردان: رسول صدر عاملی
* بیماری: سرطان
* بازیگر نقش بیمار: لیلا حاتمی
* نقش دراماتیک بیماری: در «هر شب تنهایی»، تومور مغزی قهرمان اصلی، در واقع او را به یک باور می رساند. کل فیلم درباره باور است؛ باوری که شاید در میان زندگی روزمره آدم ها گم شده. یک گوینده رادیو که در برنامه اش مدام حرف های امیدبخش می زند و راجع به زیبایی های زندگی متن می نویسد، دچار تومور مغزی می شود. بیماری در حال پیشرفت است و به زعم او هیچ امیدی برای ادامه زندگی وجود ندارد. مجموعه اتفاقاتی که در جوار حرم امام رضا (ع) برایش می افتد، باعث می شود این باور قلبی در او ایجاد شود.
* فرجام قهرمان داستان: درباره اینکه تومور مغزی با قهرمان داستان چه می کند و زندگی اش به کجا می رسد چیزی نمی دانیم اما همین که در لحظه آخر به باور می رسد، انگار تمام مشکلات از جلوی راهش برداشته می شود. دیگر سرطان اهمیت چندانی در قصه ندارد.
1386
قرنطینه
* کارگردان: منوچهر هادی
* بیماری: سرطان خون
* بازیگر نقش بیمار: نیوشا ضیغمی
* نقش دراماتیک بیماری: اینجا هم درست در وسط یک ماجرای عاشقانه، سروکله بیماری سرطان پیدا می شود. سهیل در ماجرای یک تصادف، به سمیه علاقه مند می شود و بالاخره بعد از مخالفت های شدید خانواده اش تصمیم به ازدواج با او می گیرد. در مراحل آزمایش های قبل از ازدواج، پزشکان تشخیص می دهند که سمیه سرطان خون دارد. سهیل تلاش می کند هر جور شده پول سفر او برای درمان را جور کند اما حال سمیه مدام بدتر می شود. پیشرفت این ماجرای عاشقانه با پیشرفت سرطان، مهمترین اتفاق این فیلم است.
* فرجام قهرمان داستان: سهیل بدون در نظر گرفتن وضعیت جسمی سمیه، در همان بیمارستان با او ازدواج می کند. هیچ وقت معلوم نمی شود وضعیت سمیه به کجا می رسد اما فیلم با مرگ نامزد مبتلا به سرطان یک بیمار سرطانی دیگر، به پایان می رسد.
1385
میم مثل مادر
* کارگردان: رسول ملاقلی پور
* بیماری: مشکل تنفسی
* بازیگر نقش بیمار: علی شادمان
* نقش دراماتیک بیماری: در این فیلم ماجرای اصلی، بیماری شدید یک پسربچه بود. زنی که در جنگ شیمیایی شده متوجه می شود حامله است. سونوگرافی نشان می دهد که این فرزند معلول به دنیا می آید. همسر زن نمی خواهد با این فرزند معلول دچار دردسر شده و دست و پایش بسته شود و برای همین زنش را مجبور به سقط جنین می کند. زن بچه را نگه می دارد و نهایتا او را ناقص به دنیا می آورد. چالش میان زن و مرد جدی می شود، پدر می گوید که باید او را به آسایشگاه معلولان بسپارند و مادر نمی گذارد و ...
* فرجام قهرمانان : پسربچه با همان بیماری به زندگی اش ادامه می دهد اما مادرش که او هم اثرات شیمیایی درون بدنش وجود دارد، در پایان فیلم، وضعیت بدی پیدا می کند. در حالی که مادر در اتاق ایزوله است، پسر برایش ویولن می زند.
1383
گیلانه
* کارگردان: رخشان بنی اعتماد
* بیماری: قطع نخاع
* بازیگر نقش بیمار: بهرام رادان نقش یک جانباز شیمیایی را دارد که در دوران جنگ، قطع نخاع شده و حالا با همه این بیماری ها با مادر پیرش زندگی می کند. فیلم قصه خاصی ندارد. یک جورهایی زندگی روزمره این جانباز و فداکاری های مادر پیرش را به تصویر می کشد. پسر از این شرایط خسته شده، از همه خجالت می کشد، نامزدش او را ترک کرده و دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد. تنها نقطه امیدش همین مادر است.
