۲۲ تیر - ۱۳ جولای؛ در تاریخ چه گذشت؟

برترین ها: امروز ۲۲ تیر برابر با ۱۳ جولای تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع می‌پردازیم.

رویداد ها:

۵۱۳ پيش از ميلاد - پيروزي بزرگ ارتش ايران در دِيشيا، و تصرف روماني و مولدوا تا اوكراين

جولاي سال ۵۱۳ پيش از ميلاد، و طبق محاسبات تقويمي مورخان اروپايي؛ ۱۳ جولاي (روزي چون امروز در تيرماه) ارتش ايران نيروهاي كنفدراسيون گتائه Getae را در كنار دانوب جنوبي، منطقه داكيه Daci =Dacia (تلفظ انگليسي: دي شيا = روماني امروز) شكست داد و سراسر بالكان شرقي را ضميمه قلمرو ايران ساخت. [بالكان به معناي رشته كوه هاي جنگلي، منطقه اي است كوهستاني شبه جزيره شكل در جنوب شرقي اروپا، از درياي آدرياتيك تا درياي سياه.].


به فرمان داريوش بزرگ، ارتش ايران به فرماندهي سپهبد بغابيش (بغابيشه) براي سركوب سيتي ها از درياي مرمره گذشته و پاي به اروپا نهاده بود. حاكمان محلي براي ايستادگي در برابر نيروهاي ايران كه مركب از هشتاد هزار تن بودند كنفدراسيون «گتائه» را تشكيل داده بودند كه پس از چند روز نبرد، 13 جولاي شكست خوردند و روماني و مولداوي (مولدواي امروز) تا اوكراين از آن ايران شد. داريوش اين پيروزي، و دليل لشكركشي به اروپا را در كتيبه اي شرح داده و مناطق متصرفه را نام برده است.

هرودوت در كتاب چهارم و عمدتا در صفحه 93 اين كتاب به شرح جنگ دِي شيا (داكيه) پرداخته و استرابو منطقه مفتوحه ايران در پيروزي داكيه را «دائويDaoi» ناميده است ـ منطقه اي كه رومي ها آن را در جنگهاي سال 101 تا 106 ميلادي تصرف و سپس «رومانيا» خوانده شده است. مورخان اروپايي نبرد جولاي 513 پيش از ميلاد در داكيه را از بزرگترين رويدادهاي دنياي باستان و نخستين پيشروي نظامي بزرگ و عميق شرق (آسيا) در غرب (اروپا) بشمار آورده اند.

داريوش بزرگ دو سال پيش از جنگ «دي شيا = روماني»، در سال 515 پيش از ميلاد كار ساختن تخت جمشيد را آغاز كرده بود.

1400 - تشكيل قديمي‏ ترين ارتش جهان در سوئيس

در سيزدهم ژوئيه 1400م قديمي‏ترين ارتش جهان كه از بدو تأسيس تاكنون به همان صورتْ باقي مانده و حتي لباس‏هاي افراد آن نيز عوض نشده است، تأسيس شد. تعداد افراد اين ارتش كوچك و منظم، 83 نفر و از مردم سوئيس بود. اين ارتش كه هميشه نفرات آن سوئيسي هستند در اين روز براي حفاظت رهبر كاتوليك‏هايِ آن روز شكل گرفت و هنوز هم پس از گذشت بيش از شش‏صد سال، وظيفه حفاظت از پاپ را در واتيكان برعهده دارند.

