تهرانگردی؛ بهترین پیتزا های تهران (۲)

پیتزا سرپيكو

احتمالا با شنیدن نام سرپیکو (Serpico) به یاد فیلم ماندگار سرپیکو ساخته سیندنی لومت و بازی به یاد ماندنی آل پاچینو بیافتید، ولی تنها وجه مشترک این رستوران با این فیلم ، عکسی از این فیلم است که روی منو و کاتالوگ این رستوران نقس بسته است! در عوضش بهانه ای خوب برای فیلم باز هاست که جذب این رستوران شوند و از پیتزا های خوشمزه آن لذت ببرند.


شعار سرپیکو، مواد اولیه سالم و با کیفیت در کنار خلاقیتِ ایرانی در خلق پیتزاهایی متنوع مطابق ذائقه سخت پسند ایرانی است، هدفی که میتوان گفت به آن دست یافته و موفق عمل کرده است. پیتزا مکزیکی خوشمزه و هیجان انگیز سرپیکو معروف ترین پیتزای این رستوران است که پیشنهاد میکنیم در اولویت انتخابتان قرار بگیرد. پیتزا لقمه های خوشمزه و نو آورانه سرپیکو قطعاً ارزش امتحان کردن را دارند، حتی شاید مشتری همیشگی آن ها شدید!


آدرس: خیابان پاسداران، بین بوستان ۳ و ۴، مجتمع سیمرغ، پلاک ۸



پیتزا بندر

رستورانی قدیمی و محبوب در خیابان مطهری که قبل از انقلاب کاربری دیگری داشته است و پس از سال 57 به طبخ ساندویچ و پیتزا میپردازد. رستورانی که در طول این سال ها توسط پدر و پسری از هموطنان ارمنی مان مدیریت میشود و سلیقه خاص شان آن را همیشه در اوج نگه داشته است.


پیتزاهایی با حجم متوسط، ولی پر و پیمان که به راحتی شما را سیر میکند. پیتزا بندر در این شب که ایام جشن ِ سال نو و کریسمس است، یکی از بهترین انتخاب ها برای یک شب خوب است، چون جناب مارکاریان (مسئول رستوران) تمهیدات ویژه ای در این شب ها برای رستورانش در نظر گرفته است که شاید برایتان جذاب باشد. محیطی کوچگ، گرم و صمیمی که برخی شب ها شما را مجبور به انتظار برای خالی شدن صندلی هایش میکند، ولی شک نداشته باشید ارزشش را دارد، مخصوصاً در این شب ها!


آدرس: خیابان مطهری، بعد از خیابان مفتح، خیابان مهرداد، نبش خیابان اصلی پور، پلاک ۲۳



پیتزا پاشا

شاید برای یک پیتزا فروشی نه چندان بزرگ، با دکوراسیونی ساده آن هم در مرکز شهرچنین استقبال و شلوغی قابل تصور نباشد. اما سابقه، شهرت و کیفیت غذای پاشا باعث گردیده است مشتریان این رستوران معمولاً برای خالی شدن جا مجبور باشند دقایقی منتظر بمانند. در پیتزا پاشا علاوه بر پیتزا چند نوع غذای پرسی و ساندویچ سرد و گرم نیز سرو میشود.


محیط صمیمی این رستوران، آن را به یک پاتوق خوب برای قرارهای دوستانه و گروهی تبدیل کرده است. جایی که در روزهای تعطیل بسیار شلوغ است. پیتزاهای حجیم و پر پنیر و کش دار که با بهترین مواد اولیه طبخ شده اند و با سس های هیجان انگیز منتظر حضور شما و دوستانتان هستند. فضا و دکوراسیون پیتزا پاشا بیش از سی سال است که تکان نخورده است و همین موضوع حس نوستالژیکی برای علاقه مندان به این فضا دارد.


آدرس: خیابان مطهری، نرسیده به سهروردی، جهانتاب



پیتزا داوود

خیابان حافظ، بالاتر از جمهوری، خیابان نوفل لوشاتو، نرسیده به سفارت فرانسه یک کوچه تنگ و تاریک با در فلزی قرار دارد که برای خیلی از رهگذران ناشناخته است؛ کوچه لولاگر. داخل کوچه که شدی، فراموش کن که محصور در میان بازار های فروش گوشی موبایل و لوازم الکترونیکی دیگر هستی. این جا تهران است. سال 1340.