* فرجام قهرمانان : زندگی پسر بیمار همچنان به همان وضعیت ادامه پیدا می کند اما مادرش حتی پس از گذشت سال ها منتظر است تا دختری بیاید و با ازدواج با پسرش، بخش مهمی از مسئولیت هایش را گردن بگیرد. در فیلم «قصه ها» که بنی اعتماد دو سال قبل ساخت، مشخص شد که مادر همچنان منتظر است.
1376
آژانس شیشه ای
* کارگردان: ابراهیم حاتمی کیا
* بیماری: ضایعه نخاعی
* بازیگر نقش بیمار: حبیب رضایی
* نقش دراماتیک بیماری: در «آژانس شیشه ای» ماجرا کاملا فرق می کند. اینجا یک بیماری به خودی خودش ایجاد نشده. عباس بر اثر اصابت ترکش به گردنش در سال های جنگ، جانباز شده و حالا اثرات این زخم، برایش مشکل جدی ایجاد کرده. جدی شدن بیماری، پای عباس و همسرش را شب عید به تهران باز می کند و نقطه شروعی می شود برای تمام اتفاقاتی که در فیلم و شب عید آژانس شاهد هستیم. در واقع همه چیز پیرامون این زخم قدیمی دوران جنگ اتفاق می افتد؛ زخمی که عباس به خاطر کشورش خورده و ...
* فرجام قهرمان داستان: سرنوشت قهرمان داستان، به جای تلخی می رسد. به رغم تمام تلاش های حاج کاظم، زخم قدیمی عباس مایه دردسرش می شود. درست لحظه ای که امکان عزیمت وجود دارد، عباس همانجا داخل هواپیما از دنیا می رود و به شهادت می رسد.
1376
غریبانه
* کارگردان: احمد امینی
* بیماری: سرطان خون
* بازیگر نقش بیمار: ابوالفضل پورعرب
* نقش دراماتیک بیماری: اینجا یک ماجرای عاشقانه با یک بیماری شدید گره می خورد. ماجرا از جایی شروع می شود که بزرگ با ماشین یک خانم دکتر تصادف می کند و خانم دکتر می گوید فقط در صورتی رضایت می دهد که با او ازدواج صوری کند تا بتواند از ایران خارج شود.
بزرگ قبول می کند. بعد از ازدواج خانم دکتر از جایی متوجه می شود که بزرگ مبتلا به سرطان خون است و گوشه یک مسافرخانه، بدون اینکه کسی از او مراقبت کند، تنها زندگی می کند. خانم دکتر از روی عذاب وجدان، از او می خواهد که خودش را درمان کند. بزرگ به خاطر او شروع به درمان می کند و ...
* فرجام قهرمان داستان: سرطان خیلی پیشرفته شده و درمان ها به جایی نمی رسد. زمانی که خانم دکتر به عشق بزرگ می رسد، او از دنیا می رود.
1371
سارا
* کارگردان: داریوش مهرجویی
* بیماری: بیماری خون
* بازیگر نقش بیمار: امین تارخ
* نقش دراماتیک بیماری: بیماری حسام، سرآغاز تمام مشکلات است. در واقع اینجا تامین هزینه های درمان مرد، زندگی همسرش را با مشکلات زیادی روبرو می کند. مشکلاتی که تا سالیان سال ادامه پیدا می کند و تمامی ندارد. زن برای درمان همسرش تصمیم می گیرد به صورت پنهانی کار کند و از دوست همسرش پول قرض بگیرد. بعد از بهبودی حسام، همکارش همین پول را وسیله ای می کند برای اینکه زن را تهدید کند. وقتی حسام می فهمد پول درمانش از کجا آمده ، به هم می ریزد و زندگی شان دستخوش مشکلات زیادی می شود.
* فرجام قهرمان داستان: حسام در همان نیمه اول داستان بهبود پیدا می کند اما شک و شبهه اینکه همسرش خرج عملش را از کجا آورده راحتش نمی گذارد. تا پایان فیلم این شک همراهش است و نهایتا همین مسئله عذاب وجدان عجیبی برایش به همراه می آورد.