1534 - روزی که تبریز برای دومین بار به دست عثمانی افتاد

نيروهاي سلطان سليمان عثماني درجريان لشكركشي دوم این امپراتوری به ايران، 13 جولای 1534 شهر تبريز را تصرف كردند و سپس متوجه شروان، سلطانيه و حتي گيلان شدند. عثماني ها با استفاده از درگيري داخلی شاه طهماسب صفوي، ضدیت سران ایلات تُرک تشکیل دهنده نیروی قزلباش با یکدیگر و دشواري هايي كه با برادرانش داشت و نیز درگیری دولت صفویان با ازبکان در شمال شرق ایران، پاي به ايران گذارده بودند. اختلاف سران ایلات با یکدیگر به حدی بود که شاه طهماسب نتوانست بیش از ده هزار (و به قولی هفت هزار) نیرو فراهم سازد که این شمار نیرو هم از صوفیان بودند. حال آنکه عثمانی ها با دویست هزار نظامی و سیصد توپ به ایران تعرض کرده بودند. اين عمليات 20 سال پس از جنگ چالدران روي داد كه ضمن آن لشکرکشي هم تبريز موقتا به دست عثماني ها افتاده بود كه در آن زمان اشغالگران بر اثر مقاومت مسلحانه مردم محل و حملات چريکي و مقاومت منفي به ستوه آمدند و طولي نکشيد که بازگشتند. سلطان سليمان ضمن تصرف مناطق غربي ايران، 31 دسامبر 1534 بغداد را که در قلمرو ايران بود متصرف شد. شاه طهماسب پس از افتادن تبريز به دست عثماني ها، پايتخت را از آن شهر به قزوين منتقل ساخت.


علت شکست ايران در نبرد چالدران، نداشتن اسلحه نوين (توپ و تفنگ) بود. سران صفويه در آن زمان بکار بردن توپ و تفنگ و کشتن افراد (حتي دشمن) را از راه دور خلاف آيين جوانمردي مي پنداشتند و با اين تفکر شمشير بلند هم حمل نمي کردند که بعدا و عمدتا از زمان شاه عباس اين رسم به دور انداخته شد، ايران داراي يک ارتش ملي و اين ارتش مجهز به اسلحه آتشين شد.

سلطان سليمان پسر سلطان سليم بسال 1494 متولد و در سال 1566 درگذشت. وي که 21 سپتامبر 1520 بر جاي پدر نشسته بود يک سال بعد از آغاز سلطنت، بلگراد را تصرف کرده بود. وي به خاطر ايجاد يک قوه قضايي تازه، دادگاههاي متعدد و تدوين آيين دادرسي و کيفر، به سليمان قانوني معروف شده است.

1333 ق - اشغال بوشهر توسط انگلیسى‏ ها و آغاز قيام مردم تنگستان

بوشهر از بنادر بزرگ و مهم ايران مى‏باشد كه قريب به يك‏صد سال است به ‏عنوان مركز بنادر جنوب كشور شناخته شده. قبل از ظهور و ورود دين اسلام به ايران، بندرى به‏نام بوشهر اساساً وجود نداشته است و آبادى در دو فرسنگى سمت جنوب بوشهر در ساحل دريا بوده كه آنجا را (ريشهر) مى ‏ناميده‏ اند.

به قول مؤلفين "فارسنامه ناصرى" و "گنج دانش"، بوشهر از زمان كريم‏خان زند رو به آبادى گذاشت و در زمان ناصرالدين‏شاه رو به عمران بيش‏تر گذاشت و از بنادر تجارى مهم محسوب شد. تا در سال ۱۲۷۳ق كه شهر هرات از طرف دولت ايران محاصره شد، انگليسي‏ها خائف گشتند و براى انصراف ايران از تصرف هرات كه كليد هندوستان شمرده مى‏شد، سى فروند كشتى جنگى به خليج فارس فرستادند و پس از جنگ با دلاورمردان تنگستان اين بندر را تصرف كردند. (اين درگيرى بين باقرخان ضابط تنگستانى و پسر رشيدش احمدخان تنگستانى با چهارصد تفنگچى در قلعه ريشهر روى داد و احمدخان تنگستانى به‏همراه ۷۲ نفر در اين راه شهيد شدند.)

• در آغاز جنگ جهانى اول (۱۹۱۴م) قواى روس از شمال و نيروهاى انگليس از جنوب كشور، ايران را در معرض هجوم قرار دادند. كشتي‏هاى جنگى انگليس در مقابل بوشهر لنگر انداختند و نيروهاى اشغالگر در بيست و ششم رمضان‏المبارک سال ۱۳۳۳ هجري قمري (۸ اوت ۱۹۱۵م، برابر با ۱۷ مرداد ۱۲۹۴ش)، شهر بوشهر را به اشغال خود درآورند.