پیتزا داوود ته این کوچه است. جعبه های نوشابه، بیرون مغازه روی هم قرار گرفته اند. برای زنده کردن هر تصوری که از رستورانی قدیمی و صمیمی کوچک در ذهن داریم، کافی است وارد شویم. «آقا داوود»، صاحب مغازه را از هیکل قوی اش می توان شناخت که پشت یخچالی قدیمی ایستاده می پرسد چی میل دارید؟!


فرقی نمی کند چه غذایی سفارش بدهی. با ورود به پیتزا داوود، تکه ای کاغذ آلومینیومی برش می خورد و بر روی آن مقداری کالباس به همراه سس گوجه فرنگی و آویشن و فلفل سبز قرار می گیرد و پیش رویت گذاشته می شود تا خوردن را آغاز کنی. اگر توانستی دور اول را تمام کنی، با انبوهی دیگر از کالباس ها، وارد مرحله ی بعد می شوی. این کار آن قدر ادامه پیدا می کند تا پیتزا ها از داخل فر بیرون بیایند. برای این کالباس ها لازم نیست حتا یک ریال بپردازی؛ این حسن بزرگ پیتزا داوود است!


این مغازه نزدیک به نیم قرن است که هر شب، با نور خود کوچه ی لولاگر را روشن می کند. اگر جا به اندازه ی کافی برای نشستن نباشد، ناگزیری روی جعبه های تلنبار شده نوشابه پشت میز بنشینی، در حالی که روی آنها یک پتو انداخته شده تا کمی راحت تر بتوان نشست.


اگر صاحب مغازه حس کند که بیش از توانت سفارش می دهی، به تو تذکر می دهد، از این مساله تعجب نکن، در پیتزا داوود چیزهای زیادی برای تعجب کردن وجود دارد. دیوار های مغازه پر است از اسکناس های کشور های مختلف، حکاکی نام داوود با چوب و یونولیت و امثال آن، تسبیح هایی در رنگ ها و اندازه های مختلف . اما در میان همه ی این ها یک جمله بیشتر از بقیه جلب توجه می کند : لطفا خالی نبندید.


آقا داوود اگر احساس کند، کسی در مغازه اش در حال لاف آمدن و یا خالی بستن است، زنگ فلزی زورخانه ای خود را به صدا در می آورد و می گوید : خالی نبند! و این یعنی آن که در این پیتزافروشی نمی توانید «مخ کسی را بزنید»! اگر می خواهید به پیتزا داوود بروید، این کار را به آخر شب موکول نکنید، چرا که همه ی مشتری های ثابت آقا داوود می دانند او زود به خانه بر می گردد.

موقع بیرون آمدن، قبل از پرداخت پول، جمله ای می شنوید که فکر می کنم به ندرت از زبان کسی جز مادرتان شنیده اید : سیر شدی؟ و این همان رمز موفقیت پیتزا داوود است. همان پیتزا فروشی «بچه تهران»های مرکز نشین دهه پنجاه.


آدرس: زیر پل حافظ ، خیابان نوفل لوشاتو، به سمت جمهوری، سمت چپ، کوچه لولا گر


پیتزا گیو

رستورانی شناخته شده در خیابان ظفر که بر خلاف اسم اساطیریِ ایرانی اش (Giv) متخصص در پخت انواع پیتزاهای آمریکایی است! اکثر شکم باز ها گیو را بهترین پیتزای آمریکایی تهران میدانند که با کیفیت خوب و حجم و قیمت معقول توانسته مشتریان خوبی برای خود دست و پا کند. بیف در اقدامی جالب دو منوی مجزا برای پیتزاهای نازک و پیتزا های ضخیم تهیه کرده است تا سلائق مختلف را جوابگو باشد.


محیط داخلی و نمای بیرونی گیو کاملاً مدرن و شیک هستند و با جنس غذا و کیفیت پیتزاهایش هارمونی دارد. گیو در شب های تعطیل و آخر هفته های خیلی شلوغ است و باید پس از ثبت نوبت، در انتظار خالی شدن میز بمانید، مصائب پیدا کردن جای پارک در خیابانِ همیشه کیپِ ظفر هم که جای خود را دارد. خلاصه اگر هوس یک پیتزای آمریکایی خوب و با کیفیت کرده اید، گیو را فراموش نکنید.


آدرس: خیابان شریعتی، خیابان ظفر (دستگردی)، نبش کوچه اطلسی، پلاک ۹۲