1371
از کرخه تا راین
* کارگردان: ابراهیم حاتمی کیا
* بیماری: سرطان خون
* بازیگر نقش بیمار: علی دهکردی
* نقش دراماتیک بیماری: سعید در «از کرخه تا راین» به خاطر بمب های شیمیایی دوران جنگ نابینا شده و برای درمان در آلمان به سر می برد. او مداوا می شود اما بیماری بدتر او یعنی سرطان خون هویدا می شود.
حاتمی کیا با این چرخش، قصد داشت مظلومیت رزمنده ها را بیشتر به رخ بکشد. نوع استفاده فیلمساز از دو بیماری ناشی از جنگ، یکی از بهترین نمونه های دراماتیک در سینمای ما محسوب می شود که به خوبی مقصود اصلی فیلمساز را منتقل کرده و از نظر داستانی هم در اوج تمام شده. نابینایی و سرطان متریال فراوانی در اختیار فیلمساز برای خلق موقعیت های دراماتیک قرار می دهد.
* فرجام قهرمان داستان: سعید در حالی که هم خود و هم دیگران با علاج چشمش، مشعوف و امیدوار بودند، در آلمان جان می سپارد. حاتمی کیا با کشتن قهرمانش (که البته منطقی هم هست) شوک دراماتیک به مخاطبان وارد می کند.
1370
دلشدگان
* کارگردان: زنده یاد علی حاتمی
* بیماری: سل
* بازیگر نقش بیمار: امین تارخ
* نقش دراماتیک بیماری: شاید برای خیلی از مخاطبان و پی گیران سینما، کلیت «دلشدگان» و آواز سحرانگیز محمدرضا شجریان و عشق جاری در آن به یاد مانده باشد، اما بیماری خواننده گروه از نکات کلیدی فیلم است. به ویژه آن که خواننده فیلم ما به ازای واقعی دارد (مرحوم ظلی) و اتفاقات رخ داده دوران قاجار (سفر برای پر کردن صفحه از ردیف های موسیقی ایرانی) تقریبا به همین شکل رخ داده. بیماری خواننده فیلم «دلشدگان» بیش از همه در اواخر فیلم کارکرد دراماتیک پررنگی می یابد و باعث می شود مسیر داستان شکلی دیگر بگیرد. یعنی بعد از عشق او به شاهزاده ترک و حیرانی در غربت و در نهایت مرگ.
* فرجام قهرمان داستان: سل خواننده را از پا درمی آورد و او در غربت جان می دهد.
اتفاق تازه ای نیست؛ هم سینمای دنیا و هم سینمای ایران از انواع بیماری ها به عنوان خمیرمایه داستان شان به انحای مختلف استفاده کرده و می کنند. به ندرت سویه ماجرا بر نکات آموزشی و هشدار دهنده استوار است اما در غالب موارد بُعد دراماتیک بیماری، محور می شود. به این معنا که از قبل یک بیماری، اتفاقات داستانی تازه ای روایت می شود و مسیر قهرمان و دیگر شخصیت های فیلم را دچار تغییر می کند.
برای نمونه فیلم در حال اکران «کفش هایم کو؟» نخواسته درباره بیماری آلزایمر اطلاعات و آگاهی بدهد بلکه این بیماری وسیله مناسبی است تا کیومرث پوراحمد قصه ای جذاب از دل آن بیرون بکشد. حالا می خواهد ادای دین به بی بی باشد یا نمایشی تاثر برانگیز از سرنوشت مردم مظلوم «شب یلدا» در پیری. از این موارد در سینمای ما به وفور یافت می شود؛ چندتایی را گزینش کرده ایم و نوع بیماری و نسبت آن با کاراکتر داستان فیلم را سنجیده ایم.
1394
کفش هایم کو؟
* کارگردان: کیومرث پوراحمد
* بیماری: آلزایمر
* بازیگر نقش بیمار: رضا کیانیان
* نقش دراماتیک بیماری: کل داستان درباره شکل گیری مجدد یک خانواده از هم گسیخته است. مردی بعد از گذراندن دوران جفای زن و فرزند، دور از آنها در مرز پیری، در تنهایی به نقطه ای می رسد که احساس می کند چیزها را به خاطر نمی آورد. در واقع آلزایمر یک جور التیام برای فراموشی اتفاق های بد است اما همین بیماری شروعی می شود بر زندگی جدید او.