يك روز از پس از اشغال بوشهر، چهارده نفر از احرار آن عليه اشغالگران اعتراض كردند ولى چون اهل جدال و اسلحه نبودند دستگير و به هندوستان تبعيد شدند. رئيسعلى‏خان دلوارى، شيخ‏حسين‏خان چاه‏كوتاهى و زائرخضرخان اهرمى سه نفر خوانين دلير تنگستان از اين وقايع آگاه شدند و تصميم گرفتند كه عليه دشمن قيام و در مقام مدافعه از وطن برآيند.

حدود دو ماه قبل از اين‏كه قواى انگليس بوشهر را اشغال كنند، جنرال كاكس كنسول انگليس در خليج فارس، نامه‏اى به مرحوم شيخ محمدحسين برازجانى روحانى متنفذ و مجتهد معروف دشتستان نوشت كه جواب آن نامه انگيزه قيام رئيسعلى دلوارى آن قهرمان نامى ايران و اسلام شد.

كنسول انگليس در اين نامه از شيخ محمدحسين برازجانى خواسته بود كه از نفوذ خود استفاده كند و از هرگونه آشوب و قيام عليه اشغالگران جلوگيرى نمايد. در اين نامه تأكيد شده بود كه از دشمنى با دولت انگليس هيچ سودى عايد ملت ايران نخواهد شد، بلكه در صورتى كه ايرانيان وارد جنگ شوند، انگليس يك سوم خاك ايران را به تصرف خود درخواهد آورد. شيخ در پاسخ به اين نامه تمام مصيبت‏ها را از طرف دولت انگليس برشمرده و اعلام كرده بود كه چنان‏چه عمليات انتقام‏جويانه عليه اشغالگران صورت پذيرد، مسئوليت آن بر عهده انگليسي‏ها خواهد بود.

رئيسعلى در نامه‏ هاى متعدد به شيخ محمدحسين برازجانى، براى جهاد و قيام عليه قواى انگليس كسب تكليف مى‏كند كه سرانجام مرحوم شيخ صورتى از حكم جهادى كه مراجع شيعه از نجف اشرف ارسال داشته بودند، به ضميمه حكم خود مبنى بر وجوب جهاد با كفار انگليسى و جلوگيرى از رخنه آن‏ها به بنادر جنوب و دشتى و تنگستان و لزوم همكارى خوانين اين مناطق و بسيج مردم مسلمان براى رفتن به ميدان جنگ صادر مى‏كند و براى همه خوانين مى‏فرستد.


رئيسعلى دلوارى همين‏كه از حكم جهاد مرحوم شيخ محمدحسين برازجانى و ديگر مراجع دينى آگاهى مى‏يابد، آماده نبرد با قدرت امپراتورى انگليس مى‏شود و مقدمات كار را در خانه حاج سيدمحمدرضا كازرونى فراهم مى‏سازد. رئيسعلى همراه دوستش خالوحسين دشتى در اوايل ماه رمضان ۱۳۳۳ق در عمارت حاج سيدمحمدرضا كازرونى، پس از مذاكراتى با وى آمادگى خود را براى دفاع از بوشهر و جلوگيرى از پيشروى نيروهاى انگليسى اعلام مى‏دارد.

رئيسعلى پس از اظهار تشكر، قرآن مجيد را مى‏طلبد و همين‏كه خادم قرآن مى‏آورد، برمى‏خيزد و تعظيم مى‏كند و با احترام تمام آن را روى ميز جلو خود مى‏گذارد، آن‏گاه رو به حاضرين كرده و مى‏گويد: «اى كلام‏الله گفتار مرا شاهد باش. من به تو سوگند ياد مى‏كنم كه اگر انگليسي‏ها بخواهند بوشهر را تصرف كنند و به خاك وطن من تجاوز نمايند در مقام مدافعه برآيم، و تا آخرين قطره خون من بر زمين نريخته است، دست از جنگ و ستيز با آنان نكشم، و اگر غير از اين رفتار كنم در شمار منكرين و كافرين به تو باشم، و خدا و رسول از من بيزار شوند.»

