شازده کوچولوی معروف از یک سیاره دیگر در قلب تهران فرود آمد

برترین‌ها: شازده کوچولو از آن کهن‌روایت‌های ازلی و ابدی‌ست که در همه جای جهان هوادار دارد و هر جغرافیایی بنا به حال و روز مردمانش، خوانش دلخواه خودش را از این داستان ارائه می‌کند.

ماهان حیدری این شب‌ها در تالار وحدت "شازده کوچولو" را در قالبی موزیکال روی صحنه برده که البته با واکنش‌های متفاوتی هم روبرو شده. به هر حال وقتی یک داستان پرطرفدار را اجرایی می‌کنید، باید هم تحمل شنیدن نظرات متنوع را داشته باشید.

خیلی‌ها شازده کوچولو را خوانده‌اند، تفسیرهای نمادینش را هم تا حدی درک و دریافت کرده‌اند و اصلا جهان "شازده کوچولو" جهان آشنایی هست. چنین فضایی راه را برای ابراز نظر باز می‌کند، خصوصا وقتی که خطر کنید و کار را موزیکال اجرا کنید، در نظر داشته باشید که کلی محدودیت هم علیه یک موزیکال اصیل وجود دارد، از ممنوعیت تک‌خوانی زنان تا مساله حرکات موزون! در چنین شرایطی بسیاری گلایه می‌کنند که چرا نمایش ماهان حیدری، دو شازده دارد؟

اما چرا با تمام این‌ها "شازده کوچولو" انقدر تمجید شده و دیده می‌شود؟ کاری که تیم اجرایی این نمایش کرده‌اند، شاید الگویی باشد برای بعدی‌ها؛ استفاده از تمام ظرفیت‌های صحنه در تالار باشکوه رودکی(وحدت)، تالار کهنسال قلب تهران که همچنان به روز و در صدر است. شازده‌ی این شب‌ها از نور و صدا و تا طراحی صحنه و لباس در اوج است و همه‌ی ابزارها را در جهت ریتم روایت به کار گرفته، همین عامل باعث شده آن همه کودک خردسال ساکن سالن کل نمایش را مبهوت و مات باشند، بزرگسالان هم که حل شده در روایتند، جشن نور و موسیقی با تماشاچیان "شازده کوچولو" کاری می‌کند که دو ساعت فراموش می‌کنند که بیرون آن سالن چه دردهایی ذهن اندوه‌زده‌شان را مچاله خواهد کرد.

انگار بلیت "شازده کوچولو" بلیت فراموشی است، بلیت فرار از روزمرگی، بازی‌های یکدست، جز یکی دو مورد، صداهای قابل اعتنا، نوازنده‌های عاشق، رنگ، زن، زیبایی و البته مفاهیم مستتر در روایت که گاه طنازانه و رندانه می‌شود، همه و همه شازده کوچولو را یک نمایش مطمئن می‌کند. اطمینان از این که پولت را هدر نداده‌ای و قرار است دو ساعت خوشحال و محترم باشی. شازده کوچولو، بیداری ذهن‌های خواب‌زده است.