دخترش بعد از سال ها برمی گردد اما او چیزی به خاطر نمی آورد. زندگی پدر و دختر در مواجهه با آلزایمر پیش می رود. کم کم زن جفاکار هم از راه می رسد. مرد نیازی به فراموش کردن اتفاق های بد و پذیرش شرایط جدید ندارد، فراموشی کار خودش را کرده.
* فرجام قهرمان داستان: خانواده مجددا شکل می گیرد. مرد ظاهرا از وضعیت خوشحال است اما در واقعیت، درکی از کنار هم بودن ندارد.
1394
نیم رخ ها
* کارگردان: زنده یاد ایرج کریمی
* بیماری: سرطان
* بازیگر نقش بیمار: بابک حمیدیان
* نقش دراماتیک بیماری: فیلم «نیم رخ ها» به نوعی حدیث نفس خودکارگران است که به بیماری سرطان گرفتار شد؛ کما این که بابک حمیدیان چندی پیش گفته بود تصور نمی کردم در فیلم ایرج کریمی، زندگی خود او را بازی کنم.
فیلم «نیم رخ ها» اساسا بر بیماری سرطان قهرمان فیلم استوار است و برخلاف دیگر فیلم ها مسئله ای حاشیه ای نیست.نکته جذاب فیلم اما نگاه زنده یاد کریمی به این بیماری است. او هرگز به دام سیاه نمایی نمی افتد و در عوض دیدی متفاوت و بهتر نسبت به پیش از بیماری به زندگی دارد. از این منظر «نیم رخ ها» به شدت قابل ستایش است.
* فرجام قهرمان داستان: مرگ پایان ماجرای بیمار فیلم «نیم رخ ها» است اما این اتفاق نیز با سوز و آه رخ نمی دهد. توضیح بیش از این، لو دادن داستان فیلمی است که این روزها روی پرده است.
1392
زندگی جای دیگری است
* کارگردان: منوچهر هادی
* بیماری: تومور مغزی
* بازیگر نقش بیمار: حامد بهداد
* نقش دراماتیک بیماری: در اوضاع بسیار آشفته زندگی یک دکتر، یک مرتبه سر و کله سرطان پیدا می شود. داوود بقایی، دکتر اورژانسی که زندگی اش سراسر مشکل و اتفاق های ناخوشایند است، یکمرتبه متوجه بیماری اش می شود. حالا او می ماند و مشکلات همسر اول و بلاتکلیفی زندگی زن صیغه ای شهرستانی که پرستار بچه هایش است. زندگی او با این بیماری دچار تحول می شود. مجبور است تصمیم های مختلف بگیرد، همه چیز را سر و سامان دهد و به آینده خیلی چیزها فکر کند. حالت بی قیدی و عصبیتش رفته رفته کمتر می شود و ... در واقع سیر تحول شخصیت دکتر به واسطه این بیماری رقم می خورد.
* فرجام قهرمان داستان: برای اینکه گره از کار همسر سابقش باز شود و بچه هایش بدون سرپرست نمانند، به جای شوهر جدید همسر سابقش به زندان می رود و گناه او را به گردن می گیرد.
1391
حوض نقاشی
* کارگردان: مازیار میری
* بیماری: اوتیسم
* بازیگر نقش بیمار: شهاب حسینی و نگار جواهریان
* نقش دراماتیک بیماری: داستان درباره مواجهه فرزند دو بیمار مبتلا به اوتیسم با دنیای خارج از خانه است. پسربچه این زوج، بعد از رفتن به مدرسه و آشنا شدن با معلم و دوستان از اینکه فرزند چنین بیمارانی باشد احساس بدی دارد و به مرور زمان از آنها دور می شود. در واقع این دوری، باعث می شود که پدر و مادر، برای تبدیل شدن به والدین مطلوب فرزندشان سعی کنند شیوه زندگی جدیدی را پی بگیرند در واقع تلاش و سختی این پدر و مادر برای احساس خوشبختی فرزندشان مهمترین نکته فیلم است.
* فرجام قهرمان داستان: به مرور زمان پسر با شرایطش کنار می آید. تلاش پدر و مادر، حس او را جریحه دار می کند و تازه از این به بعد زندگی پسر به شیوه دیگری کنار آنها ادامه پیدا می کند.