بعد از اشغال شهر بوشهر در ۲۶ رمضان ۱۳۳۳‍ق، نيروهاى انگليسى قصد تصرف ناحيه دلوار را مى‏كنند. دلوار محلى بود كه پيش از آن چند بار سربازان انگليسى ببه آن‏جا تجاوز كرده اما طعم تلخ شكست را در اين ناحيه چشيده بودند. رئيسعلى‏خان دلوارى، شيخ‏حسين‏خان چاه‏كوتاهى و زائرخضرخان اهرمى، از اين وقايع آگاه و در مقام دفاع از وطن برمى‏آيند.

بدين‏ترتيب قيام دليران تنگستان عليه اشغالگران انگليس آغاز مى‏شود و نيروهاى متجاوز انگليس كه قريب به پنچ هزار بودند در دام دليرمردان تنگستانى گرفتار مى‏آيند و عده زيادى از متجاوزان انگليسى در اين حمله از بين مى‏روند. قيام مردم تنگستان بر روى هم، هفت سال به طول مى‏انجامد.

1288 - شكست سپاه محمدعلي شاه از مشروطه طلبان

در پي اعمال مستبدانه محمدعلي شاه قاجار و سركوب آزادي خواهان، تعدادي از مشروطه طلبان به فكر فتح تهران و سرنگوني شاه افتادند. از اين رو به سمت پايتخت به راه افتادند و وارد شهر شدند. پس از آن كه نيروهاي محمدعلي شاه، در نبردهاي مختلف از قواي مشروطه شكست خوردند، سرانجام درگيري نهايي در تهران روي داد و مشروطه‏ طلبان به راحتي تهران را تسخير كردند. با ورود مشروطه‏ طلبان و آزادي‏خواهان به تهران، محمدعلي شاه قاجار كه خود را در برابر آنان ناتوان ديد به سفارت روسيه پناهنده گرديد.


پس از آن، لياخوف روسي فرمانده قزاقان نيز خود را به سپهدار اعظم، فاتح تهران تسليم كرد و شمشير خود را از كمر باز كرده، به عنوان تسليم در مقابل وي بر زمين نهاد. ساعت چهار بعدازظهر همان روز، جلسه مهمي شامل پانصد تن از نمايندگان مجلس، بزرگان پايتخت و آزادي‏خواهان معروف در بهارستان منعقد شد. اين مجلس تاريخي كه تحت عنوان مجلس عالي فوق العاده انعقاد يافت، محمدعلي شاه را كه به سفارت روس پناه برده بود، از سلطنت عزل كرد و پسر دوازده ساله او، احمد ميرزا وليعهد را به سمت شاهنشاهي ايران اعلام نمود.

1943 - بزرگترين نبرد تانك در طول تاريخ

جهان، 13 جولاي سال 1943، شاهد بزرگترين نبرد تانك در تاريخ خود بود. در اين روز در منطقه كورسك Kursk ـ نزديك مسكو، در زمين شش هزار و سيصد تانك آلمان و شوروي و 2 ميليون و 240 هزار سرباز و در آسمان 4 هزار و چهارصد هواپيماي طرفين به جان هم افتاده بودند كه در مدتي نسبتا کوتاه دو هزار و نهصد تانك از ميان رفت، 238 هزار سرباز كشته و هفتصد هزار تن ديگر مجروح و از صحنه نبرد خارج شدند و هيتلر براي نخستين بار مجبور شد دستور عقب نشيني بدهد كه آغاز پايان كار او بود. شديدترين صحنه اين نبرد تانک در ناحيه Prokhorovka صورت گرفته بود. اين نبرد تانک در واقع از پنجم جولاي آغاز شده بود که از دوازدهم اين ماه (هفتمين روز) شدت گرفته و در 13 جولاي به اوج شدت رسيده بود.

اين نبرد پس از آزاد شدن استالينگراد و خارکوف صورت گرفت. ژوکوف Zhukov ـ مارشال شوروي، در منطقه نبرد هشت خط دفاعي مدوّر پشت سرهم به وجود آورده بود و با استفاده از سيصد هزار غير نظامي محلي که آلماني ها تصور مي کردند به زراعت مشغول اند صحنه را مين گذاري کرده بود.


ژوکف در خطوط هشت گانه سه هزار و ششصد تانک و يک ميليون و سيصد هزار سرباز و 20 هزار توپ مستقر ساخته بود و از سوم جولاي چند تاکتيک جالب بکار گرفته بود تا نيروهاي آلمان تشويق به تعرض شوند. ارتش نهم آلمان چهارم و ارتش چهارم زرهي اين کشور پنجم جولاي دست به تعرضات محدود زده و خودرا آشگار ساخته بودند. تعرض همه جانبه الماني ها با 940 هزار سرباز و 2 هزار و هفتصد تانک از سحرگاه 12 جولاي آغاز شد که با حمله متقابل ارتش هاي شوروي رو به رو گرديد.


آلمانيها با تانكهاي سنگين «پورشه» و «پلنگ» که به تازگي آنهارا دريافت داشته بودند حمله نهايي را آغاز كرده بودند كه تانك هاي سبك شوروي به ميان آنها رفتند و سربازان اين کشور با فداكاري و ازجان گذشتگي بسيار با شعله افكن به سوزاندن تانك هاي آلمان پرداختند و سپس توپ هاي شوروي مانع عقب نشيني تاکتيکي آلماني ها شدند. آتش مداوم بيست هزار توپ شوروي که به ابتکار ژوکف Zhukov مستقر شده بودند امکان نداد که فرمانده ارتش هاي آلمان که خودرا در دام ديده بود به موقع و سرعت بتواند نيروهايش را از مخمصه نجات دهد و به موضع تازه عقب بکشاند. عقب نشيني آلماني ها تنها پس از ازدست دادن پانصد هزار سرباز (کشته، مجروح و اسير) و بيش از نيمي از تانک ها ميسر شد و اين تلفات سنگين مانع از آن شد که نيروهاي آلماني پس از عقب نشيني از صحه، امکان حمله متقابل به دست آورند. کارشناسان و مورخان نظامي نوشته اند که نبرد کورسک را توپ هاي شوروي بردند.

۱۹۷۹ - طرح مهم «طب ملي» كه پس از مدتي مدفون شد

بيست و سوم تير ماه سال ۱۳۵۸ (۱۳ جولاي ۱۹۷۹ و پنج ماه پس از انقلاب) دكتر کاظم سامي کرماني وزير بهداري دولت انقلاب (حكومت موقت مهدي بازرگان) طرح «طب ملي» را در اجتماع مديران بهداري هاي سراسر كشور كه در شهر مشهد برگزار شده بود اعلام داشت كه به موجب آن هزينه دكتر، دارو و درمان همه ايرانيان از سوي دولت تامين و تاسيس بيمارستان غير دولتي غير قانوني مي شد.

اين طرح، مراجعه داوطلبانه مردم به مطب خصوصي پزشكان را در ساعات غير اداري منع نمي كرد.

در مقدمه طرح آمده بود كه «تندرستي و درمان رايگان حق مردم است».


دكتر سامي گفته بود كه طرح طب ملي تا يك ماه به مراجع ذيربط جهت تصويب داده نخواهد شد و در اين مدت، هركس مي تواند نظرات خود را به دفتر وي و يا ادارات بهداري و نيز روزنامه ها بفرستد. در پايان ماه «طرح» برپايه نظرات اصلاح و براي تصويب به مراجع ذيصلاح داده خواهد شد. بحث از ملي شدن درمان تا شهريور 1359 ادامه داشت که حمله نظامي عراق به ايران و جنگ هشت ساله متعاقب آن، اين طرح را بمانند ساير طرحهاي مفيد که از شعارها و برنامه هاي انقلاب سال 1357 بود متوقف ساخت.