1390
ضد گلوله
* کارگردان: مصطفی کیایی
* بیماری: سرطان
* بازیگر نقش بیمار: مهدی هاشمی
* نقش دراماتیک بیماری: داستان در دوره جنگ اتفاق می افتد. ماجرا از جایی شروع می شود که یک تکثیرکننده نوار غیرمجاز، موقع فرار از دست کمیته از حال می رود و بعد از آن متوجه می شود که تومور مغزی دارد. دکتر به او می گوید که مدت زمان زیادی زنده نمی ماند. این تومور مغزی زندگی او را تغییر می دهد. از آنجایی که می داند به زودی می میرد، تصمیم می گیرد به جبهه برود تا بلکه شهید شود و حداقل خانواده اش ارج و قربی پیدا کنند. هر کاری می کند گلوله ای به او اصابت نمی کند و ماجرا همینطوری پیش می رود.
* فرجام قهرمان داستان: بعد از گذشت ۲۰ سال، مرد هنوز سالم و سرحال است. تومور همچنان سر جایش مانده و او همچنان بعد از پایان جنگ، به زندگی قبلش ادامه می دهد و تنها تفاوتش اینجاست که حالا مشغول تکثیر دی وی دی های غیرمجاز است.
1388
طلا و مس
* کارگردان: همایون اسعدیان
* بیماری: ام اس
* بازیگر نقش بیمار: نگار جواهریان
* نقش دراماتیک بیماری: اینجا بیماری ام اس همسر یک طلبه زندگی او را درگیر امتحانی عجیب می کند. در واقع بیماری، وسیله ای است برای اینکه طلبه، آموخته هایی که درباره دین و عرفان کسب کرده را در عمل محک بزند. قصه با بیماری زن شروع می شود و با اوج گیری این بیماری به مرحله مهمی می رسد. لحظه به لحظه زوایای پنهان این بیماری بیشتر آشکار می شود. دردها و ناتوانی ها بیشتر بروز پیدا می کند و زندگی، سختی هایش را بیشتر به مرد نشان می دهد. مرد طلبه مجبور می شود درس را رها کند و همراه با سخت شدن این مراحل، بجنگد و جلو برود.
* فرجام قهرمان داستان: زن در نقطه اوج بیماری قرار دارد اما حضور مرد طلبه که حالا از امتحانات سربلند بیرون آمده، آرامش مضاعفی برایش دارد. فرجام قهرمان مشخص نیست. همین که به درخت تکیه می زند و چشم هایش را می بندد انگار به اوج آرامش می رسد.
1386
هر شب تنهایی
* کارگردان: رسول صدر عاملی
* بیماری: سرطان
* بازیگر نقش بیمار: لیلا حاتمی
* نقش دراماتیک بیماری: در «هر شب تنهایی»، تومور مغزی قهرمان اصلی، در واقع او را به یک باور می رساند. کل فیلم درباره باور است؛ باوری که شاید در میان زندگی روزمره آدم ها گم شده. یک گوینده رادیو که در برنامه اش مدام حرف های امیدبخش می زند و راجع به زیبایی های زندگی متن می نویسد، دچار تومور مغزی می شود. بیماری در حال پیشرفت است و به زعم او هیچ امیدی برای ادامه زندگی وجود ندارد. مجموعه اتفاقاتی که در جوار حرم امام رضا (ع) برایش می افتد، باعث می شود این باور قلبی در او ایجاد شود.
* فرجام قهرمان داستان: درباره اینکه تومور مغزی با قهرمان داستان چه می کند و زندگی اش به کجا می رسد چیزی نمی دانیم اما همین که در لحظه آخر به باور می رسد، انگار تمام مشکلات از جلوی راهش برداشته می شود. دیگر سرطان اهمیت چندانی در قصه ندارد.
1386
قرنطینه
* کارگردان: منوچهر هادی
* بیماری: سرطان خون
* بازیگر نقش بیمار: نیوشا ضیغمی
* نقش دراماتیک بیماری: اینجا هم درست در وسط یک ماجرای عاشقانه، سروکله بیماری سرطان پیدا می شود. سهیل در ماجرای یک تصادف، به سمیه علاقه مند می شود و بالاخره بعد از مخالفت های شدید خانواده اش تصمیم به ازدواج با او می گیرد. در مراحل آزمایش های قبل از ازدواج، پزشکان تشخیص می دهند که سمیه سرطان خون دارد. سهیل تلاش می کند هر جور شده پول سفر او برای درمان را جور کند اما حال سمیه مدام بدتر می شود. پیشرفت این ماجرای عاشقانه با پیشرفت سرطان، مهمترین اتفاق این فیلم است.