مرور زمان نشان داد كه پس از جنگ هم از اجراي طرح «طب ملي» ديگر خبري نشد و امر درمان در ايران بيش از گذشته به سوي پولي شدن گام برداشته و حتي در بيمارستانهاي دولتي باقي مانده از دوران نظام سابق هم از بيماران و مراجعين وجه بيشتري دريافت مي شود و به نظر مي رسد كه اين بيمارستانها به سوي مديريت غير دولتي و اصطلاحا «خود كفا شدن!» پيش مي روند.

وعده طب ملي در آمريکا در سرلوحه وعده هاي نامزدهاي حزب دمکرات اين کشور در انتخابات سال 2008 قرار گرفته است که در مناظره هاي تلويزيوني خود همان صحبت هاي سال 1979 دکتر سامي را تکرار مي کنند.

دکتر کاظم سامی کرمانی چهارم آذرماه 1367 (نوامبر 1988) که دو روز پیش از این، در مطب خود مورد حمله قرار گرفته و با ضربات چاقو مجروح شده بود درگذشت. وی 53 ساله (متولد 1314 هجری) بود.

1980 - كودتاي نوژه

طرح براندازی جمهوری اسلامی ایران با توسل به نیروی نظامی (معروف به کودتای نوژه) 15 ماه پس از پیروزی انقلاب، 18 در تيرماه 1359 (9 جولای 1980) و چند ساعت مانده به انجام آن كشف و سركوب شد و ظرف چهار روز ـ تا 22 تيرماه بيش از سيصد تن به اتهام شركت در آن دستگير شدند كه بعدا برخي آز آنان از جمله یک سپهبد اعدام شدند.


طبق گزارش مطبوعات تهران، كودتاگران براي انجام برنامه خود ۶۰ خلبان و سي هواپيما آماده كرده بودند ولی بیشتر خلبانان پیش از رسیدن به پایگاه دستگیرشدند. آنان بعدا به شرط شرکت در جنگ با عراق از مجازات معاف شدند. طرح كودتا، در شب پيش انجام برملا شده بود. نظامیان و کماندوهایی که برای شرکت در برنامه کودتا با خودروهای معمولی از تهران عازم پایگاه نوژه (شاهرخی) همدان شده بودند نرسیده به پایگاه دستگیر شده بودند. اسنادی که بعدا انتشار یافت نشان داد که چند ژنرال نظام سابق (سلطنتي) که عمدتا در خارج از کشور بودند، شاپور بختیار، دولت عراق و مقامات چند کشور دیگر در برنامه ریزی کودتا شرکت کرده بودند. هزینه مالی این کودتارا عمدتا بختیار و با گرفتن پول از این فرد و آن دولت تامین کرده بود. دریادار مدنی به کودتاگران گفته بود که با بمباران چند نقطه در تهران نمی توانند به هدف برسند. وی گوشزد کرده بود: صدام حسین که از این برنامه [کودتا] حمایت می کند برای خوزستان نقشه کشیده و منتظر تضعیف بازهم بیشتر ارتش است و باطنا نمی خواهد یک جناح نیرومند [ملی گرا] در ایران روی کارآید زیرا که با چنين دولتي، ارتش دوباره به همان صورت سابق درخواهد آمد. اسرائیلی ها هم هدف های دیگری دارند و دولت واشنگتن در این شرایط کمک عملی (نظامی) به مخالفان دولت تهران نخواهد کرد. نباید کاری کرد که ایران ویران و یا تجزیه شود، همان آرزو و انتظاری که صدام حسين تکريتي دارد.

۲۰۱۴ - برگزاری فینال جام جهانی ۲۰۱۴ در برزیل

بیستمین دورهٔ جام جهانی فوتبال بود که از ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ تا ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۴ در کشور برزیل برگزار شد و در نهایت با قهرمانی تیم ملی فوتبال آلمان پایان گرفت. در دیدار پایانی ژرمن‌ها موفق شدند با یک گل تیم ملی آرژانتین را شکست دهند.

برزیل پس از میزبانی در سال ۱۹۵۰ میلادی برای دومین بار موفق به کسب میزبانی جام جهانی گردید.این کشور پس از مکزیک، ایتالیا، فرانسه و آلمان، پنجمین کشوری است که برای دومین بار میزبان جام جهانی شد. در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، طبق ادوار گذشته (از ۱۹۹۸ به بعد) ۳۲ تیم حضور داشتند که شامل ۱۳ تیم از اروپا، ۶ تیم از آمریکای جنوبی (همراه با برزیل)، ۵ تیم از آفریقا، ۴ تیم از آسیا و ۴ تیم از منطقه کونکاکاف (آمریکای شمالی، مرکزی و کارائیب) می‌شدند.

در این رقابت‌ها ۶۴ مسابقه در ۱۲ شهر مختلف برزیل برگزار شد. در این دوره از مسابقات تمامی قهرمانان ادوار قبلی یعنی برزیل، ایتالیا، آلمان، آرژانتین، اروگوئه، اسپانیا و فرانسه حضور داشتند.


نشان رسمی این جام، جمعه ۱۸ تیر ۱۳۸۹ با برگزاری مراسمی در ژوهانسبورگ رونمایی شد. در این مراسم علاوه بر سپ بلاتر، داسیلوا رییس جمهوری برزیل ریکاردو تکسریا رییس فدراسیون فوتبال برزیل، کافو، روبرتو کارلوس، روماریو و کارلوس آلبرتر تورس و کارلوس آلبرتو پریه حضور داشتند نماد جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، تندیس جام قهرمانی است که ۲ دست سبز رنگ روی آن و یک دست زرد زیر آن قرار دارد.

در این دوره از بازی ها ، هلند در دیدار رده بندی با نتیجه ۳ بر صفر بر برزیل پیروز شد و به رتبه سوم رسید.

تیم ملی ایران نیز در مرحله گروهی به دیدار آرژانتین ، نیجریه و بوسنی و هرزگوین رفت.

زادروزها

۱۵۹۰ - زادروز کلمنت دهم از پاپ‌های کلیسای کاتولیک رم
۱۶۰۸ - زادروز فردیناند سوم، امپراتور مقدس روم، پادشاه مجارستان، کرواسی، بوهم و آرشیدوک اتریش


۱۹۱۹ - زادروز عباس زریاب خویی مترجم، تاریخ‌دان و کتاب‌شناس ایرانی
۱۹۳۴ - زادروز وله سوینکا نویسنده، شاعر، نمایشنامه نویس اهل نیجریه، برندهٔ جایزه نوبل ادبیات


۱۹۴۲ - زادروز هریسون فورد بازیگر آمریکایی
۱۲۹۷ - زادروز ارنست اینگمار برگمن، کارگردان و فیلم‌ساز معاصر سوئدی


۱۹۵۰ - زادروز مااینگ جیو رئیس جمهور سابق تایوان


درگذشت‌ها

۱۰۲۴ - درگذشت هاینریش دوم امپراتور روم
۱۷۹۳ - درگذشت ژان پل مارا پزشک، سیاستمدار و نویسنده انقلابی فرانسوی


۱۹۲۱ - درگذشت گابریل لیپمن فیزیک‌دان و مخترع فرانسوی-لوکزامبورگی، برندهٔ جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۰۸
۱۹۵۱ - درگذشت آرنولد شونبرگ آهنگساز و نظریه‌پرداز اتریشی


۱۹۵۴ - درگذشت فریدا کالو نقاش نامدار مکزیکی
۱۹۷۴ - درگذشت پاتریک بلاکت فیزیک‌دان انگلیسی، برندهٔ جایزه نوبل فیزیک


۱۳۸۸ - درگذشت فرخ‌لقا هوشمند، بازیگر سینما و تئاتر ایران
۱۳۸۹ - درگذشت رحیم رضازاده ملک، پژوهشگر در تاریخ و فرهنگ معاصر ایران


۱۳۹۱ - درگذشت حمید سمندریان، کارگردان و استاد تئاتر ایرانی


*****
منابع:

-پايگاه نوشيروان کيهاني زاده
-ویکی پدیای فارسی
-صفحه امروز در تاریخ در توئیتر
-راسخون