* فرجام قهرمان داستان: سهیل بدون در نظر گرفتن وضعیت جسمی سمیه، در همان بیمارستان با او ازدواج می کند. هیچ وقت معلوم نمی شود وضعیت سمیه به کجا می رسد اما فیلم با مرگ نامزد مبتلا به سرطان یک بیمار سرطانی دیگر، به پایان می رسد.
1385
میم مثل مادر
* کارگردان: رسول ملاقلی پور
* بیماری: مشکل تنفسی
* بازیگر نقش بیمار: علی شادمان
* نقش دراماتیک بیماری: در این فیلم ماجرای اصلی، بیماری شدید یک پسربچه بود. زنی که در جنگ شیمیایی شده متوجه می شود حامله است. سونوگرافی نشان می دهد که این فرزند معلول به دنیا می آید. همسر زن نمی خواهد با این فرزند معلول دچار دردسر شده و دست و پایش بسته شود و برای همین زنش را مجبور به سقط جنین می کند. زن بچه را نگه می دارد و نهایتا او را ناقص به دنیا می آورد. چالش میان زن و مرد جدی می شود، پدر می گوید که باید او را به آسایشگاه معلولان بسپارند و مادر نمی گذارد و ...
* فرجام قهرمانان : پسربچه با همان بیماری به زندگی اش ادامه می دهد اما مادرش که او هم اثرات شیمیایی درون بدنش وجود دارد، در پایان فیلم، وضعیت بدی پیدا می کند. در حالی که مادر در اتاق ایزوله است، پسر برایش ویولن می زند.
1383
گیلانه
* کارگردان: رخشان بنی اعتماد
* بیماری: قطع نخاع
* بازیگر نقش بیمار: بهرام رادان نقش یک جانباز شیمیایی را دارد که در دوران جنگ، قطع نخاع شده و حالا با همه این بیماری ها با مادر پیرش زندگی می کند. فیلم قصه خاصی ندارد. یک جورهایی زندگی روزمره این جانباز و فداکاری های مادر پیرش را به تصویر می کشد. پسر از این شرایط خسته شده، از همه خجالت می کشد، نامزدش او را ترک کرده و دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد. تنها نقطه امیدش همین مادر است.
* فرجام قهرمانان : زندگی پسر بیمار همچنان به همان وضعیت ادامه پیدا می کند اما مادرش حتی پس از گذشت سال ها منتظر است تا دختری بیاید و با ازدواج با پسرش، بخش مهمی از مسئولیت هایش را گردن بگیرد. در فیلم «قصه ها» که بنی اعتماد دو سال قبل ساخت، مشخص شد که مادر همچنان منتظر است.
1376
آژانس شیشه ای
* کارگردان: ابراهیم حاتمی کیا
* بیماری: ضایعه نخاعی
* بازیگر نقش بیمار: حبیب رضایی
* نقش دراماتیک بیماری: در «آژانس شیشه ای» ماجرا کاملا فرق می کند. اینجا یک بیماری به خودی خودش ایجاد نشده. عباس بر اثر اصابت ترکش به گردنش در سال های جنگ، جانباز شده و حالا اثرات این زخم، برایش مشکل جدی ایجاد کرده. جدی شدن بیماری، پای عباس و همسرش را شب عید به تهران باز می کند و نقطه شروعی می شود برای تمام اتفاقاتی که در فیلم و شب عید آژانس شاهد هستیم. در واقع همه چیز پیرامون این زخم قدیمی دوران جنگ اتفاق می افتد؛ زخمی که عباس به خاطر کشورش خورده و ...
* فرجام قهرمان داستان: سرنوشت قهرمان داستان، به جای تلخی می رسد. به رغم تمام تلاش های حاج کاظم، زخم قدیمی عباس مایه دردسرش می شود. درست لحظه ای که امکان عزیمت وجود دارد، عباس همانجا داخل هواپیما از دنیا می رود و به شهادت می رسد.
1376
غریبانه
* کارگردان: احمد امینی
* بیماری: سرطان خون
* بازیگر نقش بیمار: ابوالفضل پورعرب
بزرگ قبول می کند. بعد از ازدواج خانم دکتر از جایی متوجه می شود که بزرگ مبتلا به سرطان خون است و گوشه یک مسافرخانه، بدون اینکه کسی از او مراقبت کند، تنها زندگی می کند. خانم دکتر از روی عذاب وجدان، از او می خواهد که خودش را درمان کند. بزرگ به خاطر او شروع به درمان می کند و ...
* فرجام قهرمان داستان: سرطان خیلی پیشرفته شده و درمان ها به جایی نمی رسد. زمانی که خانم دکتر به عشق بزرگ می رسد، او از دنیا می رود.
1371
سارا
* کارگردان: داریوش مهرجویی
* بیماری: بیماری خون
* بازیگر نقش بیمار: امین تارخ
* نقش دراماتیک بیماری: بیماری حسام، سرآغاز تمام مشکلات است. در واقع اینجا تامین هزینه های درمان مرد، زندگی همسرش را با مشکلات زیادی روبرو می کند. مشکلاتی که تا سالیان سال ادامه پیدا می کند و تمامی ندارد. زن برای درمان همسرش تصمیم می گیرد به صورت پنهانی کار کند و از دوست همسرش پول قرض بگیرد. بعد از بهبودی حسام، همکارش همین پول را وسیله ای می کند برای اینکه زن را تهدید کند. وقتی حسام می فهمد پول درمانش از کجا آمده ، به هم می ریزد و زندگی شان دستخوش مشکلات زیادی می شود.
* فرجام قهرمان داستان: حسام در همان نیمه اول داستان بهبود پیدا می کند اما شک و شبهه اینکه همسرش خرج عملش را از کجا آورده راحتش نمی گذارد. تا پایان فیلم این شک همراهش است و نهایتا همین مسئله عذاب وجدان عجیبی برایش به همراه می آورد.
1371
از کرخه تا راین
* کارگردان: ابراهیم حاتمی کیا
* بیماری: سرطان خون
* بازیگر نقش بیمار: علی دهکردی
* نقش دراماتیک بیماری: سعید در «از کرخه تا راین» به خاطر بمب های شیمیایی دوران جنگ نابینا شده و برای درمان در آلمان به سر می برد. او مداوا می شود اما بیماری بدتر او یعنی سرطان خون هویدا می شود.
حاتمی کیا با این چرخش، قصد داشت مظلومیت رزمنده ها را بیشتر به رخ بکشد. نوع استفاده فیلمساز از دو بیماری ناشی از جنگ، یکی از بهترین نمونه های دراماتیک در سینمای ما محسوب می شود که به خوبی مقصود اصلی فیلمساز را منتقل کرده و از نظر داستانی هم در اوج تمام شده. نابینایی و سرطان متریال فراوانی در اختیار فیلمساز برای خلق موقعیت های دراماتیک قرار می دهد.
* فرجام قهرمان داستان: سعید در حالی که هم خود و هم دیگران با علاج چشمش، مشعوف و امیدوار بودند، در آلمان جان می سپارد. حاتمی کیا با کشتن قهرمانش (که البته منطقی هم هست) شوک دراماتیک به مخاطبان وارد می کند.
1370
دلشدگان
* کارگردان: زنده یاد علی حاتمی
* بیماری: سل
* بازیگر نقش بیمار: امین تارخ
* نقش دراماتیک بیماری: شاید برای خیلی از مخاطبان و پی گیران سینما، کلیت «دلشدگان» و آواز سحرانگیز محمدرضا شجریان و عشق جاری در آن به یاد مانده باشد، اما بیماری خواننده گروه از نکات کلیدی فیلم است. به ویژه آن که خواننده فیلم ما به ازای واقعی دارد (مرحوم ظلی) و اتفاقات رخ داده دوران قاجار (سفر برای پر کردن صفحه از ردیف های موسیقی ایرانی) تقریبا به همین شکل رخ داده. بیماری خواننده فیلم «دلشدگان» بیش از همه در اواخر فیلم کارکرد دراماتیک پررنگی می یابد و باعث می شود مسیر داستان شکلی دیگر بگیرد. یعنی بعد از عشق او به شاهزاده ترک و حیرانی در غربت و در نهایت مرگ.
* فرجام قهرمان داستان: سل خواننده را از پا درمی آورد و او در غربت جان می دهد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر